22 അകനെ ഉശിരോറി വന്തെ ഏശുകിരിശ്ത്തു മേലോകത്തുക്ക് പോയി തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനെ. അവൻ എല്ലാ തൂതരുകാടാം വാനത്തിലെ എല്ലാ ചക്കിതികാടാം അതികാരങ്കാടാം അതികാരമെ നടത്തിനെ.
‘ഏൻ നിൻ എതിരികളെ നിൻ പാതപീടമാക്കിനവരേക്ക് എൻ വലത്തക്കോടിര് ഒൺ കരുത്താവ് എൻ കരുത്താവുകാൽ ചൊല്ലിയെ’ ഒൺ താവീത് ചൊല്ലിയതാനെ?
ഏശു അവറകാക്ക് പോയ്; “മേലോകത്തിലേം പൂമീലേം അതികാരങ്കാടെ ബൂറാ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ.
“ഏൻ വുറോതികളേത്തിൽ നിനക്ക് അതികാരമെ തരിനതുവരേക്ക് നീ എനക്ക് വലത്തക്കോടിര് ഒൺ തെയ്വം എൻ കരുത്താവുകാൽ ചൊല്ലിയതെ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുൺ താവീത് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
ഇകനെ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയവോളെ തെയ്വം കരുത്താവാനെ ഏശുവെ മേലോകത്തുക്ക് എടുത്താച്ചെ. അവൻ പോയാലെ തെയ്വം ഇരുക്കിനത്തുക്കു വലത്തക്കോടേ പോയിളച്ചെ. ശിശിയര് എല്ലാ ഇടത്തും പോയി നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
എന്തൊണ്ണാ, “‘ഏൻ നിൻ എതിരികളെ നിൻ പാതപീടമാക്കിനതുവരേക്ക് എനക്ക് വലത്തക്കോട് ഇര്. ഒൺ കരുത്താവ് എൻ കരുത്താവുകാക്ക് അരുളി ചെയ്യെ’ ഒൺ താവീതേ ശങ്കീർത്തനെ പുത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനെ?
തെയ്വം അവനിൽ മകത്തപ്പട്ടിരുക്കിനതൊണ്ണാ തെയ്വം അവനെ തന്നേത്തിലേ മകത്തപ്പടുത്തും; പെട്ടൊണ്ണേ അവനെ മകത്തപ്പടുത്തും.
അവറകാക്ക്, “കെലീലേലവേരാളേ, നിങ്കെ വാനമെ നോയ്ക്കി നിക്കിനത് എന്തുക്ക്? നിങ്കളെ വുട്ടു മേലോകത്തുക്ക് പോയെ ഇം ഏശു മീത്തുക്ക് പോനതെ നിങ്കെ കണ്ടതുവോലയേ അവൻ ഇനീം തിരുമ്പി വരും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തെയ്വം ഉലകമെ പടച്ചെ നാളിരുന്തേ ചുത്തമാനെ പലകപ്പാട്ടുകാറാനാലെ വെളിപ്പടുത്തി തന്തതെല്ലാം നടമാനതുവരേക്ക് മേലോകം അവനെ ഏത്തെടുക്കിളതാൻ.
കിരിശ്ത്തു ഏശു ചത്ത് ഉശിരോറി തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുന്ത് നങ്കാക്കുചൂട്ടി വായാതിനനാലെ ആരുക്ക് നങ്കളെ നായമിടുകേക്കാകും?
അതുനാലെ ഇം പൂമീൽ ആയിരുക്കിനവോളെ നങ്കെ ഉശിരോടിരുന്താലും ചത്താലും ഇം പൂമീൽ അതികാരമെ നടത്തിനെ മനിശരുകാടായാലും വാനത്തിൽ അതികാരമെ നടത്തിനെ തൂതരുകാടായാലും നങ്കെ പിശപ്പിൽ ഇപ്പെ നടക്കിനെ കാരിയങ്കാടായാലും ഇനി നടപ്പേക്കൊള്ളതായാലും ഇനി നടമാകേക്ക് പോനെ കാരിയങ്കാടായാലും ഏളെ ചക്കിതികളായാലും
അതോഞ്ച് ഉലകത്തിലെ കടശിയാകും; അണ്ണേക്ക് കിരിശ്ത്തു എല്ലാ വായ്ച്ചകാടാം അതികാരമാം ചക്കിതികാടാം നാശമായ്ക്കാലെ രാച്ചമെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലെ കയ്യിൽ ഏത്തു കൊടുക്കും.
അതുനാലെ നിങ്കെ കിരിശ്ത്തു കൂട്ടത്തിൽ ഉശിരോറി എന്തി വന്തിരുക്കിനതൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തു തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനെ ഇടമാനെ മേലോകത്തിൽ ഒള്ളതെ തേടിനിൻ.
“ഏൻ നിൻ എതിരികളെ നിൻ പാതപീടമാക്കിനവരേക്ക് നീ എൻ വലത്തക്കോടിര്” ഒൺ തൂതരുകാട്ടിൽ ആരുകാലൊണ്ണാലും എപ്പണൊണ്ണാലും ചൊല്ലിയിരുക്കിനതീ?
തെയ്വ മകിമേലെ തെളിച്ചമും അവൻ കുണത്തിലെ ഉരുവമും താൻ തെയ്വ മകൻ. അവൻ തെയ്വ ചക്കിതീലെ വശനത്താലെ ഉലകമെ ബൂറാ നിലെ നുറുത്തുകേം മനിശെ മാനടവൻകാടെ ഉടവുറെ പാപത്തിൽ നുൺ ചുത്തമായ്ക്കോഞ്ച് മീത് തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
മുതെ പുറവിയാനെ ഉടയാ മകനെ ഉലകത്തുക്ക് കടത്തി വുടുക്കിനവോളെ, “തെയ്വത്തിലെ തൂതരുകാട് ബൂറാ അവനെ കുമിടെ വാങ്കോണും” ഒൺ തെയ്വം ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ ഏശു പാപത്തുക്കുചൂട്ടി എണ്ണേക്കുമായ് ഒരേയൊരു ആകപലി ആയാലെ തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുന്തോഞ്ച്
നമ്പിക്കേലെ തുടക്കമും ഒടുക്കമുമാനെ ഏശുവെ നോക്കിൻ; അവനുക്ക് കിടയ്പ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ പിരിയമെ നിനച്ച് മാനക്കേടെ കണക്കാക്കാതെ ശിലുവയെ ഏത്തെടുത്ത് തെയ്വത്തിലെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനെ.
അതുനാലെ തെയ്വ മകനാനെ ഏശു മേലോകത്തിൽ തെയ്വത്തുകാക്ക് കടന്തു പോയെ ഒരു വലിയെ പൂയാരി നങ്കാക്ക് ഒള്ളനാലെ നങ്കെ ഏത്തു ചൊന്നെ നങ്കെ നമ്പിക്കെ ഉറുക്കമായ് പുടിച്ചോകോണും.
മൽക്കീശെതേക്കിലെ മുറവോലെ എണ്ണെണ്ണേക്കും വലിയെ പൂയാരിയായെ ഏശു നങ്കാക്കുചൂട്ടി നങ്കാക്ക് മിന്നേയേ അക്ക് പോയിരുക്കിനെ.
നങ്കെ ഇം ചൊന്നത്തിലെ മുയ്ക്കമാനെ പൊരുൾ ഇന്താൻ, മേലോകത്തിൽ തെയ്വത്തിലെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനവനാനെ ഒരു വലിയെ പൂയാരി നങ്കാക്കൊളെള.
കിരിശ്ത്തു മെച്ചക്കമാനത്തിലെ ഉരുവമായ് മനിശൻ ചെയ്യെ ചുത്തമാനെ ഇടത്തുക്കില്ലെ നങ്കാക്കുചൂട്ടി തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് വെളിപ്പടുകേക്ക് മേലോകത്തുക്കേതാൻ പോയിരുക്കിനത്.