14 കിരിശ്ത്തുവിൽ എങ്കളെ എപ്പണും വെറ്റി നേടിയവേരാളായ് കൊൺനടക്കേം എങ്കനാലെ ഉടയാളെചൊല്ലിയൊള്ളെ അറിവെ എല്ലാ പണ്ണേലും നല്ലെ മണംവോലെ പരത്തിനവനുമാനെ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണി.
നിങ്കാക്ക് എന്നിൽ നിമതി ഒണ്ടാകേക്കുചൂട്ടിതാൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയത്; ഇം ഉലകത്തിൽ നിങ്കാക്ക് കറുമം ഒണ്ട്; ഒണ്ണാ പേടിയാതിരിൻ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഉലകമെ തോൽവി അടയെ വച്ചിരുക്കിനെ.”
ഇം നല്ലെ ചേതീൽ നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ നമ്പിക്കയെ ചൊല്ലി ഉലകത്തിൽ ബൂറാ കേൾവിപ്പട്ടിരുക്കിനനാലെ ഏൻ മുതയേ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നിങ്കെ എല്ലാരുക്കുച്ചൂട്ടീം തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
എന്തൊണ്ണാ ഏൻ എരുശലേമിലിരുന്ത് ഇല്ലൂരിയെ വരേക്ക് കിരിശ്ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയവോളെ തെയ്വം തെയ്വ ആത്തുമാവിനാലെ കനേം അരിശുകമെ ചെയ്യെ.
ഒണ്ണിരുന്താലും ഒരു കാലത്തിൽ നിങ്കെ പാപെ കുണത്തിൽ പിശയ്ക്കുകേം ചാവിൽ അകപ്പടുകേം ചെയ്യെ; ഒണ്ണാ തെയ്വം ഉടയാ മകൻനാലെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെ നിങ്കെ നമ്പിയവോളെ അത്തിൽ നുണ്ണും നിങ്കാക്ക് വുടുതൽ കിടച്ചെ. അത്തുക്ക് തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
അതുനാലെ ഏളെ നിലമെ ഒണ്ണാലും നങ്കളെ വുളിച്ചിരുക്കിനെ കാരിയത്തിൽ വെറ്റി നേടി നങ്കെ മിന്നോറികിട്ടേയിരുക്കിനെ.
ഒരാക്ക് ആത്തുമാവാലെ പുത്തീലെ വശനമെ കൊടുത്തിരുക്കിനെ; വോറൊരാക്ക് അം ആത്തുമാവിലെ അറിവിലെ വശനമാം കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
നീ വിതയ്ക്കിനത് നെല്ലിലയോ വോറേ ഏനത്തുകാട്ടിലയോ വിത്തെ മട്ടുംതാൻ; അത്തിലെ ഉടമ്പയില്ലെ; പിന്നെ അത് ഒരു പാളിയായ് വളറിനെ.
ഒണ്ണാ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ നങ്കാക്ക് വെറ്റിയെ തരിനെ തെയ്വത്തുക്ക് ചോത്തിരം.
നിങ്കെ എപ്പണും എങ്കാക്കുചൂട്ടി വായാതി ഉതവിയെ ചെയ്യിനതാനെ? അകനെ കനേമാളുകെ വായാതിനതുനാലെ തെയ്വത്തിലെ ഇരക്കം കിടച്ചെ; അം തെയ്വത്തിലെ ഇരക്കംനാലെ പലെ ആളുകേം എങ്കനാലെ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊൽകേക്ക് ഇടയാകും.
നിങ്കളെ ചൊല്ലി എനക്കിരുക്കിനെ അതേ കരുതൽ തീത്തോശ് ഇതയത്തിലും കൊടുത്തെ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണി.
തെയ്വം ചെയ്ത നൽമേക്ക് ചൊല്ലിയാലും ചൊല്ലിയാലും ഓയാത്തെ നണ്ണി.
കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ തെയ്വത്തുക്ക് നല്ലെ മണമൊള്ളെ കാണിയ്ക്കേം ആകമുമായ് കൊടുത്ത് നങ്കകാൽ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുന്തവോലെ നിങ്കളും ആത്തിരത്തോടെ നടേനിൻ.
കരുത്താവ് ഏശുകിരിശ്ത്തു നാമത്തിൽ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് എപ്പണും എല്ലാത്തുക്കും ചോത്തിരമെ ചൊല്ലികിട്ടേ ഇരിൻ.
ഇപ്പെ എനക്ക് തേവയാനതെല്ലാം ഒണ്ട്; അത്തുക്കും അനേമായും ഒള്ളെ; എപ്പപിറോതീശുകാൽ നിങ്കെ കൊടുത്തുവുട്ടെ എല്ലാ ബൊകുമാനമാം ഏത്തെടുത്ത് ഏൻ പിരിയമടഞ്ചിരുക്കിനെ; അത് തെയ്വത്തുക്ക് പിരിയമും വാശനയൊള്ളെ കാണിയ്ക്കേം തെയ്വം ഏത്തെടുക്കിനെ ആകമും ആയിരുക്കിനെ.
നിങ്കെ നല്ലെ ചേതിയെ കേട്ടവോളെ നിങ്കെ ഏത്തെടുത്തെ ആശേൽ നുൺ ചോന്ത് പോകാതെ ഉറപ്പൊള്ളതും നിലെ നിൽക്കിനതുമാനെ നമ്പിക്കേൽ നിലെ നുണ്ണോകോണും. പവുലോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ ഇം നല്ലെ ചേതിനാലതാൻ തെയ്വ വേലക്കാറൻ ആയത്. ഇം നല്ലെ ചേതി ഉലകത്തിലൊള്ളെ എല്ലാ തിട്ടിക്കലുകാക്കും വുളിച്ച് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
അം നല്ലെ ചേതിനാലയൊള്ളെ എല്ലാ നൽകിരകമും ഇം പൂമി നാട്ടിലെല്ലാം പരന്തതുവോലെ നിങ്കകാലും വന്ത് ചേന്തെ; നിങ്കെ തെയ്വ ഇരക്കം മെച്ചക്കമാ കേട്ടറിഞ്ചനാ ഇരുന്ത് നിങ്കെ ഉളപ്പുക്ക് മാത്തം വരുത്തിയതുവോലെ വോറെ ഒള്ളവേരാക്കും കനേം മാത്തം വരുത്തുകേം അത് അവറളിൽ കനേകമായ് വളന്തും വരിനെ.
ഇകനെ വാനത്തിലൊള്ളെ ചക്കിതികാട്ടിലെ അതികാരങ്കാടാം വോറെ ഒള്ളെ അതികാരങ്കാടാം തോൽവി അടയെ വച്ച് അവറളെ എല്ലാരുക്കും മില്ലോട് വെക്കം കെടുത്തെ. അകനെ കിരിശ്ത്തു ശിലുവേൽ ചത്തതുനാലെ ഇത്തുകാട്ടുകാൽ വെറ്റി നേടിയെ ഒൺ എല്ലാരുക്കും മില്ലോട് കാട്ടിയെ.
കരുത്താവിലെ വശനം നിങ്കളിൽ നുണ്ണും മക്കതോനിയാവിലും അക്കായാവിലും മട്ടും നാത്തെ തെയ്വത്തുകാലൊള്ളെ നിങ്കെ നമ്പിക്കയെ ചൊല്ലി എല്ലാ പണ്ണേലും വെളിവായ് ഇരുക്കിനെ. അതുനാലെ എങ്കെ ഇനി ഒണ്ണാം ചൊൽവിളതില്ലെ.
നിങ്കനാലെ എങ്കാക്ക് നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് കിടച്ചെ എല്ലാ പിരിയത്തുക്കും പകറം തെയ്വത്തുക്ക് എത്തിനെ നണ്ണിയെ ചൊല്ലിയാലും മതിയാകാത്ത്.
അതുനാലെ വായാതുവേക്ക് മൊത്തമാ കൂടിനാൻ ആണാകാട് ഒളുങ്കാ ചുത്തമൊള്ളവേരായായിരുന്ത് കയ്കാടെ പൊയ്ക്കി വായാതോണും ഒൺതാൻ ഏൻ ആശിക്കിനത്. അവറെ കൂശോറുകയോ ഏയ്ല കെട്ടുകയോ ചെയ്വാനില്ലെ.
അനേക ശാച്ചികേക്ക് മില്ലോട് നീ എൻകാൽനുൺ കേട്ടതെല്ലാം വോറേ ആളുകളെ പടിയ്ക്കെ വയ്പ്പേക്ക് തകിതി ഒള്ളെ നമ്പിക്കയാനവേരാക്ക് ഏത്തു കൊടുക്കോണും.
“ആമേൻ; നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കും ചോത്തിരമും മകിമേം പുത്തീം നണ്ണീം മാനമും ചക്കിതീം പിലമും; ആമേൻ” ഒൺ ചൊല്ലി കുമുടെ വായ്ങ്കെ.