25 പത്തിരോശ് കൂരയകത്തുക്ക് ഓറിയവോളെ വാതൽകാൽ വച്ച് കൊറുനല്ലിയോശ് അവൻ കാൽക്ക് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് അവനെ വണയ്ങ്കെ.
അന്നേരം വള്ളത്തിലൊണ്ടായെ ശിശിയരുകാട്, “നിച്ചമാ നീ തെയ്വ മകൻതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലി അവനുക്ക് മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് വണയ്ങ്കെ.
അമ്പോളെ കട്ടച്ചീക്ക് പുടിച്ചെ ഒരു മനിശൻ ഏശൂവുകാക്ക് വന്ത് അവനുക്ക് മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് കുമിടെ വായ്ങ്കി, “കരുത്താവേ, നിനക്ക് മനശിരുന്താ എന്നെ ചുകമാക്കേക്ക് മുടിയും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ തൂതനെ വണങ്കിളത്തുക്ക് അവൻ കാൽകാക്ക് ബൂന്ത് അമ്പോളെ അവൻ എൻകാക്ക്, “അകനെ ചെയ്വാനില്ലെ; നിന്നവോലേം ഏശുവിലെ വശനമെ നമ്പിയെ നിൻ ഇണങ്കരുവോലേം ഒരു ഏവൽക്കാറൻ താൻ ഏൻ; തെയ്വമെ മട്ടും വണങ്കിൻ; പലകപ്പാട്ടിലെ മുയ്ക്കമാനെ കാരിയം ഏശുവിലെ വശനം താൻ.”