25 മിന്നേ നിങ്കെ മുറേക്ക് നടക്കിനെ ആടുകാടുവോലെ നടന്തെ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ ആത്തുമാവുകാടെ കാപ്പാത്തിനവനും ആട്ടുക്കാറൻ ആനവനും കാക്ക് തിരുമ്പി വന്തിരുക്കിനെ.
നിങ്കാക്ക് എന്തനേത്ത് തോണെ? ഒരു മനിശനുക്ക് നൂറ് ആടുകാട് ഒള്ളതൊൺ ഇരുക്കട്ടെ; അത്തിൽ ഒൺ അറന്തേയതൊണ്ണാ അവൻ തൊണ്ണൂത്തിയൊമ്പത് ആടുകാടാം മലേൽ മേയ്വെ വുട്ടാലെ അറന്തതെ പോയ് തേടാത്തീ?
അവനുക്ക് മനിശെ മാനടവൻകാടെ കണ്ടവോളെ അവറെ ഇടയൻ നാത്തെ ആടുവോലെ നാതിനാതേം അലഞ്ചിനടക്കിനെ വേരാ ആയും ഇരുക്കിനെ ഒൺ കണ്ട് അവറകാക്ക് മനശലിവ് ഒണ്ടായെ.
നിങ്കെ ഉടവനുടവനാം തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കകാൽ തന്തിരുക്കിനെ മാനടവനാം ചൂതാനമാ വച്ചിരിൻ; തെയ്വം ഉടയാ മകൻ ഇലത്തത്തിൽ വായ്ങ്കെ തെയ്വ ശവേ കൊൺ നടക്കിനവേരായായ് ഇരിൻ.
എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തത്തിൽ ആടുകാട്ടിലെ വലിയെ ഇടയനാനെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവെ ചത്തവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് തിരുപ്പി കുടത്തെ നിമതീലെ തെയ്വം
അതുനാലെ മേലോകെ വുളീക്ക് കൂട്ടാളികയാനെ ചുത്തമാനെ ഉടപ്പുറവികളേ, നങ്കെ ഏത്തു ചൊന്നെ വലിയെ പൂയാരീം തെയ്വം കടത്തി വുട്ടാളുമാനെ ഏശുവെ കെവുനമാ നോക്കിൻ.
ഉടയാളേ കുറയൊള്ളാനാലെ അറിവുനാത്തവേരാകാലും വശീവുട്ട് നടക്കിനവേരാകാലും കനിവോടെ പളകുകേക്ക് അമ്പാളുക്ക് മുടിയും.
ഇം ആത്തുമാവ് നോകാവ് പെട്ടകമെ ഒണ്ടായ്ക്ക കാലത്തിൽ തെയ്വം പൊറുപ്പോടെ കാത്ത് ഇരുന്തവോളെ തെയ്വ ചൊല്ലെ കോളാത്തവേരാ ആത്തുമാവുതാൻ. അം പെട്ടകത്തിൽ ഒരുത്തിനെ ആളുകെ ഒണ്ണാ എട്ട് വേരാ, തണ്ണീൽ മുയ്ങ്കി ചാകാതെ തപ്പിച്ച് ഓറിയെ.
ഒണ്ണാ വലിയെ മൂപ്പനാനെ ഏശു വെളിപ്പടിനവോളെ ഒരുനായും മയ്ങ്കി പോകാത്തെ മകിമെ ഒള്ളെ കിരികിടം നിങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കും.