12 പൂമിനാട്ടിലെ എല്ലാ ചീവാതികേലേം നടക്കിനതും ഊരുന്ത് നടക്കിനതുമാനെ ചീവാതികാടും പറക്കിനെ പയ്ക്കികാടും അത്തിൽ ഒണ്ടായെ.
പെരുനാളിലെ കടശീലതും മുയ്ക്കമാനതുമാനെ നാളിൽ ഏശു എന്തി നുൺ, “തവിക്കിനെ എല്ലാരും എൻകാൽ വന്തു കുടീനിൻ.
വാനം തുറന്ത് ഇരുക്കിനതും വലിയെ കിടിയം വോലെ നാലുകോടാം കെട്ടി പൂമീക്ക് ഉറക്കി വുടുക്കിനെ ഒരു ഏനം വരുനതാം അവൻ കണ്ടെ.
“പത്തിരോശേ, എന്തി അതെ കൊൺ തിൻ” ഒൺ ചൊന്നെ ഒരു ചത്തം കേട്ടെ.
ഏൻ കുറുപ്പാ നോയ്ക്കപ്പെ പൂമീലൊള്ളെ നാല് കാലൊള്ളതും കാട്ടു ചീവാതീം ഊരുന്ത് നടക്കിനതുമാനെ ചീവാതികാടാം വാനത്തിലെ പയ്ക്കികാടാം അത്തിൽ കണ്ടെ.
ഒരുനാളും നാശമായ് പോകാത്തെ തെയ്വത്തിലെ മകത്തമെ തിരിത്തിരമാക്കാതെ നാശമടേനെ മനിശൻ, പയ്ക്കി, ചീവാതികാട്, ഊരുന്തു നടക്കിനെ ചീവാതികാട് ഒണ്ണതുകാടെ തെയ്വമായ് കണ്ട് അതുകാടെ കൊണ്ടാടിയെ.