7 വോറാളുകളക്കാട്ടി നിങ്കെ മാനമൊള്ളവേരാ ഒൺ ചൊല്ലിയതാര്? തെയ്വം തന്തതല്ലാതെ വോറേ എന്തനേത്ത് നിങ്കകാൽ ഒള്ളെ? നിങ്കാക്ക് ഒള്ളതെല്ലാം തെയ്വം തന്തതൊണ്ണാ പിന്നെ എന്തുക്ക് നിങ്കെ പെരുമപ്പടിനെ?
അവൻ പോനത്തുക്ക് മിന്നേ പത്ത് വേലക്കാറാളെ വുളിച്ച് ഒവ്വൊരാക്കും ഒവ്വോരു തങ്കയണയെ കൊടുത്തെ. പിന്നെ, ‘ഏൻ വരിനതുവരേക്ക് ഇതെ വച്ച് ഏവാരമെ ചെയ് അണെ ചുരേൻ’ ഒൺ അവൻ അവറകാൽ ചൊല്ലി പോയെ.
അവനിലെ ഇരക്കത്തിലെ നുറവിൽ നങ്കാക്ക് എല്ലാരുക്കും നൽവരത്തുക്ക് മീതെ നൽ വരം കിടച്ചെ.
അത്തുക്ക് ഓകന്നാൻ, “മേലോകത്തിൽ ഇരുന്ത് തെയ്വം കൊടാതെ മനിശെ മാനടവനുക്ക് ഒണ്ണും കിടയാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ അം നല്ലെ ചേതിയെ എല്ലാ ചാതികാട്ടുകാലും വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കൊള്ളെ അപ്പോശ്ത്തലൻ ഒണ്ണെ പതവി തെയ്വത്തിലെ പിന്നിയത്തിൽ എങ്കാക്ക് കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ; അകനെ ചാതികാട് ബൂറാ അം നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പുകേക്കും പാലിക്കുകേക്കും ഏശുവിലെ നാമത്തുക്ക് മകിമെ കൊടുപ്പേക്കും ഇടയാകും.
അതുമട്ടുമില്ലെ തെയ്വം എൻകാക്ക് കാട്ടിയെ ഇരക്കത്തുക്ക് ഒത്തവോലെ ഏൻ ചൊന്നത് എന്തൊണ്ണാ നിങ്കളെ വുളിച്ചെ വുളീക്ക് ഒത്തവോലേം നിങ്കാക്ക് തന്തെ നമ്പിക്കെ പാലിച്ചും നിങ്കാക്ക് ഓയ്ക്കമാനെ നിലമേൽ നിനേൻ. വോറെ വേരാളും മത്തും നിങ്കളെ ഒത്തു നോയ്ക്കി നിങ്കളമേ വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്പ്പാനില്ലെ.
അതുവോലെ നങ്കെ ഒവ്വൊരാളും അവൻ കാട്ടിയെ ഇരക്കത്തുക്ക് ഒത്തവോലെ വൊവ്വോറേ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്കേക്കൊള്ളെ വരമെ തന്തിരുക്കിനെ; അതുനാലെ പലകപ്പാട്ടെ പാടുകേക്ക് വരം കിടച്ചാ തനക്ക് തെയ്വത്തുകാലൊള്ളെ നമ്പിക്കേക്ക് ഒത്തവോലെ പലകപ്പാട്ടെ പാടട്ടെ.
ഒണ്ണാ ഏൻ ആയിരുക്കിനത് തെയ്വത്തിലെ ഇരക്കത്തിൽ താൻ; എൻകാക്ക് തെയ്വത്തുക്കൊള്ളെ ഇരക്കം മത്തമില്ലെ; അവറളക്കാട്ടി കടിനമായ് വേലെ ഏൻ ചെയ് ഇരുക്കിനെ; ഒണ്ണാലും ഏൻ നാത്തെ ചെയ്യത്; എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായെ തെയ്വത്തിലെ ഇരക്കം താൻ.
അപ്പല്ലോശ് ആര്? പവുലോശ് ആര്? നിങ്കളെ നമ്പിക്കേക്ക് കുടത്തെ ഏവൽക്കാറാ മട്ടുംതാൻ എങ്കെ; കരുത്താവ് എങ്കളെ ആയ്ക്കിവച്ചെ വേലേ മട്ടുംതാൻ എങ്കെ ഒവ്വൊരാളും ചെയ്യിനത്.
നിങ്കെ പൊങ്കാരമെ ചൊന്നത് ചരിയില്ലെ; ഒരുത്തിനെ പുളിമാവ് മാവെ ബൂറാ പുളിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനതൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തതീ?
എല്ലാരും ഏൻവോലെ ആയതായപ്പെ ഒൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ. എല്ലാ ആളുകേക്കും ചൊന്തമാനെ വരമെ തെയ്വം കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
എല്ലാ നൽമേം തികഞ്ചെ വരമും കിടയ്ക്കിനത് വെട്ടെ വെളിച്ചങ്കാടെ തിട്ടിച്ചെ മേലോകത്തിൽ ഇരുക്കിനെ തകപ്പൻകാൽ നുൺ താൻ. മാറിമാറി പോനെ താപ്പുറവോലെ നാത്തെ തകപ്പനാനെ തെയ്വം. അവൻ മാറാത്ത പുത്തി ഒള്ളാ താൻ.
ഒരോരുത്തനും തെയ്വ വേലേലെ കങ്കാണിയായ് പലെ തരത്തിലൊള്ളെ വരങ്കാടെ നായമാ നോയ്ക്കി നടത്തോണും; തെയ്വം ഒവ്വൊരാക്കും കൊടുത്തിരുക്കിനെ ഒവ്വൊരു വരങ്കാടും വോറേ ആളുകെ നൽമേക്കുചൂട്ടി ചെയ്യോണും.