5 എങ്കെ എങ്കളെ ചൊല്ലിയേ വുളിച്ച് ചൊന്നതില്ലെ; ഒണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തു കരുത്താവു ഒൺതാൻ എങ്കെ വുളിച്ച് ചൊന്നത്; ഏശുവുനാലെ എങ്കെ നിങ്കെ ഏവലാളികയാനെ.
നിങ്കയാരും റബീ ഒണ്ണെ പേരെ എടുപ്പാനില്ലെ. നിങ്കെ എല്ലാരും ഒരു കൂരക്കാറാതാൻ. മട്ടുമില്ലെ ഒരാമട്ടും താൻ എശമാനൻ.
മനം തിരുമ്പുകേക്കുചൂട്ടി ഏൻ നിങ്കളെ തണ്ണീൽ രാട്ടിപിരാട്ടിനെ; ഒണ്ണാ എനക്ക് പുറകോടേ വരിനാ എന്നക്കാട്ടി വലിയവൻ, അവൻ കാലിലെ ചെരുപ്പെ പിരിപ്പകൂടി എനക്ക് ഓയ്ക്കിയം നാത്തെ. അവൻ നിങ്കളെ തെയ്വ ആത്തുമാവിലും തീയിലും രാട്ടിപിരാട്ടും.
ചൊന്തമാ ചൊന്നവനെല്ലാം ഉടവനുക്കേ മാനമെ തേടും; ഒണ്ണാ തന്നെ കടത്തി വുട്ടാളിലെ മാനമെ തേടിനവൻ ചത്തിയവാൻതാൻ; അവനിൽ നീതികേട് ഒരുത്തിനകൂടി നാത്തെ.
എല്ലാ മാനടവനിലേം കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലോടൊള്ളെ നിമതീലെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലി ഇശ്രവേൽ മക്കകാട്ടുക്ക് തെയ്വം കടത്തിവുട്ടെ ചേതി നിങ്കാക്ക് എല്ലാരുക്കും തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
അതുനാലെ നിങ്കെ ശിലുവേൽ തറച്ചെ ഏശുവമേ തെയ്വം കരുത്താവും കിരിശ്ത്തുവുമായ് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ ഇശ്രവേലിലെ വേരാക്ക് കണ്ടിപ്പാ തിക്കിലൊണ്ടാകോണും.
ഇശ്രവേലിലവേരാ ഉടവനുടവൻ പാപമെ വുട്ട് മനമെ തിരുപ്പുകേക്കും അവറെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്പ്പേക്കുംചൂട്ടി ഏശുവെ നങ്കാക്ക് തലവനായും രച്ചകനായും തെയ്വം ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ.
എങ്കളോ ശിലുവയടഞ്ചെ കിരിശ്ത്തുവെ വുളിച്ച് ചൊന്നെ; ഒണ്ണാ അത് എകൂതരുക്ക് തടങ്കലും എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്ക് പുത്തി കെട്ടതുമാനെ.
ഏൻ എല്ലാ റീതീലും എല്ലാരാം പിരിയമേത്തുകേക്കുചൂട്ടി നോക്കിനെ. എന്തൊണ്ണാ ഏൻ എൻ കുണമെ നാത്തെ കനേമാളുകെ രച്ചിക്കപ്പടുകേക്ക് അവറെ നൽമയതാൻ തേടിനത്.
അതുനാലെ ഏൻ ചൊന്നത്, തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ കുരവുടിനവൻ ആരും “ഏശു ചാപ്പമടഞ്ചാ താൻ” ഒൺ ചൊല്ലാത്ത്. തെയ്വ ആത്തുമാവുക്കല്ലാതെ ആരുക്കും “ഏശു കരുത്താവു താൻ” ഒൺ ചൊൽകേക്ക് മുടിയാത്ത്.
മുതേലെ മനിശൻ പൂമീലെ മണ്ണിൽ നുൺ തിട്ടിച്ചതുതാൻ; ഇരണ്ടാമത്തെ മനിശൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ വന്താളുംതാൻ.
ശിലുവേൽ തറച്ചെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ അല്ലാതെ വോറൊണ്ണും തിക്കിനാത്തവനായ് നിങ്കെ ഇടേൽ ഇരുക്കോണും ഒൺതാൻ ഏൻ തീരുമാനമെ എടുത്തത്.
നിങ്കളെ നോയ്ക്കി പാലിച്ച് നടക്കേക്ക് പത്ത് പതിനായിരംവേരാ കാണും; ഒണ്ണാ തകപ്പൻ ഒരാമട്ടും താൻ; അതുവോലെ ഇം നല്ലെ ചേതിയെ നിങ്കാക്ക് ചൊല്ലിയനാലെ കിരിശ്ത്തുഏശുവിൽ ഏൻ നിങ്കാക്ക് തകപ്പൻതാൻ.
ഇം കാണതെ മുച്ചൂടാം അം തെയ്വം താൻ പടച്ചതും നങ്കെ പിശയ്ക്കിനതും അവനിൽതാൻ. ഏശുകിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ ഒരേ ഒരു കരുത്താവു മട്ടുംതാൻ നങ്കാക്ക് ഒള്ളത്; ഇതെല്ലാം കരുവയടഞ്ചത് അം കരുത്താവിലോടതാൻ; നങ്കെ പിശയ്ക്കിനതും അവനിലോടതാൻ.
ഏനും ശീലാശും തിമോത്തിയോശും നിങ്കെ ഇടേൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ തെയ്വ മകനാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു “അന്താൻ” ഒണ്ണും “ഇല്ലെ” ഒണ്ണും നാത്തെ; അവനിൽ എപ്പണും “അന്താൻ” ഒൺമട്ടും താൻ ഒള്ളത്.
നിങ്കെ നമ്പിക്കേൽ അതികാരമെ നടത്തുകേക്ക് നാത്തെ, നിങ്കളെ പിരിയപ്പടുത്തുകേക്കുചൂട്ടിതാൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ എങ്കെ വേലെ ചെയ്യിനത്; എന്തൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലൊള്ളെ നമ്പിക്കേൽതാൻ നിങ്കെ എപ്പണും ഉറപ്പോടെ നിക്കിനത്.
ഇണങ്കരേ, നായപുറമാണത്തിലെ കെട്ടിൽ നുൺ വുടുതൽ കിടച്ചവേരായായിരുപ്പേക്ക് താൻ നിങ്കളെ വുളിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത്; ഇം വുടുതലയെ ഉടവൻ ഉടവൻ പിരിയത്തുക്ക് വുട്ടു കൊടാതെ നിങ്കാക്ക് കിടച്ചെ വുടുതലെ അക്കുമിക്കും ആത്തിരത്തോടെ ഉതവിയെ ചെയ്കേക്കാകട്ടെ.
ചിലവേരാ പുറണീലും കലകത്തിലും കിരിശ്ത്തുവെചൊല്ലി വുളിച്ച് ചൊന്നെ; വോറേ ചിലവേരാ നല്ലെ മനശാരേം വുളിച്ച് ചൊല്ലി നടക്കിനെ.
എല്ലാ മാനടവനും “ഏശു കിരിശ്ത്തുതാൻ കരുത്താവു” ഒൺ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലെ മകിമേക്കുചൂട്ടി ഏത്തു ചൊല്ലുകേം ചെയ്യും.
അതുനാലെ കിരിശ്ത്തുഏശുവുനാലെ കിടയ്ക്കിനെ രച്ചെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള പിശപ്പ് കൂട്ടത്തിൽ തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്തവേരാക്ക് കിടയ്ക്കിളത്തുക്ക് താൻ ഏൻ ഇതുകാടയെല്ലാം പൊറുക്കിനത്.
അവറെ വായെ അടയ്ക്കി വയ്ക്കോണും എന്തൊണ്ണാ കനേമാ അണെ ചമ്പാരിക്കേക്കുചൂട്ടി നിച്ചം നാത്തതെ പടിയ്ക്കെ വച്ച് മുച്ചൂടും കൂരക്കാറാളാം നാശമായ്ക്കാനെ.
ഇം നരിയെ ചൊന്നവേരാ അവറെ പണെ കൊതീൽ നിങ്കകാൽ നരി കതയെ ചൊല്ലി ചമ്പാരിക്കിനെ; അവറെ ചെയ്യെ തവറുക്കൊള്ളെ തണ്ടനെ അവറാത്തുക്കു കണ്ടിപ്പാ കിടയ്ക്കും.