17 അതുനാലെ ഒരാ കിരിശ്ത്തുവിലായാ അവൻ പുതുവൻ തിട്ടിപ്പാനെ; പശേത് നീയ്ങ്കി പുതുവൻ വന്തേയെ.
മരം നല്ലത് ഒണ്ണാ കായ് കനീം നല്ലതാൻ; അല്ലാട്ടി മരം അശുക്കൽ ഒണ്ണാ കായ് കനീം അശുക്കൽ താൻ; കായ് കനീൽ നുൺ മരം എകത്തതൊൺ തിക്കിലൊണ്ടാകും.
വാനമും പൂമീം മാറിപോകും; ഒണ്ണാ എൻ വശനം ഒരു കാലത്തിലും മാറാത്ത്.
അതുനാലെ പുതുവൻ വീഞ്ചെ പുതുവൻ തോൽ തുരിത്തീൽ വേണും ഊത്തി വയ്പ്പേക്ക്.
ഏൻ എൻ തകപ്പനിലും നിങ്കെ എന്നിലും ഏൻ നിങ്കളിലുംതാൻ ഒൺ അന്നാളേക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകും.
എന്നേത്തിൽ കനി കായാത്തെ കൊപ്പുകാടെ അവൻ വെട്ടി ഒറീകേം കായ്ക്കിനതെ കനേമായ് കനി കായ്ക്കിളത്തുക്കുചൂട്ടി വെട്ടി ആയിലറുക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
ഏൻ മുന്തിരി വള്ളീം നിങ്കെ അത്തിലെ കൊപ്പുകാടും താൻ; ഒരാ എന്നിലും ഏൻ അവനിലും ചേന്ത് ഇരുന്താ അവൻ കനേകമായ് കനി കായ്ക്കും; എന്നെ വുട്ട് നിങ്കാക്ക് ഒണ്ണാം ചെയ്കേക്ക് കൂടാത്ത്.
ഏൻ അവറളിലും നീ എന്നേത്തിലുമാനെ; നീ എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ ഒണ്ണും നീ എൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുന്തതുവോലെ അവറകാലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനയൊണ്ണും ഉലകത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് അവറെ ഒത്തുമേൽ തികഞ്ചിവരിളത്തുക്കുചൂട്ടിതാൻ.”
അത്തുക്ക് ഏശു, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ; പുതുവനായ് പുറകാതവോയാ തെയ്വ രാച്ചമെ കാൺമ്പേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ അവൻകാക്ക് വതിലായ് ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ, തണ്ണീൽ നുണ്ണും ആത്തുമാവിൽ നുണ്ണും പുറകാതവോയെ ആരുക്കും തെയ്വ രാച്ചത്തിൽ കടപ്പേക്ക് മുടിയാത്ത്.
കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിയനാലെ ചരിയാനത്തിൽ കറുമമടഞ്ചെ അപ്പലേശുക്ക് വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ. അരിശ്ത്തൊബുലോശ് കൂരക്കാറാക്കും വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
എൻ ചാതിയാനാനെ കെരോതിയാനുക്ക് വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ; നറുക്കിശോശ് കൂരക്കാറാളിൽ കരുത്താവെ നമ്പി ഇരുക്കിനവേരാക്കു വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
കിരിശ്ത്തുഏശുവുക്കുചൂട്ടി എൻ കൂട്ടത്തിൽ വേലേ ചെയ്യെ പിരിശ്ക്കിലാവുക്കും അപ്പിൺ ആൺ അക്കിലാവുക്കും വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
എൻ ചൊന്തെ ചാതിയാനെ എകൂതരുകാൽ നുണ്ണും എന്നക്കാട്ടി മിന്നേ കിരിശ്ത്തുവെ ഏത്തെടുത്തെ അന്തിരോനിക്കോശുക്കും ഊനിയാവുക്കും വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ; അവറെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് ഇടേൽ കേൾവിപ്പട്ടവേരാളും ഏശുവിലെ വേലെ ചെയ്യനാലെ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുട്ടറേൽ കിടക്കുകേം ചെയ്യെ.
കിരിശ്ത്തുവിൽ എങ്കെ കൂട്ട് വേലക്കാറനാനെ ഉർബാനോശുക്കും എനക്ക് പിരിയമാനെ ശ്താക്കുവുക്കും വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
ഒണ്ണാ നായപുറമാണത്തുക്കും പാപത്തുക്കും അടിപ്പട്ടിരുന്തെ നങ്കെ പശേ പിശപ്പ് ചത്തതുനാലെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് അതികാരമെ നടത്തിനെ ഒരു പുതുവൻ പിശപ്പ് നങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കുകേം അവൻ ചൊല്ലെ പാലിക്കേക്ക് നങ്കാക്ക് മുടീകേം ചെയ്യിനെ.
എൻ പശേ പിശപ്പിൽ നുണ്ണും ഏശു എന്നെ രച്ചിച്ചതുനാലെ നായപുറമാണത്തുക്ക് എന്നെ ഒരു പാപിയായ് കുത്തം വിതിക്കേക്ക് കൂടാത്ത്.
നിങ്കളോ തെയ്വംനാലെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ ഇരുക്കിനെ. “പെരുമപ്പടിനവൻ കരുത്താവിൽ പെരുമപ്പടട്ടെ” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ ആകേക്ക് അവൻ നങ്കാക്കുചൂട്ടി അറിവും നീതീം ചുത്തമാകലും വീണ്ടെടുപ്പുമായെ.
ഏൻ കുഞ്ചത്തിൽ കുഞ്ചിക്കാട് കുരവുടിനവോലെ കുരവുട്ടെ, കുഞ്ചിക്കാടുവോലെ നിനച്ചെ, കുഞ്ചിക്കാട്ടുക്കുവോലെ വിളക്കമാകേം ചെയ്യെ; ആൺപുള്ളെ ആയവോളെ കുഞ്ചത്തിലെ പുത്തിയെ വുട്ടൊറിഞ്ചെ.
കിരിശ്ത്തുവിലൊള്ളെ ഒരു മനിശനെ എനക്ക് തിക്കിനൊണ്ട്; അവനെ പതിനാല് വരിയത്തുക്ക് മിന്നേ മൂണാം മേലോകം വരേക്ക് എടുത്തെ; ഉടമ്പോടയോ ഉടമ്പുനാതയോ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിലെ; ഒണ്ണാ തെയ്വത്തുക്ക് അത് തിക്കിലൊണ്ട്.
അതുനാലെ ഇപ്പെ ഇരുന്ത് എങ്കെ ആരാം മനിശെ മാനടവൻ റീതീൽ വിലയിരുത്തിനതില്ലെ; ഒരു കാലത്തിൽ എങ്കെ കിരിശ്ത്തുവെ ഇതുവോലതാൻ കണ്ടിരുന്തത്; ഒണ്ണാ ഇനിയിരുന്ത് എങ്കെ മനിശെ മാനടവൻ റീതീൽ ഇല്ലെ കാണത്.
മനിശെ മാനടവൻകാട് തെയ്വത്തുക്ക് എതിരായ് ചെയ്യെ പാപമെ കണക്കിടാതെ തെയ്വം അവറളെ കിരിശ്ത്തുവിൽ ഉടയാകാക്ക് നിരപ്പിച്ചുകിട്ടേയിരുക്കിനെ. മനിശെ മാനടവൻകാടെ തെയ്വമും മത്തും നിരപ്പിക്കേക്കൊള്ളെ ചേതി എങ്കകാൽ ഏത്തു തന്തിരുക്കിനെ.
നങ്കളെ തെയ്വത്തിലെ നീതിയൊള്ളവേരായാക്കിളത്തുക്കുചൂട്ടി പാപമെ ചെയ്യാപ്പോയെ കിരിശ്ത്തുവിൽ തെയ്വം നങ്കെ പാപത്തിലെ കുത്തമെ ഏത്തു കൊടുത്തെ.
അത്തിൽ എകൂതനൊണ്ണോ എകൂതനല്ലാത്തവനൊണ്ണോ ഇല്ലെ, അടിമെ ഒണ്ണോ വുടുതൽ കിടച്ചാ ഒണ്ണോ ഇല്ലെ, ആണും പെണ്ണും ഒണ്ണില്ല; നിങ്കെ എല്ലാരും കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ ഒൺമട്ടും താൻ.
എന്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ കൂട്ടായ്മേൽ ഇരുക്കിനവോളെ പരിച്ചേതനെ ഏൽക്കിനത്തിലോ ഏലാതെ ഇരുക്കിനത്തിലോ കാരിയമില്ലെ; കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലൊള്ളെ നങ്കെ നമ്പിക്കെ വെളിവാനത് നങ്കെ തെയ്വത്തുകാലും മനിശൻകാലും കാട്ടിനെ ആത്തിരംനാലെ താൻ.
പരിച്ചേതനെ ഏൽക്കിനത്തിലോ ഏലാതെ ഇരുക്കിനത്തിലോ കാരിയമില്ലെ; ഒരാ പുതുവൻ പിശപ്പിലാനത്തിൽ താൻ കാരിയം.
നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ കയ്വേലയാ കരുവപ്പുടിച്ചു വുട്ടവേരാ താൻ നങ്കെ; ഇതെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി തെയ്വം അതെ മിന്നമേ ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനെ.
അവൻ എകൂതാ നായപുറമാണമെ അത്തിലെ കൽപ്പനേലും ചട്ടത്തിലുമേ ഉടയാ ഉടമ്പാലെ നാതയായ്ക്കെ; ഇകനെ ഇരണ്ടു കൂട്ടത്തിൽ നുണ്ണും അവനും മത്തും ചേന്ത് പോകേക്കൊള്ളെ ഒരു പുതുവൻ മനിശനെ തിട്ടിച്ച് നിമതിയെ ഒണ്ടായ്ക്കെ.
കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ തെയ്വ മക്കളായവേരാക്ക് എൻ വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ. എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കിനെ ഇണങ്കര് മൊത്തമാ പിരിയമാ കേട്ടതായ് ചൊല്ലിൻ.