13 “ഏൻ നമ്പിയെ, അതുനാലെ ഏൻ കുരവുട്ട് ഇരുക്കിനെ” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ നമ്പിക്കേലെ അതേ ആത്തുമാവിൽ എങ്കളും നമ്പുകേം കുരവുടുകേം ചെയ്യിനെ.
കരുത്താവാനെ ഏശുവിലെ ഇരക്കത്തിൽ രച്ചിക്കപ്പടും ഒൺ നാം നമ്പുനവോലെ അവറളും നമ്പുനെ.”
അകനെ എൻ നമ്പിക്കനാലെ നിങ്കാക്കും നിങ്കെ നമ്പിക്കനാലെ എനക്കും ചുണെ കിടയ്പ്പേക്ക് ഇടയാകും.
ഇനി വോറൊരാക്ക് അം ആത്തുമാവില് നമ്പിക്കേം വോറൊരാക്ക് അം ആത്തുമാവിലേ നോയ് നൊടിയെ മാത്തുകേക്കൊള്ളെ നൽവരംകാടാം കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
ഇകത്തെ ആശെ ഒള്ളനാലതാൻ നങ്കെ ചരിയാനെ തുറവാളികെ ആയിരുക്കിനത്.
അകനെ എങ്കളിൽ ചാവും നിങ്കളിൽ ഉശിരും വേലെ ചെയ്കിട്ടേ ഇരുക്കിനെ.
നങ്കാക്ക് കിടച്ചതുവോലത്തെ അതേ വിലയൊള്ളെ നമ്പിക്കെ നങ്കെ തെയ്വത്തിലേം പാതുകാപ്പുകാറനായെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലേം നീതിനാലെ കിടച്ചവേരാക്ക് ഏശുകിരിശ്ത്തുവു പണ്ണക്കാറനും അപ്പോശ്ത്തലനുമാനെ ശീമോൻ പത്തിരോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ എളുതിനത്,