9 മനിശര് ചൊന്നെ ശാച്ചിയമെ നങ്കെ ഏത്തെടുക്കിനെ. ഒണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ ശാച്ചിയം അതവുടെ വലിയതുനാലെ നങ്കെ അതെ നമ്പുളതാനേ? ഒണ്ണാ തെയ്വമേ ഉടയാ മകനെചൊല്ലി ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
അവൻ കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളെ ഒരു വെൺ മഞ്ചി വന്ത് അവറളെ മൂടിയെ; മഞ്ചീൽ നുൺ, “ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ. ചെന്നിൽ ഏൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ; ചെൻ ചൊല്ലുക്ക് ചെവിയെ കൊടിൻ” ഒണ്ണെ ഒരു ചത്തം ഒണ്ടായെ.
ഏൻ അതുകാടെ ചെയ്യിനതൊണ്ണാ എന്നെ നമ്പാതെ ഇരുന്താലും തകപ്പൻ എന്നേത്തിലും ഏൻ തകപ്പനിലും ഒണ്ടൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകേം വുളങ്കുകേം ചെയ്യിളത്തുക്ക് ഏൻ ചെയ്യെ അരിശുകങ്കാട്ടിൽ നമ്പിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കെ തിരുവെളുത്തുകാടെ നന്തി പടിയ്ക്കിനെ. എന്തൊണ്ണാ അത്തിൽനുൺ നിങ്കാക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിര് കിടയ്ക്കും ഒൺ നിങ്കെ നിനയ്ക്കിനെ; ഇം തിരുവെളുത്തുകാട്ടിലേ എന്നചൊല്ലി ചൊന്നെ.
താൻ വുളിച്ചെടുത്തെ ആളക്കൊണ്ട് ഇം ഉലകമെ ഒത്തേ നീതിയോടെ നായമിടുകേക്ക് ഒരു നാളെ അവൻ വച്ചിരുക്കിനെ. അവനുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് ചാവിലിരുന്ത് എത്തിയതോടെ അത്തുക്ക് തെളിവാം തന്തിരുക്കിനെ.”
ഇം കാരിയത്തുക്ക് എങ്കളും തെയ്വം ഉടയാ ചൊല്ലെ കോക്കിനവനുക്ക് കൊടുക്കിനെ തെയ്വ ആത്തുമാവും താൻ ശാച്ചികെ ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അടകാളത്താലേം അരിശുകത്താലേം വൻ വൻ ചെയ്തികയാലേം ഉടയാ പിരിയത്തിൽ തന്തെ തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ വരത്താലേം തെയ്വമും ഇതെ ചത്തിയം താൻ ഒൺ കാട്ടിയെ.
തെയ്വം വാക്കെ ചൊല്ലിയതും ചത്തിയമെ അടിച്ചതും മാറാത്ത്; ഇം ഇരണ്ടു കാരിയമാം നടമാക്കും; എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തുക്ക് നരിയെ ചൊൽകേക്ക് കൂടാത്ത്; നങ്കാക്ക് മില്ലോട് വച്ചിരുക്കിനെ ആശെ ഉറുക്കമാ പുടിക്കേക്ക് രച്ചെ തേടി ഓടിവന്തെ നങ്കളെ ഇത് തയിരിയപ്പടുത്തിനെ.
തെയ്വ മകനിൽ നമ്പുനവൻ അം ശാച്ചിയമെ ഉടയാ മനശീൽ വച്ചിരുക്കിനെ. തെയ്വമെ നമ്പാത്തവനോ ഉടയാ മകനെചൊല്ലി ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ ശാച്ചിയമെ നമ്പാത്തനാലെ തെയ്വമമേ നരിയൻ ഒണ്ണാക്കിനെ.
അത് തെയ്വ ആത്തുമാവ്, ഏശുവിലെ രാട്ടിപിരാട്ടുകെ, ഏശു ശിലുവേൽ ഒശുയ്ക്കെ ഇലത്തം; ഇതു മൂണും ചൊന്നെ ഒണ്ണേതാൻ.