1 മൂപ്പനാനെ ഏൻ ചത്തിയത്തിൽ ആത്തിരത്തോടെ വച്ചിരുക്കിനെ പിരിയമാനെ കായോശുക്കു എളുതിനെ എളുത്ത്.
അവറെ അതെ അകനതാൻ ചെയ്യെ. ബർന്നബാശും ശവുലും കയ്യിൽ മൂപ്പരുകാട്ടുക്ക് കൊടുപ്പേക്ക് കൊടുത്തുവുട്ടെ.
അകനെ പട്ടണത്തിലെ മാനടവനെല്ലാം മതെ ചരിയാനത്തിൽ കൂശോറി, പവുലോശ് കൂട്ടത്തിൽ വന്തെ കായോശ്, അരിശ്ത്തരുക്കോശ് ഒണ്ണെ മക്കതോനിയാക്കാറാളെ പുടിച്ച് വലിച്ച് കൂട്ടമിടിനാനുക്ക് കൊണ്ടേയെ.
ബെരോവായിലെ പുറോശ് മകൻ ശോപത്തിരോശും തെശലോനിക്കാവുകാറാ അരിശ്ത്തരുക്കോശും ശെക്കുന്തോശും തെർവാക്കാറൻ കായോശും തിമോത്തിയോശും ആശിയാവുകാറാ തുകിക്കോശും തുറോപിമോശും എങ്കാക്ക് മിന്നേ പോയെ.
എനക്കും ശവകാട്ടുക്ക് ബൂറായും ഉറവാളിയായിരുന്തെ കായോശും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ. പട്ടണത്തിലെ കങ്കാണിയാനെ എരശ്ത്തോശും അവൻ തമ്പിയാനെ കൊർത്തോശും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
പവുലോശ് നാമത്തിൽ ഏൻ രാടിപിരാടിയെ ഒൺ നിങ്കളിൽ ആരും ചൊല്ലാതിരുപ്പേക്ക് കിരിശ്പ്പോശാം കായോശാം വുടെ നിങ്കളിൽ ആരാം രാട്ടിപിരാട്ടാതിരുക്കിനനാലെ എൻ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
ശവേലെ മൂപ്പൻമാരുകാടേ, നിങ്കെ കൂട്ടത്തിലൊള്ളെ ഒരായും കിരിശ്ത്തുവു കായകറുമമെ കണ്ണാരെ കണ്ടവനും വെളിപ്പടുകേക്ക് ഇരുക്കിനെ മകിമേലെ പങ്കാളീമാനെ ഏൻ നിങ്കളെ ഉശാരേത്തിനത് എന്തൊണ്ണാ,
കുഞ്ചിക്കാടേ, നങ്കെ വാക്കിലും നാക്കിലും അല്ലെ, മെച്ചക്കമാ ഒവ്വൊരു കാരിയമെ ചെയ്യിനത്തിലും ചത്തിയത്തിലും താൻ ആത്തിരം ഇരുക്കിളത്.
പിരിയമാനവനേ, തെയ്വത്തിലെ കൂട്ടായ്മേൽ നിൻ ആത്തുമാവ് നന്തി ഇരുക്കിനവോലെ നിൻ ഉടമ്പും നീ ചെയ്യിനെ ഒവ്വോരു കാരിയമും ചുകത്തോടെ ഇരുക്കട്ടെ ഒൺ ഏൻ വായാതിനെ.