32 ഏൻ തെമശ്ക്കോശിൽ ഇരുന്തവോളെ അരേതാ രാശാവിലെ അതികാരത്തിലൊള്ളെ നാട്ടുമന്നൻ എന്നെ പുടിപ്പേക്ക് തെമശ്ക്കോശ് പട്ടണത്തുക്ക് കാവലെ ഇട്ടു കാത്തെ.
അനന്നിയാശ് ഒണ്ണെ ശിശിയൻ തെമശ്ക്കോശിൽ ഒണ്ടായെ; തെയ്വം കൊടുത്തെ ഒരു തറുശനമെ അവൻ കണ്ടെ; തറുശനത്തിൽ തെയ്വം അവനെ വുളിക്കിനതെ കേട്ടെ. “കരുത്താവേ, ഏൻ ഇതെ” ഒൺ അവൻ വായകേട്ടെ.
കിരിശ്ത്തുവിലെ വശീൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്ത് ആരെല്ലാം ഇരുക്കിനതോ അത് ആണായൊണ്ണാലും പെണ്ണായൊണ്ണാലും കണ്ടാ പുടിച്ച് കെട്ടി എരുശലേമുക്ക് കുടക്കുവേക്കുചൂട്ടി തെമശ്ക്കോശിലെ പള്ളീലെ നേതാക്കൻമാരുക്ക് കൊടുക്കേക്ക് വലിയെ പൂയാരികാട്ടുകാൽ നുൺ അതികാരെ കായിതമെ വായ്ങ്കെ.
ശവുൽ അടീലിരുന്ത് എന്തി കണ്ണെ തുറന്തതും കൺ തോണാതായെ; അതുനാലെ അം ആണാ അവൻ കയ്യെ പുടിച്ച് തെമശ്ക്കോശുക്ക് കൂട്ടി എടുത്തുപോയെ.
ഏൻ പലവട്ടമും പലെ പണ്ണേക്കും പയണത്തിലിരുന്തെ; അമ്പോളെ വൻ തണ്ണിയാലേം കളുക്കറാലേം എകൂതരിൽ നുണ്ണും എകൂതരല്ലാത്തവേരാളിൽ നുണ്ണും പട്ടണങ്കാട്ടിലും മണൽ പെത്താരത്തിലും കടലിലും നരി നമ്പിക്കക്കാറാനാലേം വിനേൽ അകപ്പട്ടെ.