21 അതുകാടയെല്ലാം ചോതനെ ചെയ് നോക്കി നല്ലതെ ഏത്തെടിൻ.
ചരി ഒണ്ണതെ തീരുമാനമെ എടുപ്പെ നിങ്കാക്കേ കൂടാത്തതെന്ത്?
എന്നിലേ പിശേനിൻ; ഒണ്ണാ ഏനും നിങ്കളിൽ ഇരുക്കും; മുന്തിരി വള്ളീൽ ചേന്തിരാതെ കൊപ്പുകാട്ടുക്ക് തൻബാട്ടിലേ കായ്ക്കേക്ക് കൂടാത്ത്; അതുവോലെ ഏനും മത്തും ചേന്തിരാതെ നിങ്കാക്ക് കനി കായ്ക്കേക്ക് കൂടാത്ത്.
ഉടയാളേത്തിൽ നമ്പിയെ എകൂതരുകാൽ ഏശു, “എൻ വശനത്തിൽ നിലെ നുണ്ണാ നിങ്കെ ചത്തിയമാ എൻ ശിശിയരുകാടാകും.
അവൻ അങ്ക് പോയവോളെ തെയ്വം അവറാത്തുക്ക് കൊടുക്കിനെ ഇരക്കമെ കണ്ട് പിരിയമോറിയെ. എല്ലാരും മനശാരയേ കരുത്താവുകാൽ ചേന്ത് നിപ്പേക്ക് പുത്തിയെ ചൊല്ലിക്കൊടുത്തെ.
“കിരിശ്ത്തുവിൽ നമ്പിക്കയാ നുണ്ണോകോണും ഒണ്ണും ചരിയാനത്തിൽ കറുമമാം തണ്ടനയാം ഏത്തുവേണം തെയ്വ രാച്ചത്തുക്ക് പോവെ” ഒണ്ണും പടിയ്ക്കെ വച്ച് ശിശിയരുക്ക് തയിരിയമെ കൊടുത്തെ.
അങ്കിളവേരാ തെശലോനിക്കാവിലവേരാളക്കാട്ടിലും പവുലോശ് ചൊൽമതെ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളവേരാതാൻ. അവറെ കുറുപ്പാ തെയ്വ വശനമെ കേട്ടും പവുലോശ് ചൊൽമത് ചരിതാനീ ഒൺ തിക്കിലൊണ്ടാകേക്ക് ഒവ്വൊരുനായും തെയ്വ വശനമെ നന്തീം പടിയ്ക്കുമെ.
അകനെ നിങ്കെ വോറെ ഒള്ളവേരാകാക്ക് കാട്ടിനെ ആത്തിരം കവടം നാതയിരുക്കട്ടെ; കെട്ടെ ചെയ്തികളെ വുട്ട് നല്ലതെ ഉറുക്കമാ പുടീൻ.
അതുനാലെ ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ ഉറപ്പൊള്ളവേരാളും കുലുങ്കാത്തവേരാളും ആകോണും; നിങ്കെ കരുത്താവിൽ ചെയ്യിനെ ഒവ്വൊരു കാരിയമും വുറുതാവില്ലെ ഒൺ അറിഞ്ചിരുക്കിനനാലെ കരുത്താവിലെ വേലേൽ എപ്പണും പെരികി വരിനവേരാളുമാനിൻ.
ഒരു മനിശൻ നിനവുകാടെ അവൻ ആത്തുമാവുക്കല്ലാതെ വോറാരുക്കുനേ തിക്കിനൊള്ളത്? അതുവോലെ തെയ്വത്തിലെ നിനവുകാടെ തെയ്വ ആത്തുമാവുക്കല്ലാതെ വോറാരുക്കും തിക്കിലെ.
അതുനാലെ ഉതവിയെ ചെയ്കേക്ക് കിടയ്ക്കിനെ നേരമെല്ലാം നങ്കെ എല്ലാ മനിശനുക്കും നൽമെ ചെയ്യോണും; മുയ്ക്കമാ കൂട്ടത്തിൽ നമ്പിക്കേൽ ഇരുക്കിനവേരാക്ക്.
കരുത്താവുക്ക് പിരിയമേത്തിനെ കാരിയം എന്തനേത്തൊൺ തേടി നോക്കോണും.
അകനെ നിങ്കെ നല്ലതും കെട്ടതും ഏളതൊൺ പുറിച്ച് എടുക്കിനവേരാളായ് കിരിശ്ത്തു വരിനനാ വരേക്ക് ചുത്തമാനവേരാളും കളങ്കമത്ത വേരാളും ആയിരിൻ.
ഒണ്ണാ നങ്കെ എകനെ ആകോണുമൊണ്ണും എന്തെ ചെയ്യോണുമൊണ്ണും തെയ്വം നങ്കളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ അറിവുക്കൊത്തവോലെ നങ്കെ ഒളുങ്കാ പിശയ്ക്കോണും.
ഇണങ്കരേ, കടശീക്ക് എനക്ക് ചൊൽകേക്കൊള്ളത്, ചത്തിയമാനതാം ബൊകുമാനമായതാം നീതിയാനതാം കളങ്കം നാത്തതാം ചന്തമാനതാം നല്ലെ പേരെ കേൾവി കോക്കിനതോ നല്ലതും എപ്പേരുപ്പട്ടതുമാനതമോ എല്ലാമേ നിനച്ച് നോക്കിൻ.
ആരും തിൻമേക്ക് പകറം തിൻമെ ചെയ്യാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്ക്കോകോണും; ഒണ്ണാ അക്കുമിക്കും എപ്പണും എല്ലാരുക്കും നൽമെ ചെയ്കിട്ടേ ഇരിൻ.
തിശകെട്ടെ വെളിപ്പാടയെല്ലാം വീയ് ഒറീനിൻ.
അതുനാലെ എങ്കെ ഇണങ്കരേ, എങ്കളിലെ പേച്ച് വാത്തേലിരുന്തും എളുത്തിലിരുന്തും എങ്കെ നിങ്കാക്ക് ചൊല്ലി തന്തെ ഉവതേശത്തിൽ ഉറച്ച് ഉറപ്പോടെ നുണ്ണോകോണും.
ആശിയാവിലെ എല്ലാരും എന്നെ വുട്ട് മണ്ടിയേയെ; അം കൂട്ടത്തിൽ പുകലയോശും കെർമകനയോശും ഒണ്ടായതൊൺ നിനക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനേ?
കൂര കൂരേൽ നിരയ്ങ്കി നടന്ത് പാപത്തുക്ക് അടിമയാനതും നിച്ചനാത്തെ കിടത്തേക്ക് ആശയോടെ ഇരുക്കിനതും
അലക്ക്ശാന്തർ ഒണ്ണെ തട്ടാൻ എനക്ക് റൊമ്പെ തൊല്ലയെ ചെയ്യെ; അവൻ ചെയ്യത്തിലത്തുക്ക് കരുത്താവ് പകറമെ കൊടുക്കും.
നമ്പിക്കേലെ ഉറപ്പെ നങ്കാക്ക് ഉറുക്കമാ പുടിയ്ക്കാം; വാക്കെ തന്തവൻ നമ്പുകേക്കാനവൻതാനെ?
പിരിയമാനവേരാളേ, നരി പലകപ്പാട്ടുകാറാ ഇപ്പണേ ഇം ഉലകത്തിൽ വന്തിരുക്കിനെ. തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവ് ഒണ്ടൊൺ ചൊന്നെ എല്ലാരാം നമ്പാതേൻ. അവറളിൽ ഇരുക്കിനെ ആത്തുമാവ് തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളതോ അല്ലയോ ഒൺ ചോതനെ ചെയ് കണ്ടു പുടിച്ചോകോണും.
“‘ഏൻ നിൻ ചെയ്തികളാം തുമ്പമാം ഏത്തെടുക്കലാം കുണം നാത്തവേരാളെ നിനക്ക് ഏത്തെടുപ്പേക്ക് മുടിയാത്തതും അപ്പോശ്ത്തലരുകാടല്ലാതിരുക്കേ തങ്കെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് ഒൺ ചൊന്നവേരാളെ നീ ചോതനെ ചെയ് നരിയര് ഒൺ കണ്ടതാം
ഏൻ വേമാ വരിനെ; നിൻ കിരികിടമെ ആരും എടാതിരുപ്പേക്കൊള്ളെ നിലമേൽ നിനക്കൊള്ളതെ ഉറുക്കമാ പുടിച്ചോനിൻ.
അതുനാലെ നീ ഏത്തെടുത്തതും കേട്ടതും ചെയ്യതെ എകനെ ഒൺ നിനച്ച് അതെ കാത്തോകേം മനമെ തിരുപ്പുകേം ചെയ്യോണും. നീ അയരാതിരുന്താ ഏൻ കളവാണി വരിനതുവോലെ വരും; ഏളെ നേരത്തിൽ നിൻകാൽ വരുമൊണ്ണു നിനക്ക് തിക്കിനാതേം ഇരുക്കും.