8 ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കളേത്തിൽ വരിനവോളെ നിങ്കാക്ക് തെയ്വ ചക്കിതി കിടച്ചാലെ എരുശലേമിലും എകൂതിയാ മുച്ചൂടും ശമരിയാവിലും എന്തുക്ക്, പൂമീലെ അത്തം വരേക്ക് നിങ്കെ എന്നെ വെളിവാക്കും.”
തെയ്വ രാച്ചമചൊല്ലിയൊള്ളെ ഇം നല്ലെ ചേതിയെ ഇവ്വുലകത്തിലെ എല്ലാ ചാതീ ശനത്തുകാലും ശാച്ചിയമായ് വുളിച്ച് ചൊല്ലും; അമ്പോളെ കടശിയാകും.
അതുനാലെ നിങ്കെ പുറപ്പെട്ട് ചാതീ ശനങ്കാടെ ബൂറാ ശിശിയരുകാടാക്കിൻ. അവറളെ തകപ്പനിലേം മകനിലേം തെയ്വ ആത്തുമാവിലേം നാമത്തിൽ രാട്ടിപിരാട്ടുകേം ഏൻ നിങ്കകാൽ കൽപ്പനയിട്ടതുകാടെ പാലിക്കിളെ നിലമേൽ ഉവതേശമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യിൻ; ഏനോ ഉലകത്തിലെ കടശി നാ വരേക്ക് എല്ലാ നാളും നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ അവൻ ചൊല്ലിയത്, “നിങ്കെ ഇവ്വുലകമെല്ലാം പോയ് മനിശെ മാനടവൻകാൽ മൊത്തമാ ഇം നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലോണും.
അത്തുക്ക് തൂതൻ, “തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവ് നിന്നേത്തിൽ വരും; വലിയവനാനെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതി നിന്നേത്തിൽ വന്തുറങ്കും; അതുനാലെ പുറക്കിനെ പുള്ളെ ചുത്തമായ് ഇരുക്കും; അവനെ തെയ്വത്തിലെ മകൻ ഒണ്ണും വുളിക്കും.
പാമ്പുകാടാം തേളുകാടാം മെതിപ്പേക്കും എതിരാളിയാനവനുക്ക് ഒള്ളെ എല്ലാ ചക്കിതികാട്ടുക്കും മീതെ അതികാരമെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് തന്തിരുക്കിനെ; ഇതുകാടൊണ്ണും നിങ്കളെ നാശം വരുത്താത്ത്.
“നേരമോറി പെയ്തും മണ്ടിയേയെ അതുനാലെ എങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഉണ്ണേക്ക് ഇരുക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലി അവറെ കട്ടായം പുടിച്ചെ. അതുനാലെ ഏശു അവറെ കൂട്ടത്തിൽ തങ്കുകേക്ക് പോയെ.
മുതെ ഇരുന്ത് നിങ്കെ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളതുനാലെ നിങ്കളും എന്നചൊല്ലി ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലും.”
കരുത്താവാനെ ഏശു നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ നടന്തവോളെ ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകയിരുന്ത് ഏശുവെ മേലോകത്തുക്ക് എടുത്തെ നാൾ വരേക്ക് നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്തെ ഒരാതാൻ അം ആളായ് വേണ്ടത്.”
ഓകന്നാൻ തണ്ണീൽതാൻ രാട്ടിപിരാട്ടിയത്; ഒണ്ണാ കൊഞ്ചനാ ഓയിനത്തുക്ക് മിന്നേ തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ രാട്ടിപിരാട്ടുകെ നിങ്കാക്ക് കിടച്ചോകും.”
കെലീലേൽ ഇരുന്ത് എരുശലേമുക്ക് അവൻ കൂട്ടത്തിൽ വന്തെ ചിലയാളുകേക്ക് അവൻ ചത്ത് ഉശിരോറിയോഞ്ച് പലെ തടവെ വെളിവായെ; അവറതാൻ ഇപ്പെ നങ്കാക്ക് മില്ലോട് ശാച്ചികളായ് നിക്കിനത്.
ഇം ഏശുവെ ഉശിരേത്തി തെയ്വം എത്തിയാച്ചെ; അതെ എങ്കെ എല്ലാരും കണ്ടു നുണ്ണവേരാ താൻ.
നീ കണ്ടതും കേട്ടതുമാനെ കാരിയമെ എല്ലാരുകാലും ചൊൽകേക്ക് അവനുക്കുചൂട്ടി ഒരു ശാച്ചിയാ ഇരുക്കും.
ഉശിരെ തരിനവനാനെ ഏശുവെ നിങ്കെ കൊണ്ണൊറിഞ്ചെ; ഒണ്ണാ അവനെ തെയ്വം ചത്ത് മാഞ്ചേയവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് ഉശിരേത്തിയെ; അതെ കണ്ടവേരാ താൻ എങ്കെ.
അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് പേടിനാതെ കരുത്താവാനെ ഏശു ചത്തോഞ്ച് ഉശിരോറി എന്തി വന്തെ കാരിയമെ വുളിച്ച് ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലിയെ; എല്ലാരുക്കും തെയ്വത്തിലെ വൻ ഇരക്കം കിടയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ.
ഇം കാരിയത്തുക്ക് എങ്കളും തെയ്വം ഉടയാ ചൊല്ലെ കോക്കിനവനുക്ക് കൊടുക്കിനെ തെയ്വ ആത്തുമാവും താൻ ശാച്ചികെ ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ നൽ വരം കിടച്ചാളും തെയ്വ ചക്കിതി നുറഞ്ച ആളുമാനെ തേവാനോശ് മനിശെ മാനടവനിടേൽ വലിയെ വലിയെ അടകാളമെ ചെയ്യെ.
തേവാനോശെ കൊണ്ണത് ശവുലുക്ക് ചമ്മതമായ് താൻ ഇരുന്തത്. അണ്ണേക്ക് എരുശലേമിലെ ശവേക്ക് ചരിയാനെ തണ്ടനെ വന്തെ; അപ്പോശ്ത്തലരുകാടല്ലാതെ കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കയാ ഇരുന്തയാളുകെ എകൂതിയാ ശമരിയാ ഒണ്ണാനുക്കെല്ലാം കലഞ്ച് പറന്തെ.
അകനയൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യത് എന്തൊൺ എകൂതരുക്ക് കോപ്പേക്ക് മുടിഞ്ചതില്ലയേ? ഇല്ലെ, അതെ കേട്ടെ. എന്തൊണ്ണാ, അവൻ നങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി ഉലകം ബൂറാ പരന്തിരുക്കിനെ ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ.
എന്തൊണ്ണാ ഏൻ എരുശലേമിലിരുന്ത് ഇല്ലൂരിയെ വരേക്ക് കിരിശ്ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയവോളെ തെയ്വം തെയ്വ ആത്തുമാവിനാലെ കനേം അരിശുകമെ ചെയ്യെ.
നിങ്കെ നല്ലെ ചേതിയെ കേട്ടവോളെ നിങ്കെ ഏത്തെടുത്തെ ആശേൽ നുൺ ചോന്ത് പോകാതെ ഉറപ്പൊള്ളതും നിലെ നിൽക്കിനതുമാനെ നമ്പിക്കേൽ നിലെ നുണ്ണോകോണും. പവുലോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ ഇം നല്ലെ ചേതിനാലതാൻ തെയ്വ വേലക്കാറൻ ആയത്. ഇം നല്ലെ ചേതി ഉലകത്തിലൊള്ളെ എല്ലാ തിട്ടിക്കലുകാക്കും വുളിച്ച് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.