6 ഏശുവും അപ്പോശ്ത്തലരും മൊത്തമാ ഇരുന്തവോളെ അവറെ ഏശുവുകാൽ, “കരുത്താവേ, ഇക്കാലത്തിലീ നീ ഇശ്രവേൽ രാച്ചത്തുക്ക് അതികാരമെ തിരുപ്പി കൊടുക്കിനത്.”
അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏലിയാവു മിന്നേ വന്ത് എല്ലാം ചിട്ടേക്കാക്കും ചത്തിയം.
നിനക്ക് എന്തനേത്ത് വേണും ഒൺ അവൻ അവേകാക്ക് കേട്ട്. അത്തുക്ക് അവെ ഏശുവുകാക്ക്, നീ രാശാവാനവോളെ എൻ ആൺമക്കകാട് ഇരണ്ടാളാം ഒരാളെ നിനക്ക് വലത്തക്കോടും ഒരാളെ ഇടത്തക്കോടും ഇരുത്തോണും ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു ഒലിവ് മലേൽ ഇരുന്തവോളെ ശിശിയരുകാട് മട്ടുമേ അവൻകാക്ക് വന്ത്, “ഇം കാരിയങ്കാട് എപ്പെ നടക്കും ഒണ്ണും നിൻ വരവ് എപ്പെ ഒണ്ണും ഉലകം നാശമടഞ്ച് പോനത്തിലേം അടകാളം എന്തനേത്ത് ഒണ്ണും ചൊല്ലി തരോണും” ഒൺ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ ചൊല്ലിയത് “ഏലിയാവു മിന്നേ വന്ത് എല്ലാം ചിട്ടേക്കാക്കും ചത്തിയം; ഒണ്ണാ മനിശൻ മകനുക്ക് കനേം തണ്ടനേ ഏൽക്കിളത് ഇരുക്കിനതൊൺ എളുതി വച്ചിരുക്കിനതാനേ?
പിന്നെ പരീശരുകാട് ഏശുവുകാക്ക്, “തെയ്വ രാച്ചം എപ്പനേ വരിനത്?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “തെയ്വ രാച്ചം കാൺമ്പേക്കാനതുവോലെ നാത്തെ വരിനത്.
മാനടവൻകാട് ഇതെ കേട്ട് ഇരുന്തവോളെ ഏശു എരുശലേമുക്ക് കിട്ടെ വന്തനാലേം തെയ്വ രാച്ചം പുടീയൊൺ വെളിപ്പടുമൊണ്ണു അവറെ നിനച്ചനാലേം ഏശു പിന്നേം ഒരു കതേ പേരേത്തി അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്,
എൻ തകപ്പൻ ഉടയാ രാച്ചത്തിലെ അതികാരമെ എനക്ക് നീമിച്ച് തന്തതുവോലെ ഏനും നിങ്കാക്ക് അതികാരമെ നീമിച്ച് തരിനെ.
പത്തിരോശ് അവനെ കണ്ടവോളെ, “കരുത്താവേ, ചെൻ കാരിയം എന്താവുളെ?” ഒൺ ഏശുവുകാക്ക് കേട്ടെ.