16 നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും നങ്കളെ ആത്തിരമാ വച്ചിരുന്ത് ഉടയാ പിന്നിയത്തിൽ നങ്കാക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ചുണയാം നല്ലെ ആശയാം തരിനെ നങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്വമും
അത്തുക്ക് അബുറാകാം, “മകനേ, നീ ഉശിരോടിരുന്തെ കാലത്തിൽ നിനക്ക് നൽമേം അതുവോലെ ലാശരുക്ക് തിൻമേം കിടച്ചെ ഒൺ നീ നിനച്ചോകോണും; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ അവൻ ഇങ്ക് നിമതി അടേനെ; നീയോ അങ്ക് കറുമമടേനെ.
പെശകാ പെരുനാളുക്ക് കിട്ടതട്ടയായവോളെ ഇം ഉലകമെ വുട്ട് തകപ്പൻകാക്ക് പോകേക്കൊള്ളെ നേരമായേയെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായനാലെ, അവൻ ഉലകത്തിൽ തനക്ക് ഒള്ളവേരാളെ ആത്തിരമായ് വച്ചിരുന്തവോലെ കടശിവരേക്ക് അവറളെ ആത്തിരമായ് വച്ചിരുന്തെ.
ഒരാ ഉടയാ ഇണങ്കനുക്കുചൂട്ടി ഉശിരെ കൊടുക്കിനത്തിലും വലിയെ ആത്തിരം ആരുക്കും ഇല്ലെ.
തകപ്പൻ എൻകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരുന്തതുവോലെ ഏനും നിങ്കകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരുക്കിനെ; നിങ്കെ എൻ ആത്തിരത്തിൽ പിശയ്ക്കോണും.
അതുവോലെ ഇപ്പെ നിങ്കാക്ക് കവലെ ഒണ്ട്; ഒണ്ണാ ഏൻ നിങ്കളെ പിന്നേം കാണും അന്നേരം നിങ്കെ പിരിയമടയും; അം പിരിയമെ നിങ്കളിൽ നുൺ എടുത്തൊറീകേക്ക് ആരുനാലേം മുടിയാത്ത്.
തൻ ഒരേ ഒരു മകനെ നമ്പുനെ ഏളവനുക്കും നാശം വന്ത് മാണ്ടുപോകാതെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരു കിടയ്പ്പേക്കുചൂട്ടി തെയ്വം അവനെ കൊടുക്കിളെ നിലമേൽ ഉലകത്തുകാക്ക് അപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുന്തെ.
ഒണ്ണാ ഏൻ കൊടുക്കിനെ തണ്ണിയെ കുടിയ്ക്കിനവനുക്ക് ഒരുനാളും തവിയാത്ത്; ഏൻ കൊടുക്കിനെ തണ്ണിയെ കുടിയ്ക്കിനവനിൽ അത് തുമ്പുകമായ് പൊയ്ങ്കി അവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കും” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
കരുത്താവാനെ ഏശുവിലെ ഇരക്കത്തിൽ രച്ചിക്കപ്പടും ഒൺ നാം നമ്പുനവോലെ അവറളും നമ്പുനെ.”
അപ്പല്ലോശ് അക്കായാ കൂറാക്ക് പോകേക്ക് നിനച്ചവോളെ അങ്കിളെ നമ്പിക്കയാനവേരാ അവനുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി എപശോശിലെ നമ്പിക്കയാനവേരാ എളുത്തെ എളുതിയെ; അവൻ അങ്ക് പോയ് ചേന്തത് തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ നമ്പിക്കയായവേരാക്ക് ചരിയാനത്തിൽ ഉതവി ആയെ.
റോമാവിലൊള്ളെ നിങ്കെ എല്ലാരുക്കും മുയ്ക്കമാ തെയ്വത്തുക്ക് പുടിച്ചവേരാളും ചുത്തമാനവേരാളുമാനെ നിങ്കാക്ക് നങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണും കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നുണ്ണും ഇരക്കമും നിമതീം ഒണ്ടാകട്ടെ.
അതുനാലെ അവകാശികെ ആകുമൊണ്ണൊള്ളെ തെയ്വത്തിലെ വാക്ക് നായപുറമാണം കിടച്ചെ ഒരു ചാതീക്ക് മട്ടുമൊള്ളതില്ലെ; ഒണ്ണാ അബുറാകാമുവോലെ നമ്പുകേം ഇരക്കം കിടയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ എല്ലാരുക്കും ഒള്ളതാൻ.
എന്തൊണ്ണാ ഒരാ എന്തൊണ്ണാലും ചെയ്യാ അത്തുക്ക് പകറം കൊടുക്കിനത് കൂലിയതാൻ; ഒണ്ണാ തെയ്വം അബുറാകാമെ ഏത്തെടുത്തത് അവൻ കടനെ ഇളച്ചു കൊടുത്തുതാൻ; അത് വന്ത് ഇരക്കം താൻ.
ഒണ്ണാ നങ്കെ പാപികയായിരുന്തവോളതാൻ ഏശുകിരിശ്ത്തു ചത്തത്. തെയ്വം എപ്പേരുപ്പട്ടെ നിലമേൽ നങ്കകാൽ ആത്തിരമോടിരുക്കിനെ ഒൺ ഇതുനാലെ നങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാകേക്ക് മുടിയും.
കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ തെയ്വത്തുക്ക് നല്ലെ മണമൊള്ളെ കാണിയ്ക്കേം ആകമുമായ് കൊടുത്ത് നങ്കകാൽ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുന്തവോലെ നിങ്കളും ആത്തിരത്തോടെ നടേനിൻ.
ആണാകാടേ, കിരിശ്ത്തു ശവേകാക്ക് ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനവോലെ നിങ്കളും ഉടവൻ പെണ്ണാകാട്ടുകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും.
നിങ്കെ നല്ലെ ചേതിയെ കേട്ടവോളെ നിങ്കെ ഏത്തെടുത്തെ ആശേൽ നുൺ ചോന്ത് പോകാതെ ഉറപ്പൊള്ളതും നിലെ നിൽക്കിനതുമാനെ നമ്പിക്കേൽ നിലെ നുണ്ണോകോണും. പവുലോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ ഇം നല്ലെ ചേതിനാലതാൻ തെയ്വ വേലക്കാറൻ ആയത്. ഇം നല്ലെ ചേതി ഉലകത്തിലൊള്ളെ എല്ലാ തിട്ടിക്കലുകാക്കും വുളിച്ച് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവു തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് എപ്പണും നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
അമ്പോളെ നമ്പിക്കയോടെ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ വേലയാം ആത്തിരമോടെ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ ഉതവികാടാം കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നിങ്കാക്കൊള്ളെ ആശേലെ ഉറപ്പാം നിനച്ച് നങ്കെ തെയ്വമും തകപ്പനുമാനവനുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
നങ്കെ തെയ്വമും തകപ്പനുമാനവനും നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവും നിങ്കകാക്ക് വരുകേക്കൊള്ളെ വശിയെ എങ്കാക്ക് ഒരുക്കി തരട്ടെ.
കരുത്താവുക്ക് പിരിയമാനെ ഇണങ്കരേ, നിങ്കളെ ഉടയാ ആത്തുമാവിൽ ചുത്തമാക്കിനതിലോടേം നിങ്കാക്ക് ചത്തിയത്തുകാലൊള്ളെ നമ്പിക്കേലോടേം രച്ചിക്കപ്പടിളത്തുക്ക് തെയ്വം നിങ്കളെ മിന്നമേ പുറിച്ചെടുത്തെ; അതുനാലെ നിങ്കളെ നിനച്ച് എങ്കെ എപ്പണും തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊൽകേക്ക് കടപ്പട്ടിരുക്കിനെ.
ചുത്തം നാത്തെ പിശപ്പാം ഇം ഉലക ചുകമാം വുട്ട് ഇം ഉലകത്തിൽ തിരിത്തിരമായും നീതിയോടേം തെയ്വത്തിലെ ചാമിക്കാറനായും പിശപ്പേക്ക് അം തെയ്വ പിന്നിയം നങ്കളെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കും.
എന്തൊണ്ണാ നായപുറമാണത്തുക്ക് ആരളാം കുറനാത്തവേരായാക്കേക്ക് കൂടാത്ത്. ഒണ്ണാ ഇപ്പെ അതക്കാട്ടി മികന്തെ ആശെ തന്തിരുക്കിനെ. അതുനാലെ നങ്കാക്ക് തെയ്വത്തുകാക്ക് പോകേക്ക് ഇടയായിരുക്കിനെ.
കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ വച്ച് കൊടുത്തതുനാലെ ആത്തിരം എന്തൊൺ നങ്കെ അറിഞ്ചിരുക്കിനെ; അതേവോലയേ നങ്കളും ഏശുവെ നമ്പുനവേരാക്കുചൂട്ടി ഉശിരെ കടമ്പട്ട് ഇരുക്കിനെ.
ഇനിയിരുന്ത് റാവൊണ്ടാകാത്ത്; തെയ്വമാനെ കരുത്താവ് അവറളേത്തിൽ വെളിച്ചമായ് വിളങ്കിനനാലെ ഇനി വിളക്കിലെ വെട്ടമോ പെയ്തിലെ വെളിച്ചമോ അവറാത്തുക്ക് തേവയില്ലെ. അവറെ എണ്ണേക്കും രാശാക്കൻമാരായ് അതികാരം നടത്തും.
എകൂതരല്ലാതിരുക്കെ എകൂതരൊൺ കളവെ ചൊന്നെ ചിലവേരാളെ ഏൻ ഉരുമൻ കൂട്ടത്തിൽ നുൺ കുടക്കും; അവറെ നിൻ കാലടീൽ വന്ത് നിനക്ക് മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂശും. ഇകനെ ഏൻ നിൻകാൽ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനെ ഒൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാകേം ചെയ്യും.