5 ഒരാ എന്നെ കവലപ്പടുത്തിയാ അവൻ എന്നെ നാത്തെ, നിങ്കളെ മൊത്തമാതാൻ കവലപ്പടുത്തിനത്. (ഏൻ അവനെ ചൊല്ലി മോശമായ് ഒണ്ണാം ചൊൽകേക്ക് പിരിയപ്പടിനതില്ലെ).
അവ്വിടത്തിൽ നുൺ ഒരു കനാനിയാവുകാറത്തി പെൺമ്പുള്ളെ അവൻകാക്ക് വന്ത്, “കരുത്താവേ, താവീത് മകനേ, എൻകാക്ക് കനിവെ കാട്ടോണുമെ; എൻ മകേക്ക് മുനിയോറി ചങ്കട്ടമായ് ഇരുക്കിനെ” ഒൺ കതറി കോന്ത് ചൊല്ലിയെ.
ഇണങ്കരേ, ഏൻ എകൂതനായിരുന്തപ്പണും എകൂതരല്ലാത്തെ നിങ്കവോലെ നായപുറമാണത്തിൽ നുൺ ഒശിവൊള്ളായാനെ. അതുവോലെ നിങ്കളും ഇപ്പെ ഏൻവോലെ ഇം കാരിയങ്കാട്ടിൽ നുൺ ഒശിവൊള്ളവേരാ ആകോണുമൊൺ ഏൻ കെഞ്ചി ചൊന്നെ. മിന്നേ ഏൻ നിങ്കകാൽ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയവോളെ നിങ്കെ എന്നെ ഒരു കാരിയത്തുക്കും അലക്കശിക്കെ വയ്യാപ്പോയെ.
ഏൻ ചൊന്നെ കാരിയങ്കാടെ അല്ലാതെ വോറാളുകെ ചൊന്നെ കാരിയങ്കാടെ നിങ്കെ നമ്പാത്തൊൺ കരുത്താവിൽ എനക്ക് ഉറപ്പൊണ്ട്; നിങ്കാക്ക് തപ്പാ വശിയെ കാട്ടിനവൻ ആരായിരുന്താലും അവനുക്ക് തെയ്വത്തിൽ നുൺ തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും.