9 ഒണ്ണാ നിങ്കെ ഇകനെ ചെയ്യിനതുനാലെ മനശുറപ്പ് നാത്തെ ഒരാക്ക് ഒരു നിലേലും തടങ്കൽ ആകാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്ക്കോകോണും.
നിങ്കെ ഇം ചുറിയവേരാളിൽ ഒരാളെ വിലനാത്തവനായ് കാണാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്ക്കോകോണും.
അതുമട്ടുമില്ലെ തെയ്വത്തിൽ ഉറപ്പോടെ നമ്പുനവേരായാനെ നിങ്കെ നമ്പിക്കേൽ നിങ്കവോലെ ഉറപ്പുനാത്തവേരാളെ താങ്കോണും; അല്ലാതെ നിങ്കെ നിങ്കളിലേ മതിയടയാതെ
ആരും ഉടവൻ നൽമെ നാത്തെ ഇനിയൊള്ളവേരാ നൽമേതാൻ നോക്കിളത്.
ഒണ്ണാ, “ഇത് മേലോട്ടുക്ക് മുകന്ത് വച്ചിരുക്കിനത്” ഒൺ ആരൊണ്ണാലും നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയാ അതെ ചൊല്ലിയെ ആൾ നാലേം മനവരത്തം നാലേം അതെ തിൻബാനില്ലെ.
ഏൻ ഇതെ ചൊല്ലിയത് നിൻ മനശിലെ നിനപ്പ് നാലെ നാത്തെ. അം ചൊല്ലിയെ ആളിലെ മനശിലെ നിനപ്പുനാലതാൻ. എനക്ക് എല്ലാം ചെയ്കേക്ക് അനുമതി ഒള്ളവോളെ വോറൊരാളിലെ മനശിലെ ചിന്തനനാലെ ഏൻ എന്തുക്ക് കുത്തക്കാറനാകോണും?
എകൂതരുക്കോ എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കോ തെയ്വ ശവേക്കോ നിങ്കെ തടങ്കലാകേക്ക് ഇടയാവാനില്ലെ.
അറിവാളിയാനെ നീ കോയിലിൽ ഇരുന്ത് തിന്നതെ മനശുറപ്പെ നാത്താ കാണവോളെ, എനക്കും അതെ തിന്നാം ഒൺ അവൻ നിനയാത്തീ?
ഇകനെ നമ്പിക്കേൽ കൂട്ടാളികേക്ക് എതിരിയാ പാപമെ ചെയ്, അവറെ ഉറപ്പുനാത്തെ മനശുകാട്ടുക്ക് കായപ്പടുത്തിനവോളെ നിങ്കെ കിരിശ്ത്തുവുക്ക് വുറോതമാ പാപമെ ചെയ്യിനെ.
ചക്കിതീൽ കുറവൊള്ളവനെ നേടിളത്തുക്ക് ഏനും അവറാത്തുക്ക് ഓയ്ക്കമാനെ നിലേൽ പളയ്കെ. എകനയൊണ്ണാലും ചിലരളെ രച്ചേക്ക് കുടക്കിളത്തുക്ക് എനക്ക് മുടീനതുവോലയെല്ലാം ഏൻ ചെയ്യെ.
അകത്തെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്കേക്ക് എങ്കെ തകിതി നാപ്പോയവേരാതാൻ ഒൺ ഏൻ മാനം കെട്ടു ചൊന്നെ. ഒണ്ണാ എന്തേലും കാരിയത്തിൽ ആരൊണ്ണാലും പെരുമപ്പടുകേക്ക് തയിരിയമെ കാട്ടിയാ ഏനും പുത്തി നാത്തവനായ് ചൊന്നെ എനക്കും തയിരിയമൊള്ളെ.
ആരൊണ്ണാലും പിലം കെട്ടിരുക്കിനവോളെ എനക്കും പിലം കെട്ടോകും; ആരൊണ്ണാലും പാപത്തിൽ അടിപ്പട്ടതൊണ്ണാ എനക്കും മനെ നോവൊണ്ടാകും.
എങ്കെ വേലയെ ആരും തിശനാതെ ചൊല്ലാതിരുപ്പേക്ക് എങ്കെ ആരുക്കും തടങ്കലായ് നിക്കിനതില്ലെ.
ഇണങ്കരേ, നായപുറമാണത്തിലെ കെട്ടിൽ നുൺ വുടുതൽ കിടച്ചവേരായായിരുപ്പേക്ക് താൻ നിങ്കളെ വുളിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത്; ഇം വുടുതലയെ ഉടവൻ ഉടവൻ പിരിയത്തുക്ക് വുട്ടു കൊടാതെ നിങ്കാക്ക് കിടച്ചെ വുടുതലെ അക്കുമിക്കും ആത്തിരത്തോടെ ഉതവിയെ ചെയ്കേക്കാകട്ടെ.
നിച്ചനാത്തതും പൊയ് വാക്കിലും ഒള്ളെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കലുകാട്ടിൽ ആരും നിങ്കളെ വഞ്ചനെ ചെയ്യാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്ക്കോകോണും; അത് മനിശെ മാനടവൻകാട് നടവടീം ഇവ്വുലകത്തിലെ നടവടീം താൻ; ഇത് കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ നുണ്ണൊള്ളെ അറിവു നാത്തെ.
വുടുതൽ കിടച്ചവേരാവോലെ പിശേൻ. ഒണ്ണാലും ഇം വുടുതലയെ ഉടവൻ ഉടവൻ പിരിയത്തുക്ക് വുട്ടു കൊടാതെ തെയ്വത്തിലെ പണ്ണക്കാറായ് നടേൻ.
ഉടവുറളമേ നാശത്തുക്ക് അടിമയായ് ഇരുക്കിനവോളെ വോറേ ആളുകേക്ക് വുടുതലെ തരാമൊൺ വാക്കെ കൊടുക്കിനെ. അവറെ അടിമയായിരിക്കിനതൊൺ ഉടവറാത്തുക്കേ തിക്കിനാതിരുക്കിനവോളെ അവറെ വോറേ ആളുകെ വുടുതലെ കൊടുക്കിനത് എകനനേ?
ഒണ്ണാലും ചുറിയെ ഒരു കുത്തമെ നിന്നചൊല്ലി ചൊൽകേക്കൊണ്ട്; ഇശ്രവേൽ മക്കകാട് ചാവറുക്ക് വച്ചെ തീനെ തിന്നുകേം നിച്ചം കെട്ടതെ ചെയ്കേം ചെയ്യെ. അകനെ പാപമെ ചെയ്കേക്ക് ഇശ്രവേൽ മാനടവൻകാടെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ ബാലാക്കുക്ക് ഉവതേശമെ കൊടുത്തെ ബിലയാമിലെ ഉവതേശമെ കേട്ട് നടക്കിനവേരാ നിങ്കെ ഇടേൽ ഒണ്ട്.