19 അം ആത്തുമാവിൽ അവൻ പോയ് തടവിൽ കിടക്കിനെ ആത്തുമാവുകാൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കളെ തെയ്വത്തുകാക്ക് കൊണ്ടോകേക്കുചൂട്ടി നീതിമാനായെ കിരിശ്ത്തു നീതി നാത്തവേരാ പാപത്തുക്കുചൂട്ടി ഒരു തടവ് ചത്തെ. അവൻ ഉടമ്പിൽ ചത്തതൊണ്ണാലും അവനെ ആത്തുമാവിൽ ഉശിരേത്തിയെ.
ഇം ആത്തുമാവ് നോകാവ് പെട്ടകമെ ഒണ്ടായ്ക്ക കാലത്തിൽ തെയ്വം പൊറുപ്പോടെ കാത്ത് ഇരുന്തവോളെ തെയ്വ ചൊല്ലെ കോളാത്തവേരാ ആത്തുമാവുതാൻ. അം പെട്ടകത്തിൽ ഒരുത്തിനെ ആളുകെ ഒണ്ണാ എട്ട് വേരാ, തണ്ണീൽ മുയ്ങ്കി ചാകാതെ തപ്പിച്ച് ഓറിയെ.
അതുനാലതാൻ ചത്തവേരാകാൽ പോയി അവൻ എന്തുക്ക് ചത്തതൊണ്ണെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയത്. അവറെ തെയ്വത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടകാതിരുന്ത് ചത്താലും നായവിതീലിരുന്ത് തപ്പിക്കേക്ക് മുടിയാത്ത്.
ഏൻ തൂതനെ വണങ്കിളത്തുക്ക് അവൻ കാൽകാക്ക് ബൂന്ത് അമ്പോളെ അവൻ എൻകാക്ക്, “അകനെ ചെയ്വാനില്ലെ; നിന്നവോലേം ഏശുവിലെ വശനമെ നമ്പിയെ നിൻ ഇണങ്കരുവോലേം ഒരു ഏവൽക്കാറൻ താൻ ഏൻ; തെയ്വമെ മട്ടും വണങ്കിൻ; പലകപ്പാട്ടിലെ മുയ്ക്കമാനെ കാരിയം ഏശുവിലെ വശനം താൻ.”
ആയിരം വരിയം ഓയിനവോളെ ഉരുമനെ തടവറേൽ നുൺ പിരിച്ചു വുടുക്കും.