12 “എങ്കെ ചെയ്യിനതുവോലെ അവറളും ചെയ്യിനെ” ഒൺ കേളി കോക്കിനെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് പെരുമപ്പടാതിരുക്കേക്ക് ഏൻ ഇപ്പെ ചെയ്യിനതുവോലയേ ചെയ്കിട്ടേ ഇരുക്കും.
അണ്ണേക്കിരുന്ത് ഏശുവെ എകനെ കാട്ടി കൊടുക്കാമൊൺ അവൻ തക്കമെ നോയ്ക്കി നടന്തെ.
നിങ്കെ പൊങ്കാരമെ ചൊന്നത് ചരിയില്ലെ; ഒരുത്തിനെ പുളിമാവ് മാവെ ബൂറാ പുളിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനതൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തതീ?
വോറാളുകേക്ക് നിങ്കളിൽ നുൺ എന്തൊണ്ണാലും കിടയ്പ്പേക്കൊളെള അവകാശം ഒള്ളതൊണ്ണാ എങ്കാക്ക് എത്തിനാരം? അപ്പണും എങ്കെ ഇം അതികാരമെ നിങ്കളേത്തിൽ നടപ്പായ്ക്കതില്ലെ; പകറം എങ്കെ പലവിതമാനെ കറുമങ്കാടെ പൊറുപ്പാ ഏത്തെടുക്കിനെ; എന്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതീക്ക് തടങ്കൽ ഒണ്ണും വരുവാനില്ലെ ഒൺതാൻ.
ഇകനെ തീരുമാനമെ എടുത്തവോളെ ഏൻ മനശുക്ക് ഉറപ്പുനാത്തവനീ? ഇം ഉലകത്തിലൊള്ളെ ആളുകളവോലെ അന്താൻ, അന്താൻ ഒണ്ണും ഇല്ലെ, ഇല്ലെ ഒണ്ണും ഒരേ നേരം ചൊൽകേക്കും ഏൻ ഒരു പുശു മനിശൻ വോലയീ?
“പെരുമപ്പടിനവൻ കരുത്താവിൽ പെരുമപ്പടട്ടെ” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?
ഇം ഉലകത്തിലൊള്ളെ കാരിയങ്കാടെചൊല്ലി ചൊല്ലി പലയാളുകേം പെരുമപ്പടിനെ; അതുനാലെ ഏനും ഇപ്പെ എന്നചൊല്ലിയേ പെരുമപ്പടിനെ.
നിങ്കെ ഇടേൽ ഇരുന്തവോളെ തുമ്പമടഞ്ചപ്പണും ഏൻ ഒരാളാം അലക്കശിച്ചതില്ലെ. മക്കതോനിയാവിൽ നുൺ വന്തെ ഇണങ്കരുതാൻ എൻ തുമ്പമെ തീത്ത് തന്തത്; ഏൻ നിങ്കളെ ഏളെ നിലമേലും അലക്കശ്ശിയാതിരുപ്പേക്ക് കെവുനമാ ഇരുന്തെ. മേലാനെല്ലാമും അകനതാൻ.
അതുനാലെ എങ്കെ പിന്നേം നിങ്കകാൽ എങ്കളമേ പെരുമപ്പടുത്തി ചൊന്നതില്ലെ. ഇതയം നോയ്ക്കിയില്ലെ മുകറെ നോയ്ക്കി മട്ടും പെരുമപ്പടുത്തിനവേരാകാക്ക് വതിലെ ചൊൽകേക്ക് നിങ്കാക്ക് തേവയാനത് കിടയ്പ്പെ എങ്കളെ ചൊല്ലി പെരുമപ്പടിളത്തുക്ക് നിങ്കാക്ക് അവശിരമെ തരിനത് മട്ടുംതാൻ.
നിച്ചമാ അത് നല്ലെ ചേതി നാത്തെ; ചിലവേരാ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ നല്ലെ ചേതീലെ അറിവുകാടെ കലക്കി കിരിശ്ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതിയെ മാത്തി വുടുക്കേക്ക് നോക്കിനത്.
അതുനാലെ ഏൻ ചൊന്നത്, ഉളന്താരിച്ചിയേരാനെ തൂക്കാലിച്ചി പിന്നേം ആണെടുത്ത് തായേരായ് ഇരുന്ത് കൂരെ കാരിയമെ നോയ്ക്കി നടത്തി നിച്ചനാതെ കുരവുടുകേക്കൊള്ളെ അവശിരം എതിരാളികേക്ക് കൊടാതേൻ ഒൺ താൻ.