13 നിങ്കളും മത്തും തെയ്വം പുറിച്ചെടുത്തെ ബാവിലോണിയാക്കാറാ ശവയും എൻ മകനാനെ മരുക്കോശും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
ഇകനെ നിനച്ചോഞ്ചതും അവൻ മരുക്കോശ് ഒൺ വോറേ പേര് ഇരുക്കിനെ ഓകന്നാൻ തള്ളെ മറിയാ കൂരേക്ക് പോയെ. അവുടെ കനേം ആളുകെ കൂടി വന്ത് മൊത്തമാ വായാതികിട്ട് ഇരുക്കുമെ.
ബർന്നബാശും ശവുലും എരുശലേമിൽ തങ്കെ ചെയ്യിളെ തെയ്വ വേലയെ ചെയ്യോഞ്ച് മരുക്കോശ് ഒണ്ണെ ഓകന്നാനാം കൂട്ടിയെടുത്ത് തിരുമ്പി പോയെ.
മരുക്കോശ് ഒൺ പേര് ഇരുക്കിനെ ഓകന്നാനാം തങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ കൊണ്ടോകേക്ക് ബർന്നബാശ് നിനച്ചെ.
അകനെ അവറെ ഇരണ്ടാളും ചരിയാനത്തിൽ തറുക്കം ഒണ്ടായ് പുറിഞ്ചെ. ബർന്നബാശ് മരുക്കോശെ കൂട്ടിയെടുത്ത് കുപ്പുറോശുക്ക് കപ്പലിൽ ഓറി പോയെ.
എൻ കൂട്ടത്തിൽ തടങ്കലിൽ കിടക്കിനെ അരിശ്ത്തരുക്കോശും ബർന്നബാശ് പെയ്ങ്കാ മകനാനെ മരുക്കോശും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ. (മരുക്കോശ് കാരിയമെ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലി തന്തിരുക്കിനതാനെ; അവൻ നിങ്കകാൽ വന്താ അമ്പാളെ പിരിയമാ ഏത്തെടിൻ).
അകനയേതാൻ എൻ കൂട്ടത്തിലൊള്ളെ കൂട്ട് വേലക്കാറായാനെ മരുക്കോശും അരിശ്ത്തരുക്കോശും തേമാശും ലൂക്കോശും നിനക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
മൂപ്പനാനെ ഏൻ ചത്തിയത്തിൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനതും തെയ്വം പുറിച്ച് എടുത്തതും പിരിയമൊള്ളതുമാനെ പെൺമ്പുള്ളേക്കും അവെ മക്കാക്കും എളുതിനത്, ഏൻ മട്ടുമില്ലെ ഒണ്ണാ മെച്ചക്കമാ ചത്തിയമെ അറിഞ്ചവേരാ ബൂറാ നിങ്കകാൽ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനെ.
തെയ്വം പുറിച്ചെടുത്തെ നിൻ ഇളേവെ മക്കളും നിനക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
“മകതിയാം ബാവിലോൺ വേശികാട്ടിലേം കുറുപ്പു കെട്ടെ നടത്തേലേം തായ്” ഒൺ മറഞ്ചിരുക്കിനെ പൊരുളൊള്ളെ പേരെ അവെ നെത്തീൽ എളുതീമിരുക്കിനെ.
അവൻ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയത്, “ബൂന്തേയെ, മകതിയാം ബാവിലോൺ ബൂന്തേയെ; കെട്ടെ പേയ് പിശാശുകാട് ഇരുക്കിനെ പണ്ണേം ചുത്തം നാത്തതും അറയ്ക്കിനതുമാനെ എല്ലാ പയ്ക്കികാടാം കൂട്ടി വച്ചിരുക്കിനതുമാനെ ഇടം താൻ അത്.