23 അവറളെ അണ്ണേക്ക് അങ്ക് ഇരുപ്പേക്ക് വിലയ്ക്കാലെ പിത്തുനാ അവറളും മത്തും പത്തിരോശ് കയ്ശരിയാവുക്ക് പോയെ; ഓപ്പേൽ കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കവച്ചവേരാളിൽ ചിലരളും അവറെ കൂട്ടത്തിൽ പോയെ.
ചിലനാ ഓഞ്ചതും നമ്പിക്കെ ഇരുന്തെ നൂത്തി ഇരുവതുവേരായാനെ ഒരു കൂട്ടം ആളുക മൊത്തമാ ഇരുന്തവോളെ പത്തിരോശ് അവറാത്തുക്ക് നടുവയെ നുൺ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,
അതുനാലതാൻ നീ ആളവുട്ടവോളയേ ഏൻ ഒണ്ണാം ചൊല്ലാതെ വന്തത്; ഒണ്ണാ എന്നെ എന്തുക്ക് വുളിച്ചെടുത്തെ ഒണ്ണതെ ചൊല്ലിയതായപ്പെ നല്ലതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അപ്പണേ ഏൻ നിൻകാക്ക് ആളവുട്ടെ; നീ വന്തത് നല്ലെ ഉതവിതാൻ. കരുത്താവ് നിൻകാൽ തന്തിരുക്കിനെ വശനമെ കോപ്പേക്ക് എങ്കെ എല്ലാരും ഇങ്ക് തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് കൂടി ഇരുക്കിനെ.
അവറെ അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനതാം തെയ്വമെ പാടി കുമിടെ വാങ്കിനതാം കേട്ടതും,
മടി ഒണ്ണും നിനയാതെ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ പോകേക്ക് ആത്തുമാവ് എനക്ക് കൽപ്പനേ തന്തെ. അകനതാൻ കരുത്താവിൽ നമ്പി ഇരുക്കിനെ ഇം ആറ് ആൺമക്കകാടും എൻ കൂട്ടത്തിൽ വന്തത്; എങ്കെ മൊത്തമാ അം കൊറുനല്ലിയോശ് കൂരേക്ക് പോയെ.
അങ്കിളെ നമ്പിക്കയാനവേരാ എങ്കളെ ചൊല്ലി കേട്ടതും കൂട്ടിയെടുത്ത് പോവെ അപ്പിയപുരവം ഒണ്ണെ പട്ടണത്തിലും തിരുമണ്ടവം ഒണ്ണെ പട്ടണത്തിലും വന്തെ; അവറളെ കണ്ടതും പവുലോശ് തെയ്വ നാമമെ വുളിച്ച് ഉറപ്പായിരുന്തെ.
ഓപ്പാവൊണ്ണെ തേശത്തിൽ പെട്ടമാൻ ഒൺ ചൊന്നെ തവീതാവ് ഒൺ പേരൊള്ളെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ കരുത്താവെ നമ്പി പിശച്ചിരുന്തെ; അവെ എപ്പണും നല്ലെ നല്ലെ കാരിയമെ ചെയ്കേം താനതറുമമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്മാളും താൻ.
ലുത്തെ ഓപ്പാവുക്ക് കിട്ടനാലെ പത്തിരോശ് അങ്ക് ഇരുക്കിനെ ഒണ്ണെ ചേതി ഓപ്പാവ്ല ശിശിയരുക്ക് കേൾവി പട്ടെ. “നീ വേമാ എങ്കകാക്കു വരോണും” ഒൺ ചൊല്ലിക്കൂട്ടി വരുകേക്ക് ഇരണ്ട് ചേതിക്കാറാളെ കടത്തിവുട്ടെ.
ഇം ചേതി ഓപ്പേലിരുന്തെ എല്ലാ മാനടവനുക്കും വെളിവായെ, അകനെ കനേംവേരാ കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തെ.
കരുത്താവുക്ക് മില്ലോട് മട്ടുമില്ലെ മനിശെ മാനടവനുക്ക് മില്ലോടും ഓയ്ക്കമാനതെ ചെയ്കേക്ക് എങ്കെ നോക്കിനെ.
ചിലെ ആളുകെ തെയ്വ തൂതരുകാടെ അവറെ ആരൊൺ തിക്കിലാതെ ഏത്തെടുത്തെ. അതുനാലെ നിങ്കളും തിക്കിനാത്തവേരാളെ ഏത്തെടുക്കിനതെ മറന്തോവാനില്ലെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ അക്കുമിക്കും പൊറുപൊറുപ്പ് ഒണ്ണും നാതെ പിരിയമാ ഏത്തെടുക്കോണും.