17 എണ്ണെണ്ണേക്കും ഇരുക്കിനെ രാശാവും നാശമാകാത്തവനും കണ്ണുക്ക് മില്ലോട് കാണാത്തവനുമാനെ അം ഒരേയൊരു തെയ്വത്തുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കും മാനമും മകിമേം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
പിന്നെ രാശാവ് ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോടൊള്ളവേരാകാക്ക് ചൊല്ലും, “എൻ തകപ്പൻനാലെ നൽ വരം കിടച്ചവേരാളേ, വരിൻ; ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനതും തെയ്വം അതികാരമെ നടത്തിനതുമാനെ രാച്ചമെ അവകാശമാക്കിൻ.
എങ്കളെ ചോതനേൽ അകപ്പടുത്താതെ കുറുപ്പുകെട്ടവൻകാൽ നുൺ എങ്കളെ കാപ്പാത്തോണുമേ. രാച്ചമും ചക്കിതീം മകത്തമും എണ്ണെണ്ണേക്കും നിനക്കൊള്ളതാനെ ആമേൻ.
തെയ്വമെ ആരും ഒരുനാളും കണ്ടതില്ലെ; ഒണ്ണാ തകപ്പനുക്ക് പക്കത്തിൽ ഇരുക്കിനെ മകനാനെ തെയ്വം മട്ടുംതാൻ തകപ്പനാനെ തെയ്വമെ നങ്കാക്ക് വെളിപ്പടുത്തി തന്തിരുക്കിനത്.
നിങ്കെ അക്കുമിക്കും ബൊകുമാനമെ ഏത്തെടുക്കുകേം ഒരേ ഒരു തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ ബൊകുമാനമെ തേടാതേമിരുന്താ നിങ്കാക്ക് എകനനേ നമ്പുകേക്കാകും?
കരുത്താവ് എകത്തവനൊണ്ണും അവൻ മകിമെ എപ്പേരുപ്പട്ടതൊണ്ണും നങ്കെ കണ്ണാരെ കാൺമ്പേക്ക് മുടിയാത്ത്; ഒണ്ണാ അവൻ പടച്ചെ വാനം പൂമി അത്തിൽ ഒള്ളതുകാടയെല്ലാം നങ്കെ കാണവോളെ അവൻ എപ്പേരുപ്പട്ടവൻ ഒൺ കാൺമ്പേക്കാകും. അതുനാലെ അവനെ തിക്കിനാത്തെ ഒൺ ചൊല്ലി തപ്പിക്കേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്.
ഒരുനാളും നാശമായ് പോകാത്തെ തെയ്വത്തിലെ മകത്തമെ തിരിത്തിരമാക്കാതെ നാശമടേനെ മനിശൻ, പയ്ക്കി, ചീവാതികാട്, ഊരുന്തു നടക്കിനെ ചീവാതികാട് ഒണ്ണതുകാടെ തെയ്വമായ് കണ്ട് അതുകാടെ കൊണ്ടാടിയെ.
എന്തൊണ്ണാ എല്ലാ അറിവും അവനിൽ നുണ്ണും വരിനെ; എല്ലാം അവനാലെ നടമാനെ; അതുമട്ടുമില്ലെ എല്ലാം നിലെ നിൽക്കിനത് അവനുക്കുചൂട്ടിതാൻ; അതുനാലെ എല്ലാ മകിമേം മാനമും എണ്ണണ്ണേക്കും അവനുക്കൊള്ളത്. ആമേൻ.
അറിവാളിയാനെ ഒരേയൊരു തെയ്വത്തുക്ക് കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ മാനമും മകത്തമും എണ്ണണ്ണേക്കും ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
അതുവോലെ നീ എകൂതനൊണ്ണാലും വെളി നാട്ടുകാറനൊണ്ണാലും ഒരു മാത്തമുമില്ലെ; നീ നല്ലെ ചെയ്തികളെ ചെയ്യാ അവനിലെ മകത്തമും മാനമും നിമതീം നിനക്ക് കിടയ്ക്കും; ഒണ്ണാ അത് മുതെ കിടയ്ക്കിനത് എകൂതനുക്കുതാൻ.
മാനമും മകത്തമുമൊള്ളെ നാശമാകാത്തെ പിശപ്പ് കിടയ്പ്പച്ചൂട്ടി നല്ലതെ ചെയ് പൊറുപ്പോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനവേരാക്ക് തെയ്വം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കും.
കാൺമ്പെ കൂടാത്തെ തെയ്വത്തിലെ കാൺമ്പേക്കാനെ ഉരുവംതാൻ കിരിശ്ത്തു. അവൻ എല്ലാ പടപ്പുക്കും മിന്നേ ഒള്ളാതാൻ.
അമ്പാൾ രാശാവിലെ കോപമെ പേടിയാതെ മായ് മായ്പ്പനാനെ തെയ്വമെ നമ്പികിട്ടേ മിശ്രേമെ വുട്ടുവന്തെ.
നീ അവനെ തൂതരുകാടക്കാട്ടി ഇത്തിനെ നേരത്തുക്ക് മട്ടും താത്തി മകിമേം മാനമും അവനുക്ക് ഇട്ടിരുക്കിനെ.
എന്തുക്കൊണ്ണാ അതികാരം മുച്ചൂടും എണ്ണെണ്ണേക്കും അവനുക്കൊള്ളതുതാൻ. ആമേൻ.
നങ്കെ കരുത്താവും രച്ചകനുമാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു ഇരക്കത്തിലും അറിവിലും വളന്തു വരിൻ. അവനുക്ക് ഇപ്പണും എപ്പണും എണ്ണണ്ണേക്കും മകത്തംതാൻ. ആമേൻ.
തെയ്വമെ ആരും ഒരു കാലത്തിലും കണ്ട് ഇരുക്കിനതില്ലെ. ഒണ്ണാലും നങ്കെ മൊത്തമാ ആത്തിരത്തിലിരുന്താ തെയ്വമും മത്തും മൊത്തമാ ഇരുക്കിനെ; അകനെ തെയ്വത്തിലെ ആത്തിരം നങ്കളിൽ നിച്ചമാ തികഞ്ചിരുക്കിനെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ നങ്കെ രച്ചകനാനെ ഒരേയൊരു തെയ്വത്തുക്ക് വൊകാലത്തുക്ക് മില്ലോടും നിനട്ടും ഉണ്ണേക്കും എണ്ണണ്ണേക്കും മകത്തമും മകിമേം പിലമും അതികാരമും ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
അവറെ തെയ്വത്തിലെ പണ്ണക്കാറനാനെ മോശേലെ പാട്ടാം കുഞ്ചി ആട്ടിലെ പാട്ടാം പാടി ചൊല്ലിയത്, “വൻ ചക്കിതി ഒള്ളെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവേ, നിൻ ചെയ്തികെ ചരിയാനതും അരിശുകവുമാനത്. എല്ലാ രാച്ചത്തിലേം രാശാവേ, നിൻ വശികാട് നീതിയൊള്ളതും ചത്തിയമാനതും താൻ.
അവറെ കുഞ്ചി ആട്ടുകാൽ പോരടിക്കും; താൻ കരുത്താവുകാട്ടുക്ക് കരുത്താവും രാശാക്കൻമാരുകാട്ടുക്ക് രാശാവും നാലെ കുഞ്ചി ആട് അവറളെ തോൽവി അടയെ വച്ച് നേടും. തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്തവേരാളും പുറിച്ചെടുത്തവേരാളും നമ്പിക്കെ ഒള്ളയാളുകേം കുഞ്ചി ആട്ടു കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടാകും.”
പിന്നെ മേലോകത്തിൽ കനേമാളുകെ വായ്ത്താരി ഇടിനവോലത്തെ ചരിയാനെ ഒച്ചേ കേട്ടെ, “അല്ലേലൂയ്യാ, രച്ചേം മകത്തമും ചക്കിതീം നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് ഒള്ളത്.
രാശാക്കൻമാരുകാട്ടുക്ക് രാശാവും കരുത്താവുകാട്ടുക്ക് കരുത്താവും ഒണ്ണെ നാമം അവൻ മേലങ്കീലും തുടേലും എളുതിയിരുക്കിനെ.
അന്നേരം കനേമാളുകേലെ കുരൾ വൻ മാലീലെ ഇരപ്പുവോലേം തകർത്തെ ഇടി മുശക്കം വോലേം ഏൻ കേട്ടത്, “അല്ലേലൂയ്യാ, വൻ ചക്കിതി ഒള്ളെ നങ്കെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവ് രാശാവിലെ അതികാരമെ ഏത്തെടുത്തേയെ.
“ആമേൻ; നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കും ചോത്തിരമും മകിമേം പുത്തീം നണ്ണീം മാനമും ചക്കിതീം പിലമും; ആമേൻ” ഒൺ ചൊല്ലി കുമുടെ വായ്ങ്കെ.