15 ചിലനാ ഓഞ്ചതും നമ്പിക്കെ ഇരുന്തെ നൂത്തി ഇരുവതുവേരായാനെ ഒരു കൂട്ടം ആളുക മൊത്തമാ ഇരുന്തവോളെ പത്തിരോശ് അവറാത്തുക്ക് നടുവയെ നുൺ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,
ഏശു അവറകാൽ വോറൊരു കതേ ചൊല്ലി കൊടുത്തത് എന്തൊണ്ണാ: “മേലോകം ഇതുവോലതാൻ; ഒരു മനിശൻ കടുകു മണിയെ എടുത്ത് ഉടയാ കണ്ടയുശത്തിൽ വിതച്ചെ.
ഒണ്ണാ, ഏനോ ശീമോനേ, നിൻ നമ്പിക്കെ ചോന്ത് പോകാതിരുപ്പേക്ക് ഏൻ നിനക്കുചൂട്ടി വായാതിയെ; അതുനാലെ നീ മനം തിരുമ്പി വരിനവോളെ നിൻ ഇണങ്കരുക്കു തയിരിയമെ കൊടുത്തു നിലെ നുറുത്തോണും.”
ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, എന്നേത്തിൽ നമ്പുനവൻ ഏൻ ചെയ്യിനതെ ചെയ്യും; ഏൻ തകപ്പൻകാക്ക് പോനതുനാലെ അവൻ അതക്കാട്ടീം വലിയെ കാരിയമെ ചെയ്യും.
ഏശു ഇകനെ ചൊല്ലിയതുനാലെ ഇം ശിശിയൻ ചാകാത്ത് ഒണ്ണൊള്ളെ ചേതി നമ്പിക്കയാനവേരാ കൂട്ടത്തിൽ പരന്തെ. ഒണ്ണാ അവൻ ചാകാത്ത് ഒൺ ഏശു ചൊല്ലാപ്പോയെ. “ഏൻ തിരുമ്പി വരിനത് വരേക്ക് ചെൻ ഉശിരോടെ ഇരുക്കോണും ഒൺ താൻ എൻ പിരിയം ഒണ്ണാ അത്തുക്ക് നിനക്ക് എന്തനേത്ത് വേണും?” ഒൺമട്ടും താൻ ഏശു ചൊല്ലിയത്.
അവറളെ അണ്ണേക്ക് അങ്ക് ഇരുപ്പേക്ക് വിലയ്ക്കാലെ പിത്തുനാ അവറളും മത്തും പത്തിരോശ് കയ്ശരിയാവുക്ക് പോയെ; ഓപ്പേൽ കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കവച്ചവേരാളിൽ ചിലരളും അവറെ കൂട്ടത്തിൽ പോയെ.
എകൂതരല്ലാത്തവേരാ തെയ്വ വശനമെ ഏത്തെടുത്തേയതൊണ്ണെ ചേതി അപ്പോശ്ത്തലരുക്കും എകൂതിയാവിലെ എല്ലാ ഇടത്തിലിരുന്തും തെയ്വത്തിൽ നമ്പി വന്തവേരാക്കും വെളിവായെ.
മടി ഒണ്ണും നിനയാതെ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ പോകേക്ക് ആത്തുമാവ് എനക്ക് കൽപ്പനേ തന്തെ. അകനതാൻ കരുത്താവിൽ നമ്പി ഇരുക്കിനെ ഇം ആറ് ആൺമക്കകാടും എൻ കൂട്ടത്തിൽ വന്തത്; എങ്കെ മൊത്തമാ അം കൊറുനല്ലിയോശ് കൂരേക്ക് പോയെ.
അവറെ ഒരു വരിയം അങ്കേ ഇരുന്ത് തെയ്വമെ കുമിടെ വായ്ങ്കും ശവേൽ വരുമെ മാനടവനുക്ക് പുത്തിയെ ചൊല്ലി കൊടുത്തും ഇരുന്തെ; അകനെ അന്തിയോക്കിയാവിൽ വച്ചുതാൻ കരുത്താവെ നമ്പിയവേരാക്ക് കിരിശ്ത്തിയാനി ഒണ്ണെ പേര് കിടച്ചതും.
അന്നേരം എകൂതിയാവിലിരുന്ത് കരുത്താവെ നമ്പി വന്തവേരാളിലെ ഉതവീക്ക് ശിശിയര് ഒവ്വൊരുത്തനും ഉടവറകാൽ ഇരുന്തവോലെ അണയെ കൊടുത്ത് വുടുപ്പേക്ക് നിനച്ചെ.
ബുറീനെ ഇരുപ്പെ അവറകാക്ക് കയ്യില് പാശേ കാട്ടി, കരുത്താവ് തനക്ക് ഇരുട്ടറേൽ ഇരുന്ത് വുടുതലയെ കൊടുത്തതെ അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; ഇതെ ആക്കോവുകാലും കരുത്താവുകാൽ നമ്പി ഇരുക്കിനവേരാകാലും ചൊൽകേക്ക് ചൊല്ലിയെ; പിന്നെ അവറളെ വുട്ട് വോറേ ഇടത്തുക്ക് അവൻ പോയെ.
ഒണ്ണാ നമ്പാതെ ഇരുന്തെ എകൂതര് നമ്പിക്കയാനവേരാക്ക് വുറോതമാ എകൂതരല്ലാത്തവേരാളെ ഉളപ്പി വുട്ടെ.
മോശെ ചട്ടത്തിൽ ചൊന്നതുവോലെ പരിച്ചേതനയെ ഏലാതിര്ന്താ തെയ്വത്തുക്ക് നിങ്കളെ രച്ചിപ്പേക്ക് മുടിയാത്ത് ഒൺ എകൂതിയാ ഒണ്ണെ തേശത്തിലിരുന്ത് അന്തിയോക്കിയാവുക്ക് വന്തെ ചിലരെ അക്കാലത്തിൽ നമ്പിക്കയാ വന്തവേരാളെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കുമെ.
അകനെ ശവേലവേരാ അവറളെ കടത്തിവുട്ടെ. അവറെ പൊയ്നീനിക്കാവ്, ശമരിയാവ് ഒണ്ണാനിലെ വശിയേ പോയവോളെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഉടവനുടവൻ പാപമെ വുട്ട് തെയ്വത്തുകാക്ക് തിരുമ്പിയെ ചേതിയെ അങ്കിളവേരാകാക്കെല്ലാം ചൊല്ലികിടന്ത് പോയെ; അതെ നമ്പിക്കയാനവേരാക്കെല്ലാം ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമായെ.
ലുശ്ത്തിറാവിലും ഇക്കോനിയാവിലും നമ്പിക്കയാ ഇരുക്കിനെ എല്ലാരുക്കും പിരിയമൊള്ളാളും നല്ലവൻ ഒണ്ണെ പേരെടുത്താളും താൻ തിമോത്തിയോശ്.
പവുലോശും ശീലാശും ഇരുട്ടറേൽ ഇരുന്ത് ലുതിയാവിലെ കൂരേക്ക് പോയെ; അവുടെ വച്ച് ഏശുവെ നമ്പിയവേരാളെ കണ്ട് അവറാത്തുക്ക് ഉശാരേത്തിയാലെ അങ്ക് നുൺ പോയെ.
റാവായാവോളയേ നമ്പിക്കയാനവേരാ പവുലോശാം ശീലാശാം ബെരോവായ്ക്ക് കടത്തിവുട്ടെ. അങ്ക് പോയവോളെ അവറെ എകൂതാ പള്ളീക്ക് പോയെ.
അം തന്നിക്കാടേ അങ്കിളെ നമ്പിക്കയാനവേരാ പവുലോശെ കടലരുകുക്ക് കടത്തിവുട്ടെ; ശീലാശും തിമോത്തിയോശും ബെരോവായിലേ ഇരുന്തെ.
ഒണ്ണാ അവറളെ അവുടെ കാണാപ്പോയത്തുക്ക് ആശോനാം ചിലെ നമ്പിക്കയാനവേരാളാം പുടിച്ച് വലിച്ച് ഊരിലെ മൂപ്പരുകാട്ടുക്ക് മില്ലോട് കുടത്തായ്ക്കാലെ, “ഇം പൂമിനാട്ടുക്ക് കലകമെ ഒണ്ടാക്കിനവേരാ നങ്കെ നാട്ടുക്കും വന്തേയെ;
ചിലനാ കൂടി പവുലോശ് കൊരിന്തിയാവിലെ നമ്പിക്കയാനവേരാളും മത്തും ഇരുന്തെ; പിന്നെ അവറളെ വുട്ട് പിരിശ്ക്കിലാവും അക്കിലാവും മത്തും കപ്പലിൽ ഓറി ശിറിയാവുക്ക് പോയെ; മിന്നേയേ തെയ്വത്തുകാൽ എടുത്തെ തീരുമാനംവോലെ കെങ്കിരാവിൽ ഇരുന്ത് കപ്പലിലോറി പോനത്തുക്ക് മിന്നേ പവുലോശ് തലയെ വടിച്ചെ.
അപ്പല്ലോശ് അക്കായാ കൂറാക്ക് പോകേക്ക് നിനച്ചവോളെ അങ്കിളെ നമ്പിക്കയാനവേരാ അവനുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി എപശോശിലെ നമ്പിക്കയാനവേരാ എളുത്തെ എളുതിയെ; അവൻ അങ്ക് പോയ് ചേന്തത് തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ നമ്പിക്കയായവേരാക്ക് ചരിയാനത്തിൽ ഉതവി ആയെ.
എങ്കെ എരുശലേമുക്ക് പോയവോളെ അങ്കിളെ നമ്പിക്കയാനവേരാ എങ്കളെ പിരിയമാ ഏത്തെടുത്തെ.
അതെ കേട്ടവോളെ അവറെ തെയ്വ നാമത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടുത്തെ. അവറെ പവുലോശുകാൽ, “ഇണങ്കാ, എകൂതര് ഇടേലിരുന്ത് എത്തിനാരംവേരാ കരുത്താവുകാൽ നമ്പി വന്തിരുക്കിനെ ഒൺ നിനക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? അവറെ എല്ലാരും എകൂതാ ചട്ടമെ ഏത്തെടുത്ത് പാലിക്കുമവേരാളുമേ താൻ.
എങ്കെ ശോരിലിരുന്ത് വന്ത് പിതെലൊമായിശ് ഒണ്ണെ കടവിൽ ഉറയ്ങ്കെ; അങ്കിളെ നമ്പിക്കയാനവേരാളിലെ ചേതികാടയെല്ലാം കേട്ട് ഒരുനാ അവറകാൽ ഇരുന്തെ.
ഏൻ ചൊല്ലിയതെല്ലാം ചരി താൻ ഒണ്ണത്തുക്ക് വലിയെ പൂയാരീം മൂപ്പരുകാടും ശാച്ചികതാൻ; തെമശ്ക്കോശിലെ എകൂതരുകാക്ക് കൊടുപ്പേക്ക് അവറെ കയ്യിലിരുന്ത് എളുത്തെ വായ്ങ്കാലെ അങ്ക് ഏശുവെ കുമിടുമവേരാളെ പുടിച്ച് കെട്ടി എരുശലേമുക്ക് കുടത്ത് അലക്കശ്ശിക്കേക്കുചൂട്ടി ഏൻ പോയെ.”
അങ്കുവച്ച് നമ്പിക്കയാനെ ചിലവേരാളെ കണ്ടെ; ഒരു വാരം അവറളും മത്തും ഇരുപ്പെ വിലയ്ക്കെ; പിന്നെ എങ്കെ അങ്ക് നുൺ റോമാ പട്ടണത്തിൽ പോയ് ചേന്തെ.
ഉശിരോറി എന്തിയോഞ്ച് നമ്പിക്കയാനെ അയിനൂറുക്കുമേൽ ആളുകേക്ക് ഒരേ നേരത്തിൽ ഏശു വെളിപ്പട്ടെ; അവറളിൽ പലയാളുകളും ചത്തേയെ; ഒണ്ണാലും കനേമാളുകെ ഇപ്പണും ഉശിരോടിരുക്കിനെ.
അന്നേരമേ ചരിയാനെ പൂമി കുലുക്കം ഒണ്ടായ് പട്ടണത്തിലെ പത്തിൽ ഒരു പാകം ഇടിഞ്ചി ബൂന്തെ; പൂമികുലുക്കത്തിൽ ഏളായിരംവേരാ ചത്ത് കെട്ടു പോയെ; മീതി വന്തവേരാ പേടിച്ച് നടിയ്ങ്കി മേലോകത്തിലെ തെയ്വത്തുക്ക് മകിമേ കൊടുത്തെ.
ഒണ്ണാലും തുണി അശിങ്കമാകാത്തെ കൊഞ്ചമാളുകെ ശർത്തീശിൽ നിനക്കൊണ്ട്. അവറെ ഓയ്ക്കമൊള്ളവേരാനാലെ വെള്ളെ തുണികാടെ ഇട്ട് എൻ കൂട്ടത്തിൽ നടക്കും.