19 നിങ്കെ പുത്തി ഒള്ളവേരാനാലെ പുത്തി നാത്തവേരാകാൽ പിരിയമാ പൊറുമയോടെ ഇരുക്കിനതാനെ?
ചൊല്ലിയാ വിളക്കമാനവേരാതാൻ നിങ്കയൊൺ നിനച്ചുതാൻ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നത്; ഏൻ ചൊന്നത് നരിയോ നിച്ചമോ ഒൺ നിങ്കളേ നിനച്ച് നോക്കിൻ.
എങ്കെ കിരിശ്ത്തുവുക്കുചൂട്ടി അറിവു നാത്തവേരാളും നിങ്കെ വന്ത് കിരിശ്ത്തുവിൽ അറിവാളികേം; എങ്കെ ചക്കിതി നാത്തവേരാളും നിങ്കെ മതെ ചരിയാനെ തുറവാളികേം; നിങ്കാക്ക് ബൊകുമാനമും എങ്കാക്ക് മാനക്കേടും.
ഇനി മേലോട്ടുക്ക് മുകന്ത് വച്ചെ തീനെചൊല്ലി നിങ്കെ കേട്ടെ കേൾവീക്കൊള്ളെ വതിലെ ചൊല്ലട്ടെ. “നങ്കെ എല്ലാരുക്കും അറിവൊള്ളെ” ഒൺ നങ്കാക്കേ തിക്കിനൊള്ളതാനെ? അം അറിവ് ഒരാളെ പൊങ്കാരകാറനാക്കിനെ; ഒണ്ണാ ആത്തിരം നങ്കളെ എല്ലാ കാരിയത്തിലും വളത്തിനെ.
“‘ഏൻ നിൻ ചെയ്തികളാം തുമ്പമാം ഏത്തെടുക്കലാം കുണം നാത്തവേരാളെ നിനക്ക് ഏത്തെടുപ്പേക്ക് മുടിയാത്തതും അപ്പോശ്ത്തലരുകാടല്ലാതിരുക്കേ തങ്കെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് ഒൺ ചൊന്നവേരാളെ നീ ചോതനെ ചെയ് നരിയര് ഒൺ കണ്ടതാം
ഏൻ ചൊത്തൊള്ളാ മിതലാളി ആയേയെ. എനക്ക് ഒണ്ണുക്കും കുറയില്ലെ ഒൺ നീ ചൊന്നെ. ഒണ്ണാ നീ ഓകം നാത്താളും അപ്പുറാണീം ചൊത്ത് നാത്താളും പാരുവെ നാത്തവനും വിടവിടയൊണ്ണും നിനക്ക് തിക്കിലെ.