10 എങ്കെ കറുമമെ ഏത്തെടുക്കിനവോളെ ഏശുവിലെ ചാവിൽ എപ്പണും എങ്കെ പങ്കാളികയായ്കിട്ടേയിരുക്കിനെ; അകനെ ഏശുവിലെ ഉശിര് എങ്കെ ഉടമ്പുകാട്ടിൽ വെളിപ്പടുകേം ചെയ്യിനെ.
കൊഞ്ചനായോഞ്ചാ ഉലകം എന്നെ കാണാത്ത്. ഒണ്ണാ നിങ്കെ എന്നെ കാണും; എന്തുനാലയൊണ്ണാ ഏൻ ഉശിരോടിരുക്കിനെനാലെ നിങ്കളും പിശയ്ക്കിനെ.
അതുനാലെ നങ്കെ എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും നങ്കെ പാപത്തിൽ ചാനതോ അപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ നങ്കെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും പുതുവൻ പിശപ്പുക്കായ് ഉശിരോറി എന്തും.
അത് എകനയൊണ്ണാ ഉടവൻ പാപത്തിലെ പിശപ്പെ നാശമാക്കേക്ക് ഒരാ ചാനവോളെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും മത്തും അവൻ പിശയ്ക്കും; അത് താനെ നങ്കെ നമ്പിക്കെ?
അതുനാലതാൻ “എങ്കെ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനനാലെ ആളുകെ എങ്കകാൽ ഒവ്വൊരുനാളും അറുക്കേക്ക് കൊണ്ടോനെ ആടുകാക്കുവോലെ ഇടപടിനെ” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനത്.
കിരിശ്ത്തുവിലെ കറുമത്തിൽ എങ്കെ പങ്കാളികയാനതുവോലെ എങ്കളിലെ അമതിയെ കിരിശ്ത്തുവുനാലെ വോറെ വേരാക്ക് പങ്കിനെ.
ഉറപ്പായും എങ്കാക്ക് ചാവുക്കു തണ്ടനെ വിതിച്ചാച്ചെ ഒൺ നിനച്ചെ; ഒണ്ണാ എങ്കളിൽ നാത്തെ ചത്തവേരാക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിനെ തെയ്വത്തിൽ അരുവണേകേക്കുചൂട്ടിതാൻ ഇത് നടന്തത്.
ഏശുവെ ശിലുവേൽ തറച്ചവോളെ അവനുക്ക് ചക്കിതി നാപ്പോയെ; അപ്പണും തെയ്വ ചക്കിതീൽ അവൻ ഇപ്പെ ഉശിരോടിരുക്കിനെ; അവനിലെ ചക്കിതി നാത്തെ നിലേൽ പങ്കുകാറായാനെ എങ്കെ നിങ്കളും മത്തും പളകിനവോളെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയാലെ അവനും മത്തും പിശയ്ക്കിനെ.
എങ്കെ ഉടമ്പുകാട്ടിൽ ഏശുവിലെ ഉശിര് വെളിപ്പടിളത്തുക്ക് ഉശിരോടിരുക്കിനവേരായാനെ എങ്കെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുക്കുചൂട്ടി എപ്പണും ചാവെ കണ്ടുകിട്ടേയിരുക്കിനെ.
കടശീക്ക് ഏൻ ചൊന്നത്, ഇനി ആരും എനക്ക് ഒരു തൊല്ലയാം ചെയ്വാനില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഏശുവുക്കൊള്ളാ ഒണ്ണത്തിലെ അടകാളം താൻ എൻ ഉടമ്പിൽ കാണത്.
നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഏൻ ഇപ്പെ അടേനെ കറുമമെ നിനച്ച് ഏൻ പിരിയമോറിനെ. ഉടയാ ഉടമ്പാനെ ശവേക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ഏത്തെ കറുമത്തിൽ കുറയൊള്ളത് ഏൻ എൻ ഉടമ്പിൽ ഏൽക്കിനെ.
നങ്കെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും ചത്തതൊണ്ണാ അവനും മത്തും പിശയ്ക്കും.
നിങ്കെ കിരിശ്ത്തുവു കായകറുമത്തിൽ പങ്കാളികെ ആനത്തിൽ പിരിയമടേനിൻ. അകനെ അവൻ മകിമെ വെളിപ്പട്ട് വരിനവോളെ നിങ്കെ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമടേകേക്ക് ഇടയാകും.
നിങ്കെ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിനതുനാലെ ആരൊണ്ണാലും നിങ്കളെ വെക്കം കെടുത്തിനതൊണ്ണാ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാതാൻ; എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ മകിമെ ഒളെള ആത്തുമാവ് നിങ്കളേത്തിൽ ഇരുക്കിനെതാനെ.
അവനെ കണ്ടവോളെ ഏൻ ചത്താവോലെ ആയ് അവൻ കാൽകാൽ ബൂന്തെ. അവൻ ഉടയാ വലത്തക്കയ്യെ എനക്ക് മീത്തോട് വച്ച് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “പേടിയാതെ, ഏൻ മുതയാളും കടശിയാളും