4 മേലോട്ടുക്ക് മുകന്ത് വച്ചെ തീനെ തിന്നതെചൊല്ലി ചൊല്ലിയാ, “ചിലകാടൊണ്ണും തെയ്വം അല്ലയൊൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ” ഒണ്ണും “ഒരേയൊരു തെയ്വംതാൻ ഒള്ളത്” ഒണ്ണും നങ്കെ അറിഞ്ചിരുക്കിനെ.
ഏശു വതിലെ ചൊല്ലിയത്, “ഇന്താൻ വലിയെ ചട്ടം; ഇശ്രവേലിലവേരാളേ, കോളിൻ വലിയവനാനെ നങ്കെ തെയ്വം താൻ ഒരേയൊരു കരുത്താവ്.
“മാളേ, നിങ്കെ എന്തെ ചെയ്യിനെ? എങ്കളും നിങ്കവോലത്തെ പുശു മനിശൻതാൻ; നിങ്കെ മതെ നിച്ചംകെട്ടെ വേലയെ വുട്ട് വാനമാം പൂമിയാം കടലാം അത്തിൽ ഒള്ളതുകാടെ മുച്ചൂടാം പടച്ചവനാനെ ഉശിരൊള്ളെ തെയ്വത്തുകാക്ക് തിരുമ്പിനൊണ്ണെ നല്ലെ ചേതിയെ നിങ്കകാൽ വുളിച്ച് ചൊൽവതാൻ എങ്കെ ഇങ്ക് വന്തിരുക്കിനത്.
അത്തുക്ക് പകറം മേലോട്ടുക്ക് മുകന്ത് വച്ചെ തീനെ തിൻബാനില്ലെ ഒണ്ണും എടാൺ എടുപെൺ കിടന്തു നടപ്പാനില്ലെ ഒണ്ണും ഇലത്തമോ ഇലത്തം ഒശുകി പോകാത്തനാലെ വീര്ക്കുമുട്ടി ചത്തെ ഒരു ചീവാതീലേമോ കറിയെ തിൻബാനില്ലെ ഒണ്ണും അവറാത്തുക്ക് കായിതമെ എളുതിയാ മട്ടും മതി.
പവുലോശ് എന്ന ഇം മനിശൻ ചൊന്നതാം ചെയ്യിനതാം നിങ്കളേ കണ്ടും കേട്ടും ഇരുക്കിനതാൻ. അവൻ ചൊന്നത് മനിശൻ ചെയ്യിനെ ചിലകാടൊണ്ണും തെയ്വമേയല്ലവോ? എപശോശിൽ മട്ടുമില്ലെ ആശിയാവിലെ എല്ലാ പണ്ണേലും ഇരുക്കിനെ മാനടവൻകാടാം ചൊല്ലി തിരുപ്പിയിരുക്കിനെ.
ഇനി മേലോട്ടുക്ക് മുകന്ത് വച്ചെ തീനെചൊല്ലി നിങ്കെ കേട്ടെ കേൾവീക്കൊള്ളെ വതിലെ ചൊല്ലട്ടെ. “നങ്കെ എല്ലാരുക്കും അറിവൊള്ളെ” ഒൺ നങ്കാക്കേ തിക്കിനൊള്ളതാനെ? അം അറിവ് ഒരാളെ പൊങ്കാരകാറനാക്കിനെ; ഒണ്ണാ ആത്തിരം നങ്കളെ എല്ലാ കാരിയത്തിലും വളത്തിനെ.
അറിവാളിയാനെ നീ കോയിലിൽ ഇരുന്ത് തിന്നതെ മനശുറപ്പെ നാത്താ കാണവോളെ, എനക്കും അതെ തിന്നാം ഒൺ അവൻ നിനയാത്തീ?
അകനയൊണ്ണാ ആരുക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ചത്തതോ, അം മനശുറപ്പ് നാത്താ ഇകനെ നിന്നറിവിൽ നാശമടേകേക്ക് ഇടയാകും.
ഒണ്ണാ എകൂതരല്ലാത്തെ നിങ്കെ മിന്നേ തെയ്വമെ തിക്കിനാതെ തെയ്വമല്ലാത്തതുകാട്ടുക്ക് അടിമപ്പട്ടു നടന്തെ.
എല്ലാരുക്കും തെയ്വമും തകപ്പനുമാനവൻ ഒണ്ണ്. അവൻ എല്ലാരുക്കും മീതേയും എല്ലാരേത്തിലും എല്ലാര് കൂട്ടത്തിലും പിശയ്ക്കിനെ.
എണ്ണെണ്ണേക്കും ഇരുക്കിനെ രാശാവും നാശമാകാത്തവനും കണ്ണുക്ക് മില്ലോട് കാണാത്തവനുമാനെ അം ഒരേയൊരു തെയ്വത്തുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കും മാനമും മകിമേം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
തെയ്വം ഒരാതാൻ; തെയ്വത്തുക്കും മനിശനുക്കും ഇടെ നിലക്കാറനും ഒരാതാൻ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ നങ്കെ രച്ചകനാനെ ഒരേയൊരു തെയ്വത്തുക്ക് വൊകാലത്തുക്ക് മില്ലോടും നിനട്ടും ഉണ്ണേക്കും എണ്ണണ്ണേക്കും മകത്തമും മകിമേം പിലമും അതികാരമും ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.