4 ഇം ഉലകത്തിലൊള്ളെ നിച്ചം കെട്ടെ നിനവിൽ നുൺ വുട്ടു നിക്കേം അവൻവോലെ നല്ലെ നടപ്പിലൊള്ളെ ആളുകെ ആകുകേം ചെയ്യുമൊണ്ണൊള്ളെ വലിയതും വിലയൊള്ളതുമാനെ വാക്കെ നങ്കാക്ക് തന്തിരുക്കിനെ.
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വം ഇം ആളുകളെ മുതെ പുറിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ നായപുറമാണമെ അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്ത് അവറകാൽ മകത്തമാനെ ഉടമ്പടിനാലെ അവറാത്തുക്ക് വാക്കാം കൊടുത്ത് ഉടയാളെ എകനെ കൊണ്ടാടോണും ഒണ്ണും അവൻ അവറളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
തെയ്വത്തിലെ വാക്ക് എത്തിനെ ഇരുന്താലും അതെല്ലാം കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ താൻ കിടയ്ക്കിനത്; അതുനാലെ എങ്കെ തെയ്വമെ മകത്തപ്പടുത്തുകേക്കുചൂട്ടി ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ നാമത്തിൽ “ആമേൻ” ഒണ്ണു താൻ ചൊന്നത്.
മുക്കാക്ക് നീയ്ങ്കെ മുകറിൽ കരുത്താവിലെ മകിമെ വെളിപ്പടുത്തിനവേരാതാൻ നങ്കെ; ആത്തുമാവാനെ കരുത്താവിൽ നുൺ വരിനതും എപ്പണും വളന്ത് വരിനതുമാനെ അം മകിമെ നങ്കളെ കരുത്താവിലെ ഉരുവമായ് ഉരുവപ്പടുത്തിനെ.
അതുനാലെ, “അവറെ ഇടേലിരുന്ത് പുറത്തിൽ വന്ത് പുറിഞ്ചിരിൻ ഒൺ കരുത്താവു ചൊന്നെ; ചുത്തം നാത്തതൊണ്ണാം തൊടുവാനില്ലെ; ഒണ്ണാ ഏൻ നിങ്കളെ ഏത്തെടുക്കും; ഏൻ നിങ്കാക്ക് തകപ്പനും നിങ്കെ എൻ ആൺ മക്കളും പെൺമക്കളുമായിരുക്കും” ഒൺ വൻ ചക്കിതി ഒള്ളവനാനെ കരുത്താവ് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ അബുറാകാമുക്കും അവൻ തലവശീലെ പുള്ളേക്കും താൻ തെയ്വം ചൊല്ലിവച്ചിരുന്തെ വാക്കുകാട് കിടച്ചത്; പുള്ളകാട് ഒൺ കനേം വേരാളെചൊല്ലിനാത്തെ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത്, നിൻ പുള്ളേക്കും ഒണ്ണത് ഒരാളെചൊല്ലി താൻ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത്; അം ഒരാ എന്നത് കിരിശ്ത്തുതാൻ.
പാപത്തിലെ പുത്തീക്കൊത്തെ ആശെ പിരിയപ്പടുത്തുവെ പിശയ്ക്കിനവനുക്ക് അത്തിലേ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള നാശം കിടയ്ക്കും; തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ ആശേ പിരിയപ്പടുത്തുവെ പിശയ്ക്കിനവനുക്കോ അത്തിലിരുന്ത് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിര് കിടയ്ക്കും.
അന്നേരം നങ്കെ എല്ലാരും തെയ്വ മകനിൽ ഒള്ളെ നമ്പിക്കേലും പിന്നെ അറിവിലും മൊത്തമാ ചേന്ത് കിരിശ്ത്തുവോലെ തികഞ്ചവേരാളും നികന്തവേരാളുമാകും.
തെയ്വം തന്തെ പുതുവൻ കുണമെ ഇപ്പെ നിങ്കെ അണിഞ്ചിരുക്കിനെ; നിങ്കാക്ക് ഇം പുതുവൻ കുണമെ തന്തെ തെയ്വം നിങ്കാക്ക് കിരിശ്ത്തുവെ മൊത്തമാ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് ഒവ്വൊരുനാളും മാത്തം വരുത്തികിട്ടേയിരുക്കിനെ.
പൂമിനാട്ടിലെ തകപ്പരുകാട് നങ്കളെ തണ്ടിച്ചത് കൊഞ്ചെ കാലത്തുക്കും തങ്കാക്ക് നല്ലതൊൺ തോണെ നിലേലുംതാൻ; ഒണ്ണാ തെയ്വമോ നാമും അവൻവോലെ ചുത്തമാകേക്ക് നങ്കെ നൽമേക്കുചൂട്ടിതാൻ തണ്ടിക്കിനത്.
മുതെ ഉടമ്പടി നിലവിലായവോളെ തങ്കെ ചെയ്യെ പാപങ്കാട്ടിൽ നുൺ വീണ്ടെടുക്കേക്ക് കിരിശ്ത്തു ചത്തെ. അകനെ തെയ്വം വുളിച്ചവേരാക്ക് വാക്ക് ചൊല്ലിയെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ അവകാശം കിടയ്പ്പേക്ക് കിരിശ്ത്തു ഒരു പുതുവൻ ഉടമ്പടീലെ ഇടെ നിലക്കാറനായെ.
പടുവനുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്യും തൂക്കാലിച്ചിയേരുക്ക് അവറെ ഇളുവെട്ട് ഇരുക്കിനവോളെ ഉതവിയെ ചെയ്യും ഉലകത്തിലെ കളങ്കത്തിൽ എമ്പട്ടോകാതെ ഉടയാളമേ കാപ്പാത്തുകേം ചെയ്യിനാതാൻ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് ചുത്തമാനവനും നല്ലെ നീതിയൊള്ളവനുമാനെ ചാമിക്കാറൻ.
നങ്കാക്ക് കിടച്ചതുവോലത്തെ അതേ വിലയൊള്ളെ നമ്പിക്കെ നങ്കെ തെയ്വത്തിലേം പാതുകാപ്പുകാറനായെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലേം നീതിനാലെ കിടച്ചവേരാക്ക് ഏശുകിരിശ്ത്തുവു പണ്ണക്കാറനും അപ്പോശ്ത്തലനുമാനെ ശീമോൻ പത്തിരോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ എളുതിനത്,
ഒണ്ണാ നങ്കെ തെയ്വം വാക്ക് ചെയ്യെ നീതിമാൻമാര് മട്ടും ഇരുക്കിനെ ഇടമാനെ പുതുവൻ വാനത്തുക്കും പുതുവൻ പൂമീക്കും കാത്ത് ഇരുക്കേം ചെയ്യിനെ.
അതുനാലെ ചിലെ ആളുകെ നിനയ്ക്കിനതുവോലെ കരുത്താവു വാരാത്തൊൺ നിങ്കെ നിനയ്പ്പാനില്ലെ. അവൻ വാക്കെ തന്തതുവോലെ ഉറപ്പാ വരും. ആരും നാശമായ് പോകാതെ ഇരുപ്പേക്കുചൂട്ടിതാൻ അവൻ ചരിയാനത്തിൽ പൊറുപ്പക്കാട്ടി ഇകനെ ചെയ്യിനത്. മുച്ചൂടും വേരാ തങ്കെ പാപമെ വുട്ടു തിരുമ്പുകേക്ക് അവൻ ആശിക്കിനെ.
എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ തരുവിളെ ഒണ്ണതുതാൻ അവൻ നങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയെ വാക്ക്.
പിരിയമൊള്ളവേരാളേ, നങ്കെ ഇപ്പണേ തെയ്വ മക്കതാൻ. നങ്കാക്ക് എന്താവനൊൺ ഇതുവരേക്ക് വെളിവായ് ഇരുക്കിനതില്ലെ. ഒണ്ണാലും അവൻ വെളിപ്പടിനവോളെ നങ്കെ അവൻ ഇരുക്കിനവോലയേ ഉടയാ ഉരുവമെ കാണും. അതുനാലെ നങ്കളും അവനവോലെ ആയോകും ഒണ്ണും നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളെള.