18 മുക്കാക്ക് നീയ്ങ്കെ മുകറിൽ കരുത്താവിലെ മകിമെ വെളിപ്പടുത്തിനവേരാതാൻ നങ്കെ; ആത്തുമാവാനെ കരുത്താവിൽ നുൺ വരിനതും എപ്പണും വളന്ത് വരിനതുമാനെ അം മകിമെ നങ്കളെ കരുത്താവിലെ ഉരുവമായ് ഉരുവപ്പടുത്തിനെ.
വശനം മനിശനിലെ ഉരുവത്തിൽ ഇരക്കമും ചത്തിയമും നുറഞ്ചവനായി നങ്കെ ഇടേൽ വന്ത് കുടിയിരുന്തെ. തകപ്പനിലെ ഒരേ ഒരു മകൻ ഒണ്ണെ നിലേക്ക് അവനുക്ക് കിടച്ചെ മകിമയെ എങ്കെ കണ്ടെ.
എശ്ശയ്യാവ് ഏശുവിലെ മകത്തമെ കാണുകേം അവനെ ചൊല്ലി ചൊൽകേം ചെയ്യനാലതാൻ ഇതെ ചൊല്ലിയത്.
നങ്കെ ഒണ്ണായ് ഇരുക്കിനവോലെ അവറളും ഒത്തുമയായ് ഇരുക്കിളത്തുക്ക് നീ എനക്ക് തന്തെ മകത്തം ഏൻ അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
“തകപ്പനേ, നീ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനവേരാ ഏൻ ഇരുക്കിനെ ഇടത്തിൽ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കേക്കും ഉലകം പടയ്ക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എൻകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരുന്തനാലെ നീ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ മകത്തമെ കാൺമ്പേക്ക് ഏൻ ആശിക്കിനെ.
എന്തൊണ്ണാ ആരെല്ലാംനെ ഉടയാ ആളുകെ ഒൺ തെയ്വത്തുക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. അവറാത്തുക്ക് എല്ലാരുക്കും ഏശു മുതെ പുള്ളെ ആകോണുമൊണ്ണും അവറെ എല്ലാരും അവനിലെ ഉരുവത്തിലായിരുക്കോണും ഒണ്ണും താൻ അവൻ ആശെ വച്ചത്.
അതുനാലെ ഉടവൻ ഉടമ്പിലെ പിരിയമ്പോലെ പിശയ്ക്കാതെ ആത്തുമാവിലെ ചൊല്ലുക്ക് പിശയ്ക്കിനവേരാ നായപുറമാണത്തിലെ അടിത്താനത്തിലൊള്ളെ തണ്ടനേൽ നുണ്ണും മാത്തി വുട്ടിരുക്കിനെ.
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ നീമങ്കാടെ പാലിപ്പേക്ക് നങ്കളെ വുടാത്തെ നങ്കെ ഉടമ്പിലെ എല്ലാ പിരിയങ്കാടും തെയ്വത്തിലെ പിരിയത്തുക്ക് എതിരുതാൻ.
ഇപ്പെ നങ്കെ കണ്ണാടീൽ കാണവോലെ തെളിവ് നാതെ കാണെ; അണ്ണേക്കോ നങ്കെ മുകറുക്ക് മുകറായ് കാണും; ഇപ്പെ എനക്ക് ഇത്തിനെ മട്ടും തിക്കിലൊണ്ടാനെ; ഇപ്പെ എന്നെ തെയ്വത്തുക്ക് തിക്കിനൊള്ളതുവോലെ അണ്ണേക്ക് എനക്ക് തെയ്വമെ മൊത്തമാ തിക്കിനൊണ്ടാകും.
ഇപ്പെ നങ്കെ മണ്ണിൽ നുൺ പടച്ചെ ആതാമുവോലതാൻ; ഒണ്ണാ പിന്നെ നങ്കെ മേലോകത്തിൽ ഒള്ളെ കിരിശ്ത്തുവിലെ ഉരുവത്തിലൊള്ളവേരായാകും.
കരുത്താവ് ആത്തുമാവുതാൻ. കരുത്താവിലെ ആത്തുമാവ് ഒള്ളാൻ വുടുതലുമൊണ്ട്.
തെയ്വത്തിലെ ഉരുവമാനെ മകിമെ ഒള്ളെ കിരിശ്ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതീലെ വെളിച്ചം നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാ കാണാതിരുപ്പേക്കുചൂട്ടി ഇം ഉലകത്തിലെ തെയ്വമാനെ പിശാശ് നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാകാട് മനെ കണ്ണെ ഇരുട്ടായ്ക്കി വച്ചിരുക്കിനെ.
“ഇരുട്ടിൽ നുൺ വെട്ടം ഒണ്ടാകട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ തെയ്വം ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ മുകറുനാലെ നങ്കെ ഇതയങ്കാട്ടിൽ വെളിച്ചമായ് കത്തിനെ; ഇത് തെയ്വ മകിമേലെ അറിവെ നങ്കാക്ക് തരുവിളത്തുക്കുതാൻ.
അതുനാലെ ഒരാ കിരിശ്ത്തുവിലായാ അവൻ പുതുവൻ തിട്ടിപ്പാനെ; പശേത് നീയ്ങ്കി പുതുവൻ വന്തേയെ.
പരിച്ചേതനെ ഏൽക്കിനത്തിലോ ഏലാതെ ഇരുക്കിനത്തിലോ കാരിയമില്ലെ; ഒരാ പുതുവൻ പിശപ്പിലാനത്തിൽ താൻ കാരിയം.
തെയ്വം തന്തെ പുതുവൻ കുണമെ ഇപ്പെ നിങ്കെ അണിഞ്ചിരുക്കിനെ; നിങ്കാക്ക് ഇം പുതുവൻ കുണമെ തന്തെ തെയ്വം നിങ്കാക്ക് കിരിശ്ത്തുവെ മൊത്തമാ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് ഒവ്വൊരുനാളും മാത്തം വരുത്തികിട്ടേയിരുക്കിനെ.
തെയ്വം എൻകാൽ ഏത്തു തന്തെ നല്ലെ ചേതീൽ ഇം പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കലുകാട് നങ്കാക്ക് കാൺമ്പേക്കാകും. മനിശെ മാനടവൻ മകിമപ്പടുത്തിനാളും വലിയവനുമാനെ തെയ്വത്തിൽ നുൺ വരിനെ നല്ലെ ചേതി ഇന്താൻ.
നങ്കെ ചെയ്യെ നീതിയൊള്ളെ കാരിയം നാലെ നാത്തെ അവൻ പിന്നിയംനാലതാൻ നങ്കളെ കാപ്പാത്തിയത്. തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നങ്കെ പിന്നേം പുറക്കിനനാലെ അവൻ നങ്കെ പാപമെ കശുവീം തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നങ്കളെ പുതുവനാക്കുകേം കാപ്പാത്തുകേം ചെയ്യിനെ.
ഒരു മനിശൻ തെയ്വ വശനമെ കോക്കിനവൻ ഒണ്ണാലും അതെ ചെയ്യാതവോയേ അവൻ ഉടയാ മുകറെ കണ്ണാടീൽ നോക്കിനെ മനിശൻവോലതാൻ.
പിരിയമൊള്ളവേരാളേ, നങ്കെ ഇപ്പണേ തെയ്വ മക്കതാൻ. നങ്കാക്ക് എന്താവനൊൺ ഇതുവരേക്ക് വെളിവായ് ഇരുക്കിനതില്ലെ. ഒണ്ണാലും അവൻ വെളിപ്പടിനവോളെ നങ്കെ അവൻ ഇരുക്കിനവോലയേ ഉടയാ ഉരുവമെ കാണും. അതുനാലെ നങ്കളും അവനവോലെ ആയോകും ഒണ്ണും നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളെള.