21 നിങ്കാക്ക് ചത്തിയം തിക്കിനാത്തനാലെ നാത്തെ ഏൻ ഇതെ എളുതിനത്. നിങ്കാക്ക് ചത്തിയമെ തിക്കിനൊള്ളനാലേം ചത്തിയത്തിൽ നുൺ നരിയൊണ്ണും വാരാത്തെ നാലേം താൻ ഏൻ ഇതെ നിങ്കാക്ക് എളുതിയിരുക്കിനത്.
അന്നേരം പീലാത്തോശ് അവൻകാൽ, “നീ രാശാവുതാനീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ രാശാവുതാൻ ഒൺ നീ ചൊല്ലിയത് നിച്ചം താൻ; ചത്തിയത്തുക്ക് ശാച്ചിയമെ ചൊൽകേക്കുതാൻ ഏൻ പുറന്തതും ഇം ഉലകത്തിൽ വന്തതും; ചത്തിയത്തിൽ നിക്കിനവേരായെല്ലാം എൻ വശനത്തിൽ നിലെ നിൽക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കെ പിശാശ് എന്നെ തകപ്പൻ മക്കതാൻ; നിങ്കെ തകപ്പൻ പിരിയമെ ചെയ്കേക്ക് നിങ്കെ ആശിക്കിനെ. അവൻ മുതയിരുന്തേ കുലകാറനായ് ഇരുന്തെ; അവനേത്തിൽ ചത്തിയം നാപ്പോയനാലെ ചത്തിയത്തിൽ നിലെ നിൽക്കിനതുമില്ലെ. അവൻ നരിയെ ചൊന്നവോളെ ചൊന്തെ പാശേൽ നുൺ എടുത്തു ചൊന്നെ; അവൻ നരിയെ ചൊന്നാളും അത്തിലെ തകപ്പനും താൻ.
എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, ഏൻ ചൊന്നതെ കോളിൻ. വോറെ ഒള്ളവേരാ ചൊന്നെ തെയ്വ വശനമെ കോപ്പേക്ക് നല്ലെ മനശൊള്ളവേരായായും തിശനാത്തെ കാരിയമെ കുരവുട്ടു നടപ്പേക്ക് എമ്പടാത്തവേരായായും തിടുക്കൊൺ കിരുക്കോറാത്തവേരായായും ഇരിൻ.
ഇം കാരിയം നിങ്കെ അറിഞ്ചവേരാളും നിങ്കാക്ക് കിടച്ചെ ചത്തിയത്തിൽ നിങ്കെ ഉറച്ചി നിക്കിനതൊണ്ണാലും ഇതെല്ലാം മുക്കിയമാനതുനാലെ ഏൻ നിങ്കളെ പിന്നേം നിനയ്ക്കെ വയ്ക്കിനെ.
ഇതുനാലെ നങ്കെ ചത്തിയത്തുക്കൊള്ളവേരാ ഒൺ അറിഞ്ച് അവനുക്ക് മില്ലോട് പേടിനാതെ നിൽക്കാം.
കരുത്താവു ഒരു കാലത്തിൽ മിശ്രേമിൽ നുൺ ഉടയാ ആളുകേക്ക് വുടുതലെ കൊടുത്ത് കാപ്പാത്തി കുടത്തെ. അവറളിൽ തന്നെ നമ്പാതെ ഇരുന്തവേരാളെ പിന്നെ നാശമായ്ക്കെ. ഇം കാരിയങ്കാടെ മുച്ചൂടും മിന്നേ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതൊണ്ണാലും അതെ ഒരുവട്ടം കൂടി നിങ്കളെ നിനയ്ക്കെ വയ്പ്പേക്ക് ഏൻ ആശിക്കിനെ.