11 അകനയൊണ്ണാ ആരുക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ചത്തതോ, അം മനശുറപ്പ് നാത്താ ഇകനെ നിന്നറിവിൽ നാശമടേകേക്ക് ഇടയാകും.
“നശിച്ച് കെട്ട് പോനെ തീനുക്കില്ലെ എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു വരേക്കും നിലെ നുറുത്തിനെ തീനുക്കൂച്ചൂട്ടി കറുമം അടയോണും; അതെ മനിശൻ മകൻ നിങ്കാക്ക് തരും. അവനുക്ക് തകപ്പനാനെ തെയ്വം അതികാരമെ കൊടുത്തു നീമിച്ചിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ അകത്തെ തീനെ നമ്പിക്കയാനവനുക്ക് മില്ലോട് വച്ച് തിന്നുകയോ അവനെ തീത്തുകയോ ചെയ്യാ നിനക്ക് അവൻകാൽ മെച്ചക്കമാനെ ആത്തിരം നാത്തെ. ഇകനെ ചെയ്യിനതുനാലെ കിരിശ്ത്തു അവനുക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെ മത്തമാക്കിനെ.
ഏൻ എല്ലാ റീതീലും എല്ലാരാം പിരിയമേത്തുകേക്കുചൂട്ടി നോക്കിനെ. എന്തൊണ്ണാ ഏൻ എൻ കുണമെ നാത്തെ കനേമാളുകെ രച്ചിക്കപ്പടുകേക്ക് അവറെ നൽമയതാൻ തേടിനത്.
അകനെ എൻ തീൻനാലെ കൂട്ടാളി പാപത്തുക്ക് ബൂശുകേക്ക് ഇടയാനതൊണ്ണാ അവൻ ബൂത്തേക്ക് ഏൻ കാരണമാകാതിരുപ്പേക്ക് ഒരു കാലത്തിലും ഏൻ കറികാടെ തിന്നാത്ത്.
മേലോട്ടുക്ക് മുകന്ത് വച്ചെ തീനെ തിന്നതെചൊല്ലി ചൊല്ലിയാ, “ചിലകാടൊണ്ണും തെയ്വം അല്ലയൊൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ” ഒണ്ണും “ഒരേയൊരു തെയ്വംതാൻ ഒള്ളത്” ഒണ്ണും നങ്കെ അറിഞ്ചിരുക്കിനെ.