5 ഇനിയോരു അപ്പോശ്ത്തലരുകാടുവോലേം കരുത്താവിലെ തമ്പിയേരുകാടുവോലേം കേപ്പാവുവോലേം നമ്പിക്കെ ഒള്ളെ പെണ്ണും മത്തും നടപ്പേക്ക് എങ്കാക്ക് അവകാശം നാത്തതീ?
ചെൻ അം ആശാരി മകൻ താനേ? ചെൻ തള്ളെ മറിയാ ഒണ്ണാതാനേ? ചെൻ തമ്പിയേര് ആക്കോവ്, ഓശേ, ശീമോൻ, ഊതാശ് ഒണ്ണവേരാതാനേ?
ഏശു പത്തിരോശ് കൂരേക്ക് വന്തവോളെ അവൻ തമാമി നോവ് പുടിച്ച് കിടക്കുമതെ കണ്ടെ.
ശീമോൻ തമാമി ചരിയാനെ നോവുനാലെ കിടക്കിനതൊൺ അങ്ക് പോയവോളെ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
ചെൻ അം ആശാരിതാനെ? അം മറിയാവ് ഒൺ ചൊന്നാ മകനും ആക്കോവ്, ഓശേ, ഊതാശ്, ശീമോൻ ഒൺ ചൊന്നവേരാ തമ്മേനും താനേ? ചെൻ പെയ്ങ്കാമാരും നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കിനതാനേ?” ഒൺ ചൊല്ലി അവറെ അവനെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടെ.
മത്തായി, തോമശ്, അൽപായി മകനാനെ ആക്കോവ്, ചാതീക്കുചൂട്ടി ചാനെ ശീമോൻ,
“നിൻ നിള്ളേം നുമ്പിയേരും നിന്നെ കാൺമ്പേക്ക് പുറത്തോട് വന്ത് നിക്കിനെ” ഒൺ ഒരാ വന്ത് അവൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
അന്തിരയോശ് ശീമോനെ ഏശുവുകാക്ക് കുടത്തെ; ഏശു അവനെ നോയ്ക്കാലെ, “നീ ഓകന്നാൻ മകനാനെ ശീമോൻതാൻ; ഒണ്ണാ ഇനിയിരുന്ത് നിന്നെ കേപ്പാവ് ഒൺ വുളിക്കും; അത്തിലെ പൊരുൾ പത്തിരോശ് ഒൺ താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതോഞ്ച് ഏശുവും അവൻ തള്ളേം തമ്പിയേരും ശിശിയരുകാടും മത്തും കവർന്നകൂം എന്നാനുക്കു പോയെ; ബൊകുനാ അങ്ക് ഇരാപ്പോയെ.
ചേരെ ഏശുവിലെ തള്ളെ മറിയാവും അങ്ക് ഇരുന്തെ പെണ്ണാളും ഏശു തമ്പിയേരും മത്തും ഒത്തുമയാ എപ്പണും വായാതികിട്ട് ഇരുന്തെ.
കടശീക്ക് ഏൻ നിങ്കകാക്ക് കൽപ്പനെ ഇടിനത് എന്തൊണ്ണാ കെങ്കിരാവ് ശവയെ നടത്തിനെ പേബാ നങ്കെ തങ്കച്ചിവോലതാൻ.
എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ ഒവ്വൊരാളും ഏൻ പവുലോശ് കൂട്ടക്കാറൻ ഒണ്ണും ചിലവേരാ എങ്കെ അപ്പല്ലോശ് കൂട്ടക്കാറൻ ഒണ്ണും വോറെ ഒള്ളവേരാ കേപ്പാവ് കൂട്ടക്കാറൻ ഒണ്ണും വോറേ ചിലവേരാ എങ്കെ കിരിശ്ത്തു കൂട്ടക്കാറൻ ഒണ്ണും ചൊന്നെ.
നമ്പിക്കെ നാത്താ പുറിഞ്ച് പോനതൊണ്ണാ പോകട്ടെ; ഇകനെ ചെയ്യിനവോളെ നമ്പിക്കെ ഒള്ളെ ആണോ പെണ്ണോ പിന്നെ ഇത്തിൽ കടപ്പട്ടിരുക്കിനതില്ലെ; നിമതിയാ പിശയ്ക്കേക്കുതാനേ തെയ്വം നങ്കളെ വുളിച്ചിരുക്കിനത്.
ആൺ ഉശിരോടിരുക്കിനെ കാലം വരേക്ക് പെൺ അവ്വാൾകാൽ കെട്ടപ്പട്ടിരുക്കിനെ; ഒണ്ണാ ആൺ ചത്തേയാ അവെ ആശിക്കിനെ വോറൊരാളെ ആണായ് കൂട്ടാം; അവ്വാൾ കരുത്താവിൽ നമ്പുനവൻ ആയിരുക്കോണും.
എല്ലാരും ഏൻവോലെ ആയതായപ്പെ ഒൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ. എല്ലാ ആളുകേക്കും ചൊന്തമാനെ വരമെ തെയ്വം കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
ആൺപെൺ എടാത്തവേരാകാലും തൂക്കാലിച്ചികേകാലും എനക്ക് ചൊൽകേക്കൊള്ളത്, ഏൻവോലെ പെണ്ണെ എടാതിരുക്കിനതു താൻ അവറാത്തുക്ക് നല്ലത്.
കരുത്താവു തമ്പി ആക്കോവെ അല്ലാതെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട്ടിൽ വോറാരാം ഏൻ കണ്ടതില്ലെ.
ഒണ്ണാ മൂപ്പൻ നിച്ചനാത്തെ കേൾവി നാത്താളും ഒരേയൊരു പെണ്ണുക്ക് ആണും പെട്ടൊൺ കൂശോറാത്താളും നിച്ചനാത്തെ വെരികാടയെല്ലാം അടക്കിനാളും നല്ലെ കുണങ്കാട് ഒള്ളാളും വിരുന്താളികളെ നല്ലെ മനശോടെ പരിശുരുക്കിനാളും പടിയ്ക്കെ വയ്പ്പേക്ക് നല്ലെ തകിതി ഒള്ളാളുമായിരുക്കോണും.
ഇകത്തവേരാ ആൺപെൺ എടുപ്പാനില്ലെ ഒണ്ണും ചത്തിയത്തിലെ അറിവു കിടച്ച് നമ്പിക്കേൽ ആയവേരാക്ക് ചോത്തിരത്തോടെ തിൻബേക്ക് തെയ്വം പടച്ച് പകുത്തെ തീൻകാടെ ഒറിഞ്ച് പോടോണും ഒണ്ണും പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനെ.
വലിയെ പെണ്ണാളെ തള്ളേരുകാടുവോലേം ഉളന്താരിച്ചിയേരെ തങ്കമാനെ മനശീൽ പെയ്ങ്കാമാരവോലേം കണ്ടു പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കോണും.
മൂപ്പൻ കുത്തം നാത്തവനും ഒരേ പെണ്ണൊള്ളായും ആയിരുക്കോണും. അവൻ മക്കെ തെയ്വ നമ്പിക്കെ ഒള്ളവേരാളും നിച്ചംകെട്ടെ പിശപ്പിൽ നടക്കിനതൊൺ വോറാളുകളക്കൊണ്ട് ചൊല്ലവയ്യാത്തവേരാളും ചൊൽപ്പടീക്ക് ചെയ് നടക്കിനവേരാളുമായിരുക്കോണം.
കലിയാണമെ എല്ലാരും മാനമാ കാണോണും; ആണും പെണ്ണും അക്കുമിക്കും നമ്പിക്കെ ഒള്ളവേരാ ആയിരുക്കോണും; എന്തൊണ്ണാ കെട്ടെ പിശപ്പുകാറാളാം എടാൺ എടുപെൺ നടക്കിനവേരാളാം തെയ്വം തണ്ടിക്കും.