19 ഉടവുറളമേ നാശത്തുക്ക് അടിമയായ് ഇരുക്കിനവോളെ വോറേ ആളുകേക്ക് വുടുതലെ തരാമൊൺ വാക്കെ കൊടുക്കിനെ. അവറെ അടിമയായിരിക്കിനതൊൺ ഉടവറാത്തുക്കേ തിക്കിനാതിരുക്കിനവോളെ അവറെ വോറേ ആളുകെ വുടുതലെ കൊടുക്കിനത് എകനനേ?
അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, പാപമെ ചെയ്യിനവനെല്ലാം പാപത്തുക്ക് അടിമകാടുതാൻ.
മുനി പുടിച്ചിരുന്തെ മനിശൻ അവറളെ എതിരിട്ട് അടീയടീയൊൺ അടിച്ച് മതയ്ക്കിയെ; അകനെ അവറെ കായമേത്ത് തുണിനാതെ അവൻ കൂരേൽ നുൺ കുടുപ്പാറി തപ്പിച്ചോടിയെ.
ഒണ്ണുക്കും അടിമയാകാതിരുപ്പേക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്ക് നായപുറമാണത്തിൽ നുണ്ണും വുടുതലെ തന്തിരുക്കിനെ; അതുനാലെ അത്തിൽ ഉറപ്പാ നില്ലിൻ; അടിമകാട് നുകത്തിൽ എമ്പട്ടിരുക്കിനവോലെ ഇനീം നിങ്കെ നായപുറമാണത്തിൽ അകപ്പട്ടോവാനില്ലെ.
ഇണങ്കരേ, നായപുറമാണത്തിലെ കെട്ടിൽ നുൺ വുടുതൽ കിടച്ചവേരായായിരുപ്പേക്ക് താൻ നിങ്കളെ വുളിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത്; ഇം വുടുതലയെ ഉടവൻ ഉടവൻ പിരിയത്തുക്ക് വുട്ടു കൊടാതെ നിങ്കാക്ക് കിടച്ചെ വുടുതലെ അക്കുമിക്കും ആത്തിരത്തോടെ ഉതവിയെ ചെയ്കേക്കാകട്ടെ.
ഉരുമൻ കെണീൽ എമ്പട്ടവേരാക്ക് അറിവൊണ്ടായി ഉരുമൻ കെണീൽ നുണ്ണും തപ്പിച്ച് വന്തോകും ഒൺ നിനച്ച് അവറാത്തുക്ക് പരമാത്തിരമാ വേണും ഉവതേശമെ കൊടുപ്പേക്ക്.
ഒരു കാലത്തിൽ നങ്കെ അറിവു നാത്തവേരായും ചൊന്നതവുട്ട് ചുരക്കായെ ചെയ്യിനവേരായും വഞ്ചനേക്കും ഉലക ചുകത്തുക്കും കൺ പാരുവയാനെ കാരിയത്തുക്കെല്ലാം അകപ്പട്ടവേരാളും പുറണിയെ ചൊല്ലീം അക്കുമിക്കും പിണയ്ങ്കി ഒവ്വോരാളെ പുറിച്ച് നുറുത്തിയവേരാളും താനേ.
വുടുതൽ കിടച്ചവേരാവോലെ പിശേൻ. ഒണ്ണാലും ഇം വുടുതലയെ ഉടവൻ ഉടവൻ പിരിയത്തുക്ക് വുട്ടു കൊടാതെ തെയ്വത്തിലെ പണ്ണക്കാറായ് നടേൻ.
ഇം ഉലകത്തിലൊള്ളെ നിച്ചം കെട്ടെ നിനവിൽ നുൺ വുട്ടു നിക്കേം അവൻവോലെ നല്ലെ നടപ്പിലൊള്ളെ ആളുകെ ആകുകേം ചെയ്യുമൊണ്ണൊള്ളെ വലിയതും വിലയൊള്ളതുമാനെ വാക്കെ നങ്കാക്ക് തന്തിരുക്കിനെ.
നങ്കെ കരുത്താവും രച്ചകനുമാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ അറിഞ്ചവോളെ വുട്ടൊറിഞ്ചെ ഇം ഉലകത്തിലെ നിച്ചം കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ പിന്നേം ചെയ്യതൊണ്ണാ അവറെ കടശി മിന്നേലതക്കാട്ടിലും ചരിയാനെ നാശമായോകും.