6 എങ്കെ ഇണങ്കരേ, ചോമ്പേരികാടും എങ്കളിലെ ചൊല്ലെ കേട്ട് നടകാത്തവേരാളുമാനെ എല്ലാ നമ്പിക്കയാനവേരാളിൽ നുണ്ണും അകന്ത് ഇരുക്കോണും ഒൺ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു നാമത്തിൽ എങ്കെ നിങ്കകാക്ക് കൽപ്പനെ ഇടിനെ.
അവറെ ചൊന്നത്തുക്കും അവൻ വിലേ കൊടാതവോയേ ശവേക്ക് മില്ലോട് ചൊല്ലോണും; ശവെ ചൊന്നതാം കോളാതവോയെ അവൻ നമ്പിക്കെ നാത്താളും കരമെ പിരിക്കിനാവോലേം ഇരുക്കട്ടെ.
ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ എനക്ക് പുടിച്ചെ എൻ അണ്ണൻ തമ്പിയേരേ, നിങ്കെ ഇതുവരേക്ക് കേട്ടെ ഉവതേശത്തിൽ വളറുകേക്ക് തിക്കിമുട്ടലാക്കുകേം നിങ്കാക്ക് തടങ്കലൊണ്ടാക്കുകേം ചെയ്യിനെ ആളുകേൽ നുൺ അകന്ത് നില്ലിൻ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് കെഞ്ചിനെ.
എല്ലാ കാരിയത്തിലും നിങ്കെ എന്നെ നിനയ്ക്കിനനാലേം ഏൻ നിങ്കാക്ക് ചൊല്ലി തന്തെ ഉവതേശമെ കേട്ട് നടക്കിനനാലേം ഏൻ നിങ്കളെ പെരുമപ്പടുത്തിനെ.
തിശകെട്ടെ നടത്തേൽ നടക്കിനാളും മത്തും കൂട്ടായ്മെ വേണ്ടെ ഒൺ എൻ എളുത്തിൽ എളുതിയവോളെ
നിങ്കെ മന്നിക്കിനവൻകാൽ ഏനും മന്നിക്കിനെ; ഏൻ വല്ലതാം മന്നിച്ചാ കിരിശ്ത്തുവുക്ക് മില്ലോട് നിങ്കെ നൽമേക്കുചൂട്ടിതാൻ മന്നിച്ചിരുക്കിനത്.
അതുനാലെ ഏശുവെ നമ്പാത്തെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഉടവുറാത്തുക്ക് തേവനാത്തെ ചിന്തനേൽ നടക്കിനവോലെ നിങ്കെ ഇനി നടപ്പാനില്ലെ ഒൺ കരുത്താവു ശാച്ചിയായ് ഏൻ നിങ്കകാൽ താക്കലെ തരിനെ.
നിങ്കെ ചെയ്യിനതും ചൊന്നതുമാനെ എല്ലാ കാരിയങ്കാടാം കരുത്താവാനെ ഏശുവിലെ നാമത്തിൽ ചെയ് അവൻകാലെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് ചോത്തിരമെ ചൊല്ലുകേം ചെയ്യിൻ.
ഇണങ്കരേ, തെയ്വത്തുക്ക് പിരിയമാനെ പിശപ്പെ എങ്കളിൽ നുൺ നിങ്കെ പടിച്ചിരുക്കിനെതാനേ; അത് ഇപ്പെ നിങ്കെ പിശയ്ക്കിനവോലതാൻ; ഇനിയും അത് വളന്ത് വളന്ത് വരട്ടയൊൺ കരുത്താവാനെ ഏശുവിലെ നാമത്തിൽ എങ്കെ നിങ്കകാൽ കെഞ്ചി ചൊന്നെ.
എങ്കെ നിങ്കകാൽ മിന്നേ ചൊല്ലിയവോലെ ഒളുങ്കാ പിശയ്ക്കുകേം വോറെ ഒള്ളവേരാ കാരിയങ്കാട്ടിൽ എമ്പടാതെ ഉടവനുടവൻ വേലെ ചെയ് പിശയ്ക്കുകേം ചെയ്യിൻ; ഇതായിരുക്കോണും നിങ്കെ പിശപ്പിലെ ഉന്നം.
ഇണങ്കരേ, ചോമ്പേരികാട്ടുക്ക് താക്കലെ കൊടുക്കുകേം മനക്കരുത്ത് നാത്തവേരാക്ക് തയിരിയമെ കൊടുക്കുകേം നമ്പിക്കേൽ ഉറപ്പുനാത്താക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്കേം എല്ലാരുകാലും മന്നിപ്പായിര് ഒണ്ണും നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
അതുനാലെ എങ്കെ ഇണങ്കരേ, എങ്കളിലെ പേച്ച് വാത്തേലിരുന്തും എളുത്തിലിരുന്തും എങ്കെ നിങ്കാക്ക് ചൊല്ലി തന്തെ ഉവതേശത്തിൽ ഉറച്ച് ഉറപ്പോടെ നുണ്ണോകോണും.
എങ്കെ പിശച്ചതുവോലയേ പിശയ്ക്കേക്ക് നിങ്കളുക്കേ തിക്കിനൊള്ളതാനേ? എങ്കെ നിങ്കളും മത്തും ഇരുന്തവോളെ ചോമ്പേരികാടായ് ഇരുന്തതില്ലയേ?
മുകറെ നോക്കാതെ തീര്പ്പിടോണും ഒണ്ണും മുൻ വിതി നാതെ ഇം കാരിയമെ പാലിക്കോണും ഒണ്ണും തെയ്വമാം കിരിശ്ത്തു ഏശുവാം പുറിച്ചെടുത്തെ തെയ്വ തൂതരുകാടാം ശാച്ചി നുറുത്തി ഏൻ നിൻകാൽ ഒപ്പണയ്ക്കിനെ.
നിച്ചംകെട്ടെ നിനപ്പ് ഇത്തുക്കെല്ലാം കാരണമാനെ; ഇകത്തവേരാ മനശ് കളങ്കമാനത്; അവറെ ചത്തിയത്തുക്ക് മുതുവെ കാട്ടിയിരുക്കിനെ; എകനേം ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ ഒണ്ടാക്കാം ഒണ്ണെ നിനവിൽ താൻ അവറെ ചാമിക്കാറൻ ആനത്.
തെയ്വമെ കുമിടിനാ ഒൺ ചൊല്ലി അത്തിലെ ചക്കിതിയെ വീയ് ഒറീനവേരാളും താൻ. അകത്തവേരാളെ വുട്ടു അകന്ത് ഇരുന്തോകോണും.
തെയ്വമാം ഉശിരോടിരുക്കിനവനുക്കും ചത്ത് മാണ്ടവേരാക്കും നായമിടിനെ കിരിശ്ത്തുഏശുവാം അവൻ വെളിപ്പടിനവോളേലെ അവൻ രാച്ചമാം ശാച്ചി നുറുത്തി ഏൻ നിനക്ക് ഏത്തു തരിനത്,
അതുനാലെ കിരിശ്ത്തു പടിയ്ക്കെ വച്ചെ ഉവതേശത്തുക്ക് വതിലാ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനവൻ ആരൊണ്ണാലും നിങ്കകാൽ വന്താ അവനെ കൂരേൽ ഏത്തുവാനില്ലെ; അവൻകാൽ വണക്കമകൂടി ചൊൽവാനില്ലെ.