14 തെയ്വ ആത്തിരത്തിൽ നൊത്തി അക്കുമിക്കും വണക്കമെ ചെയ്യിൻ. കിരിശ്ത്തുവിൽ ഇരുക്കിനെ നിങ്കെ എല്ലാരുക്കും അമതി കിടയ്ക്കട്ടെ.
ഇണങ്കരെ മട്ടും വണങ്കിനതൊണ്ണാ എന്തൻ ഉവകാരം? എകൂതരല്ലാത്തവേരാകൂടി അതമേതാനേ ചെയ്യിനത്?
നിമതിയെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് തന്ത് പോനെ; ഉലകത്തിൽ ഒള്ളതുവോലെ ഇല്ലെ. നിങ്കെ ഇതയം തേയ്ങ്കോവാനില്ലെ.
നിങ്കാക്ക് എന്നിൽ നിമതി ഒണ്ടാകേക്കുചൂട്ടിതാൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയത്; ഇം ഉലകത്തിൽ നിങ്കാക്ക് കറുമം ഒണ്ട്; ഒണ്ണാ പേടിയാതിരിൻ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഉലകമെ തോൽവി അടയെ വച്ചിരുക്കിനെ.”
വാരത്തിലെ മുതനായാനെ അണ്ണേക്ക് അന്തിയോട് ശിശിയരുകാട് എകൂതരെ പേടിച്ച് വാതലെ അടച്ച് മൊത്തമാ കൂടി ഇരുക്കുമെ. അന്നേരം ഏശു അവറകാൽ വന്ത് നുൺ “നിങ്കാക്ക് നിമതി” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒരു വാരമോഞ്ച് ശിശിയരുകാട് എല്ലാരും പിന്നേം കൂരയകത്തിൽ മൊത്തമാ കൂടി ഇരുക്കുമെ; തോമശും അം കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായെ; വാതലെ അടച്ചിട്ടിരുക്കുമെ; ഏശു അവറാത്തുക്ക് നടുവെ നുൺ “നിങ്കാക്ക് നിമതി” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
റോമാവിലൊള്ളെ നിങ്കെ എല്ലാരുക്കും മുയ്ക്കമാ തെയ്വത്തുക്ക് പുടിച്ചവേരാളും ചുത്തമാനവേരാളുമാനെ നിങ്കാക്ക് നങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണും കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നുണ്ണും ഇരക്കമും നിമതീം ഒണ്ടാകട്ടെ.
നിങ്കളിലെ കളങ്കം നാത്തെ ആത്തിരമെ കാട്ടിളെ നിലേൽ അക്കുമിക്കും നൊത്തി വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ. ഇങ്ക് കിരിശ്ത്തുവെ കൊണ്ടാടുകേക്ക് കൂടി വരിനെ ശവേലെ ആളുകെ മുച്ചൂടും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
എൻ പശേ പിശപ്പിൽ നുണ്ണും ഏശു എന്നെ രച്ചിച്ചതുനാലെ നായപുറമാണത്തുക്ക് എന്നെ ഒരു പാപിയായ് കുത്തം വിതിക്കേക്ക് കൂടാത്ത്.
നിങ്കളോ തെയ്വംനാലെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ ഇരുക്കിനെ. “പെരുമപ്പടിനവൻ കരുത്താവിൽ പെരുമപ്പടട്ടെ” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ ആകേക്ക് അവൻ നങ്കാക്കുചൂട്ടി അറിവും നീതീം ചുത്തമാകലും വീണ്ടെടുപ്പുമായെ.
ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എല്ലാരും നിങ്കളെ കേട്ടെ; നിങ്കെ അക്കിക്ക് ആത്തിരത്തോടെ വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
നിങ്കെ അക്കിക്ക് ആത്തിരത്തോടെ വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
അതുനാലെ ഒരാ കിരിശ്ത്തുവിലായാ അവൻ പുതുവൻ തിട്ടിപ്പാനെ; പശേത് നീയ്ങ്കി പുതുവൻ വന്തേയെ.
തകപ്പനായെ തെയ്വമും കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും നമ്പിക്കെ ഒള്ളെ നിങ്കാക്ക് എല്ലാരുക്കും നിമതീം നമ്പിക്കയോടയൊള്ളെ ആത്തിരമാം തരട്ടെ.
എല്ലാ നമ്പിക്കയാനവേരാക്കും നല്ലെ പാശത്തോടെ വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ.
തകപ്പനാനെ തെയ്വം മുൻ അറിവെ തന്തതുവോലെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടപ്പേക്കുചൂട്ടീം അവൻ ഇലത്തത്തിൽ ചുത്തമാകേക്കുചൂട്ടീം തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ തെയ്വ മക്കയായ് പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനെ നിങ്കാക്ക് ഇരക്കമും അമതീം കനത്ത് കനത്ത് വരട്ടെ.
വെള്ളനമായേ വന്തു നിന്നെ കാണാം ഒൺ ആശിക്കിനെ. അന്നേരം നിൻകാൽ എല്ലാ കാരിയമാം ചൊൽവിളെ.