1 കയ്ശരിയാവില് കൊറുനല്ലിയോശ് ഒൺ പേരുകാറനാനെ ഒരു റോമൻ പടത്തലവൻ ഒണ്ടായെ. അവൻ ഇത്താലികയിലെ നൂറ് പടയാളികേക്ക് തലവനായിരുന്തെ.
പിന്നെ പീലാത്തോശിലെ പടയാളികെ ഏശുവെ നാട്ടുമന്നൻ കൊട്ടാരത്തുക്ക് കൊണ്ടേയെ, പടയാളികെ ബൂറാ അവനുക്ക് ചുത്തുകോടും വന്തു കൂടുകേം ചെയ്യെ.
ശതാതിപനുക്കും ഏശുവെ കാവൽ കാത്തു നുണ്ണെ പടയാളികേക്കും അങ്ക് നടന്തെ പൂമി കുലുക്കമും നടമായെ കാരിയങ്കാടാം കണ്ടവോളെ ചരിയാനത്തിൽ അരണ്ട് “മെച്ചക്കമാ ചെൻ തെയ്വ മകൻതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പടയാളികെ ഏശുവെ പീലാത്തോശ് കൊട്ടാരത്തിലയേ മുത്തത്തുക്ക് കൊണ്ടേയ് അങ്ക് നുണ്ണെ പടയാളികയാം വുളിച്ച് കൂട്ടിയെ.
അങ്ക് ഒരു പട്ടാളത്തലവനുക്ക് പിരിയമായിരുന്തെ ഒരു പണ്ണക്കാറൻ നോയ് പുടിച്ച് ചങ്കട്ടമായ് കിടന്തെ.
പടയാളികളും അവറെ തലവനും എകൂതെ പള്ളീലെ കാവൽക്കാറാളും ചേന്ത് ഏശുവെ പുടിച്ച് കെട്ടി,
അതുനാലെ ഊതാ ചിലെ പടിയാളികളാം മുയ്ക്കമാനെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാടും പരീശരുകാടും കടത്തിവുട്ടെ കാവലാളികയാനെ ചിലവേരാളാം കൂട്ടിയെടുത്ത് വിളക്കുകാടാം തീപ്പന്തങ്കാടാം ആയുതങ്കാടാം എടുത്തു അക്ക് വന്തെ.
പിത്തുനാ അവറെ കയ്ശരിയാവിൽ വന്തെ. അന്നേരം കൊറുനല്ലിയോശ് അങ്ക് ഉടയാ കൂരക്കാറാളാം ഇണങ്കരാം വുളിച്ചുകൂട്ടി പത്തിരോശിലാമെ കാത്ത് ഇരുക്കുമെ.
മാനടവൻകാട് പവുലോശെ കൊൽവകിടന്ത് പയണമിട്ടെ; ഇന്നേരം എരുശലേമിൽ എല്ലാ പണ്ണേലും കലകം നടക്കിനെ ഒൺ റോമാ പട്ടാളത്തലവനുക്ക് കേൾവിപ്പട്ടെ.
പിത്തുനാ അങ്ക് ഇരുന്ത് എങ്കെ കയ്ശരിയാവില് പോയ് ചേന്തെ; തെയ്വ വേലക്കാറൻ പിലിപ്പോശ് ഒണ്ണാ കൂരേൽ പോയ് ചിലനാ ഇരുന്തെ; എരുശലേമിൽ വച്ച് നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് വുളിച്ചെടുത്തെ ഏളായിൽ ഒരാതാൻ ഇവ്വാൾ.
അവറെ പവുലോശെ കകിറിൽ വരിഞ്ച് കെട്ടിയവോളെ കിട്ടെ നുണ്ണെ ശതാതിപൻകാക്ക് പവുലോശ്, കൂട്ടമിട്ട് കുത്തക്കാറനീ ഒൺ കാണാതെ ഒരു റോമാക്കാറനെ ചാട്ടവാറിൽ അടിക്കിനത് ചരിയീ? ഒൺ കേട്ടെ.
പിന്നെ പടത്തലവൻ ഇരണ്ടു ശതാതിപരുകാടെ വുളിച്ചെടുത്താപ്പിലെ, “ഉണ്ണേക്ക് റാവ് ഒമ്പത് മണീക്ക് കയ്ശരിയാവുക്ക് പോകേക്ക് ഇരുനൂറു കാലാളാം അവറെ കൂട്ടത്തിൽ എളുവതു കുതിരെ പടയാളികളാം ഇരുനൂറു കുന്തക്കാറാളാം പയണപ്പടുത്തി നുറുത്ത്.
അവറെ കയ്ശരിയാവില് പോയ് നാട്ടുമന്നൻകാൽ എളുത്തെ കൊടുത്ത് പവുലോശെ നാട്ടുമന്നനുക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തിയെ.
പെശിത്തോശ് വന്ത് അതികാരമെ ഏത്തെടുത്തത്തിലെ മൂണുനാളോഞ്ച് കയ്ശരിയാവിലിരുന്ത് എരുശലേമുക്ക് പോയെ.
ചിലനായോഞ്ച് അക്കിരിപ്പാ രാശാവും ഉടയാ പെയ്ങ്കാ ബെറുനീക്കാവും പെശിത്തോശെ വണങ്കുകേക്ക് കയ്ശരിയാവുക്ക് വന്തെ.
എങ്കളെ കപ്പലിലേത്തി ഇത്തല്ലീക്ക് കൊണ്ടോകേക്ക് തീര്പ്പായവോളെ പവുലോശാം വോറേ തടവാളികളാം റോമാ രാശാവ് പട്ടാളെ കൂട്ടത്തിലെ ഒരു ശതാതിപനാനെ ഊലിയോശ് കയ്യിൽ ഏത്തു വുട്ടെ.
അന്നേരം പവുലോശ് ശതാതിപൻകാക്കും പടയാളികകാക്കും ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “കപ്പലോട്ടിനവേരാ കപ്പലിൽ നാതവോയാ നിങ്കാക്ക് തപ്പിച്ച് പോവെ കൂടാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ശതാതിപൻ പവുലോശെ കാപ്പോത്തോണുമൊൺ നിനച്ചാലെ അവറെ പടയാളികയെ വിലയ്ക്കെ. നീന്തുവെ തിക്കിനൊള്ളവൻ മിന്നേ തത്തി കരേകത്തുക്ക് നീന്തീം
പിന്നെ പിലിപ്പോശെ കണ്ടത് അശുത്തോതിൽ താൻ; അവൻ എല്ലാ പട്ടണത്തിലും നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലികിടന്ത് കയ്ശരിയാവുക്ക് പോയെ.