14 ഏൻ എകനെ ചാകുമൊൺ കരുത്താവായെ ഏശുകിരിശ്ത്തു ചൊല്ലിയതുവോലെ ഇം ഉടമ്പിൽനുൺ എൻ ഉശിരു പോകേക്കൊള്ളെ കാലം കിട്ടെ വന്തതൊൺ ഏൻ അറീനെ.
ശീമോൻ പത്തിരോശ് അവൻകാൽ, “കരുത്താവേ, നീ ഏടേക്ക് പോനെ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ പോനാനുക്ക് ഇപ്പെ വരുകേക്ക് നിനക്ക് മുടിയാത്ത്; ഒണ്ണാ പിന്നെ നീ എനക്ക് പുറകോടേ വരും” ഒൺ അവൻകാക്ക് വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കെ ഇടേൽ തെയ്വരാച്ചമെചൊല്ലി വുളിച്ച് ചൊല്ലി നടന്തെ എന്നെ ഇനി നിങ്കെ കാണാത്ത് ഒൺ ഇപ്പെ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
ഇപ്പെ കാണെ നങ്കെ ഉടമ്പുകാട് നാശമടഞ്ച് പോയാലും മനിശൻ കയ്യാരെ ചെയ്യാത്തതും എണ്ണെണ്ണേക്കുമാനതുമാനെ ഒരു ഉടമ്പെ തെയ്വം നങ്കാക്ക് മേലോകത്തിൽ തരും ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
എൻ വീരുപ്പെ കടശിവരേക്ക് ഏൻ തെയ്വത്തുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ; എൻ ചാവും കിട്ടതട്ടയായെ.
അതുനാലെ എൻ ഉടമ്പിൽ ഉശിരൊള്ളെ കാലമെല്ലാം നിങ്കളെ ഇതെല്ലാം നിനവെ വരുത്തിനത് എൻ കടമെ ഒൺ ഏൻ നിനയ്ക്കിനെ.