14 വെള്ളനമായേ വന്തു നിന്നെ കാണാം ഒൺ ആശിക്കിനെ. അന്നേരം നിൻകാൽ എല്ലാ കാരിയമാം ചൊൽവിളെ.
അവനുക്ക് വാതൽ കാവൽക്കാറൻ വാതലെ തുറന്ത് കൊടുക്കും; ആടുകാട് അവനിലെ ഒച്ചേ കോക്കുകേം ചെയ്യിനെ; അവൻ ഉടയാ ആടുകാടെ പേരെ ചൊല്ലി വുളിച്ച് കൊണ്ടോനെ.
വാരത്തിലെ മുതനായാനെ അണ്ണേക്ക് അന്തിയോട് ശിശിയരുകാട് എകൂതരെ പേടിച്ച് വാതലെ അടച്ച് മൊത്തമാ കൂടി ഇരുക്കുമെ. അന്നേരം ഏശു അവറകാൽ വന്ത് നുൺ “നിങ്കാക്ക് നിമതി” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു പിന്നേം അവറകാൽ, “നിങ്കാക്ക് നിമതി, തകപ്പൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടതുവോലെ ഏനും നിങ്കളെ കടത്തിവുടുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കളെ നടത്തട്ടെ; അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ പാപത്തിലെ പുത്തീക്കൊത്തെ ആശെ ചെയ് നടകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചൊന്നെ.
തകപ്പനായെ തെയ്വമും കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും നമ്പിക്കെ ഒള്ളെ നിങ്കാക്ക് എല്ലാരുക്കും നിമതീം നമ്പിക്കയോടയൊള്ളെ ആത്തിരമാം തരട്ടെ.
തെയ്വ ആത്തിരത്തിൽ നൊത്തി അക്കുമിക്കും വണക്കമെ ചെയ്യിൻ. കിരിശ്ത്തുവിൽ ഇരുക്കിനെ നിങ്കെ എല്ലാരുക്കും അമതി കിടയ്ക്കട്ടെ.
നിങ്കാക്ക് എളുതുകേക്ക് കനേം കാരിയം എനക്ക് ഒണ്ട്; ഒണ്ണാലും പേനാവുകൊണ്ട് കായിതത്തിൽ എളുതുകേക്ക് എനക്ക് മനശില്ലെ. അത്തുക്ക് പകറം നിങ്കെ പിരിയം തികഞ്ച് വരിളത്തുക്ക് നിങ്കകാൽ വന്തു മുകറെ നോയ്ക്കി കുരവുടുവേക്ക് ആശപ്പടിനെ.