23 നങ്കെ തെയ്വ മകനാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവു നാമത്തിൽ നമ്പോണും ഒണ്ണും അവൻ നങ്കകാക്ക് കൽപ്പനേ ഇട്ടതുവോലെ നങ്കെ അക്കുമിക്കും ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കോണും ഒണ്ണതും താനെ അവൻ കൽപ്പനെ.
ഇത്തുക്ക് തകുന്തെ ഇരണ്ടാമത്തെ വലിയെ കൽപ്പനെ എന്നത് ‘നിന്നവോലയേ വോറെ ഒള്ളവേരാകാലും ആത്തിരമായ് ഇരുക്കോണും’ ഒണ്ണതുതാൻ.
അന്നേരമേ മഞ്ചി വന്ത് അവറളെ മൂടിയതും, “ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ, ചെൻ ചൊല്ലുക്ക് ചെവിയെ കൊടിൻ” ഒൺ കുരവുട്ടെ ചത്തം കേട്ടെ.
അവനെ ഏത്തെടുത്ത് അവനിൽ നമ്പുനെ ആരുക്കും തെയ്വത്തിലെ മക്കയാകേക്ക് അവൻ അതികാരമെ കൊടുത്തെ.
ഇപ്പെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് പുതുവൻ കൽപ്പനെ തരിനെ; ‘അക്കുമിക്കും ആത്തിരമാ ഇരിൻ’ ഒൺതാൻ അത്. ഏൻ നിങ്കളെ ആത്തിരമാ വച്ചിരുന്തതുവോലെ നിങ്കളും അക്കുമിക്കും ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും.
“നിങ്കെ ഇതയം കലയ്ങ്കി പോവാനില്ലെ; നിങ്കെ തെയ്വത്തിൽ നമ്പുനിൻ, എന്നേത്തിലും നമ്പുനിൻ.
ഏൻ ആത്തിരമായ് നിങ്കകാൽ ഇരുന്തതുവോലെ നിങ്കളും അക്കുമിക്കും ആത്തിരമായ് ഇരുക്കോണും ഒണ്ണതുതാൻ എൻ കൽപ്പനെ.
ഒരേയൊരു ചത്തിയെ തെയ്വമാനെ നിന്നാം നീ കടത്തിവുട്ടെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവാം തിക്കിനൊണ്ടാനതുതാൻ എണ്ണണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിര്.
പെശകാ പെരുനാളിൽ ഏശു എരുശലേമിൽ ഇരുന്തവോളെ അവൻ ചെയ്യെ അരിശുകമാനെ അടകാളമെ കണ്ടു ചിലവേരാ അവൻ നാമത്തിൽ നമ്പിയെ.
അവനെ നമ്പുനെ ഒരാക്കും നായവിതി നാത്തെ; ഒണ്ണാ നമ്പാത്തവനുക്ക് തെയ്വത്തിലെ ഒരേ ഒരു മകൻ നാമത്തിൽ നമ്പാപ്പോയനാലെ ഇപ്പണെ നായവിതി വന്തേയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “തെയ്വം കടത്തി വുട്ടാളെ നിങ്കെ നമ്പോണും; ഇൻതാൻ തെയ്വത്തുക്ക് പിരിയമൊള്ളെ കാരിയം.”
അത്തുക്ക് അവറെ, “കരുത്താവാനെ ഏശുവിൽ നമ്പിക്കെ വയ്യിൻ; അപ്പെ നീയും നിൻ കൂരേലവേരാളും രച്ചിക്കപ്പട്ടോകും” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ തെയ്വത്തുക്ക് നല്ലെ മണമൊള്ളെ കാണിയ്ക്കേം ആകമുമായ് കൊടുത്ത് നങ്കകാൽ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുന്തവോലെ നിങ്കളും ആത്തിരത്തോടെ നടേനിൻ.
നമ്പിക്കേൽ കൂട്ടാളിയാനവൻകാൽ എകനെ ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും ഒൺ നിങ്കാക്ക് എളുത്തെ എളുതിളെ കാരിയമില്ലെ; അക്കുമിക്കും എകനെ ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും ഒൺ തെയ്വമേ നിങ്കളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ.
പാപികെ കാപ്പാത്തുകേക്കുചൂട്ടി താൻ കിരിശ്ത്തു ഏശുവ് ഉലകത്തുക്ക് വന്തെ ഒണ്ണത് നമ്പുളതും ഏത്തെടുക്കെ വേണ്ടിയെ വശനമും താൻ; അം പാപികേൽ മുതയാൾ ഏൻ താൻ.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ ചത്തിയമെ കേട്ട് നടക്കുകേം അക്കുമിക്കും കളങ്കം നാതെ പിരിയമോടെ ഇരുക്കുകേം ചെയ് ചുത്തമൊള്ളവേരാ ആയിരിൻ.
എല്ലാത്തുക്കും മീതെ അക്കുമിക്കും ചരിയാനത്തിൽ അക്കറയോടെ ഇരുക്കോണും. എന്തൊണ്ണാ പാപം എത്തിനാരം ഇരുന്താലും പിരിയം അതുകാടയെല്ലാം മറച്ചോകും.
പിരിയമൊള്ളവേരാളേ, ഏൻ നിങ്കാക്ക് പുതുവൻ കൽപ്പനേ നാത്തെ നിങ്കെ ഏശുവെ നമ്പിയെ കാലത്തിലിരുന്തെ അം പശേ കൽപ്പനേതാൻ എളുതിനത്. അം പശേ കൽപ്പനെ നിങ്കെ കേട്ട് ഇരുക്കിനെ വശനമേതാൻ.
നങ്കെ അക്കുമിക്കും ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കോണും ഒൺ താനേ നിങ്കെ മുതപ്പുടിച്ച് കേട്ട് ഇരുക്കിനെ ചേതി.
ആരൊണ്ണാലും ഏശുവെ തെയ്വ മകൻ ഒൺ ഏത്തു ചൊല്ലിയാ തെയ്വം അവനിലും അവൻ തെയ്വത്തിലും ഇരുക്കിനെ.
തെയ്വത്തുകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനവൻ നമ്പിക്കയാനവേരാകാലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും. ഇന്താൻ കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്ക് തന്തെ ചട്ടം.
നിങ്കാക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരൊണ്ടൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാളത്തുക്കുചൂട്ടി താൻ തെയ്വ മകൻ നാമത്തിൽ നമ്പുനെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഏൻ ഇതെ എളുതിയിരുക്കിനത്.