7 ഒണ്ണാ എല്ലാത്തുക്കും മീതേയാനെ ഇം ചക്കിതി എങ്കളിൽ നുൺ നാത്തെ തെയ്വത്തിൽ നുൺ താൻ എങ്കാക്ക് കിടച്ചത്; ഒണ്ണാ എങ്കെ അം ചക്കിതി ഒള്ളെ മൺ പാനകാടുതാൻ.
മേലോകം ഇകനതാൻ. ഒരു മനിശൻ ഒരു കണ്ടയുശത്തിൽ ഒരു നിതിയെ കണ്ടെ; അവൻ അതെ പുറകോടേം മറച്ച് വച്ചാപ്പിലെ പിരിയമാ പോയ് തനക്ക് ഒള്ളതയെല്ലാം വിത്ത് അം കണ്ടയുശമെ വിലേക്ക് വായ്ങ്കെ.
അത്തുക്ക് അവൻ, “അതുനാലെ മേലോകത്തുക്ക് ശിശിയനാനെ ഏളെ നീമപണ്ടിതനും ഉടയാ ചമ്പാത്തത്തിൽ നുൺ പുതുവനാം പശേതാം പുറത്തുക്ക് എടുക്കിനെ കൂരക്കാറൻവോലെ താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കാക്ക് എന്നിൽ നിമതി ഒണ്ടാകേക്കുചൂട്ടിതാൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയത്; ഇം ഉലകത്തിൽ നിങ്കാക്ക് കറുമം ഒണ്ട്; ഒണ്ണാ പേടിയാതിരിൻ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഉലകമെ തോൽവി അടയെ വച്ചിരുക്കിനെ.”
ഇം ഉലകത്തിൽ വിലയൊള്ളതെ നാതിനാതയാക്കേക്കുചൂട്ടി തെയ്വം താണവേരാളാം ഉതവിനാത്തതും വിലനാത്തതുമാനെ വേരാളെ പുറിച്ചെടുത്തെ.
അമ്പാൾ എളുത്തുകാട് കരുത്തൊള്ളതുകാടേതാൻ; ഒണ്ണാ മുകറുക്ക് മുകറായ് കണ്ടാ തകിതി നാത്താളും കുരവുടിനതുകാട് ഒണ്ണും ചക്കിതി നാത്തതുതാൻ ഒണ്ണും ചിലവേരാ ചൊന്നെ.
ഏശുവെ ശിലുവേൽ തറച്ചവോളെ അവനുക്ക് ചക്കിതി നാപ്പോയെ; അപ്പണും തെയ്വ ചക്കിതീൽ അവൻ ഇപ്പെ ഉശിരോടിരുക്കിനെ; അവനിലെ ചക്കിതി നാത്തെ നിലേൽ പങ്കുകാറായാനെ എങ്കെ നിങ്കളും മത്തും പളകിനവോളെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയാലെ അവനും മത്തും പിശയ്ക്കിനെ.
തെയ്വ പിന്നിയത്തിൽ എങ്കാക്ക് ഇം വേലെ കിടച്ച് ഇരുക്കിനനാലെ എങ്കെ നമ്പിക്കെ വുട്ട് പുറക്ക് പോകാതെ പേടിയാതെ ഇരുക്കിനെ.
ഇപ്പെ കാണെ നങ്കെ ഉടമ്പുകാട് നാശമടഞ്ച് പോയാലും മനിശൻ കയ്യാരെ ചെയ്യാത്തതും എണ്ണെണ്ണേക്കുമാനതുമാനെ ഒരു ഉടമ്പെ തെയ്വം നങ്കാക്ക് മേലോകത്തിൽ തരും ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
എങ്കെ കവലപ്പടിനവേരാ ഒണ്ണാലും എപ്പണും പിരിയമടേനെ; എങ്കെ അപ്പുറാണികെ ഒണ്ണാലും കനേംവേരാളെ ചൊത്തൊള്ളവേരായാക്കിനെ; ഒണ്ണും നാത്തവനൊണ്ണാലും കിരിശ്ത്തുവിൽ എല്ലാം എങ്കാക്ക് ഒള്ളെ.
ചൊല്ലെ മീരിനവേരാളായ് തെയ്വത്തിലെ നമ്പിക്കേൽ ചത്തവേരാളായെ നങ്കളെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ ഉശിരെ തന്ത് എത്തിയെ; തെയ്വ പിന്നിയത്തിൽ താൻ നിങ്കെ രച്ചിക്കപ്പട്ടിരുക്കിനത്.
തെയ്വ മക്കളിൽ ഏൻ അപ്പുറാണി ഒണ്ണിരുന്താലും കിരിശ്ത്തുവുകാലെ എണ്ണി തിട്ടമാക്കുകേക്ക് കൂടാത്തെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമപത്തിയൊള്ളെ അം നല്ലെ ചേതിയെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാൽ ചൊൽകേക്കൊള്ളെ പതവിയെ തെയ്വം എനക്ക് തന്തെ.
എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കുചൂട്ടി അവൻ വച്ചിരുന്തെ മേൻമയാനതും മകത്തമാനതുമാനെ ഇം മറുമം ഉടയാ ആളുകേക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേക്ക് തെയ്വം തീരുമാനമിട്ടെ; ഇം രകശിയം നിങ്കളിലൊള്ളെ കിരിശ്ത്തുവേതാൻ; അവൻ മട്ടുംതാൻ നങ്കെ മകത്തത്തുക്കൊള്ളെ ഒരേയൊരു ആശെ.
നിങ്കെ രാടിപിരാടിയവോളെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും പൂത്തിടപ്പടുകേം ചാവിൽ നുൺ അവനെ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയിലൊള്ളെ നിങ്കെ നമ്പിക്കനാലെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും നിങ്കെ ഉശിരോറി എന്തി വരുകേം ചെയ്യെ.
പുത്തിയും അറിവും ഒണ്ണെ എല്ലാ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമും കിരിശ്ത്തുവിൽ നുൺതാൻ വരിനത്.
എന്തൊണ്ണാ എങ്കെ നിങ്കകാൽ നല്ലെ ചേതിയെ ചൊല്ലിയവോളെ മത്തം വാക്കാരെ മട്ടുമില്ലെ പിന്നെ, തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ ചക്കിതിയോടേം ചൊന്നതുകാട് ചത്തിയം താൻ ഒൺ ഉറപ്പായ്ക്കീം താൻ; മട്ടുമില്ലെ നിങ്കെ നൽമേക്കുചൂട്ടി നിങ്കെ ഇടേൽ എങ്കെ എകനെ പിശച്ചതൊണ്ണും നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
നിങ്കെ ഒവ്വൊരാളും തെയ്വമെ തിക്കിനാത്തെ ചാതികാടുവോലെ കാമ വെരീൽ നാത്തെ, ചുത്തമായും മാനത്തോടേം ഉടവനുടവൻ ഉടമ്പിലെ പിരിയമെ അടക്കി വയ്ക്കിളത് എകനെ ഒൺ അറിഞ്ചുമിരുക്കോണും.
ഒരു കൂരേൽ ചൊറുണത്തിലും വെള്ളീലും ചെയ്യെ ഏനവാനമേ നാത്തെ, മണ്ണിലും മരത്തിലും ചെയ്യെ ഏനവാനമും കാണും; ചിലത് നല്ലെ കാരിയത്തുക്കും ചിലത് മോശമാനെ കാരിയത്തുക്കും ഒള്ളതാൻ.