8 ഒണ്ണാ പെന്തക്കോശ് ഉലുശോകം വരേക്ക് ഏൻ എപശോശിലേ ഇരുക്കും.
അവറെ എപശോശിൽ പോയ് ചേന്തവോളെ പിരിശ്ക്കിലാവാം അക്കിലാവാം അങ്ക് വുട്ടാലെ പവുലോശ് അങ്കിളെ എകൂതാ പള്ളീക്ക് പോയ് എകൂതരുക്ക് തെയ്വ വശനമെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
തെയ്വം അനുമതി തന്തതൊണ്ണാ ഏൻ തിരുമ്പി വരിളെ ഒൺ ചൊല്ലി അക്കിലാവാം പിരിശ്ക്കിലാവാം എപശോശിലേ വുട്ടാലെ അവൻ അവുടെ ഇരുന്ത് കപ്പലിലോറി പോയെ.
അപ്പല്ലോശ് കൊരിന്തിയാവിൽ ഇരുന്തവോളെ പവുലോശ് നടുക്കൂറാ വശിയേ എപശോശുക്ക് പോയ് അങ്കിളെ ചിലെ നമ്പിക്കയാനവേരാളെ കണ്ടെ.
വെന്തക്കോശ്നാ ഏശുവുകാൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തവേരാ എല്ലാരും ഒരു ഇടത്തിൽ കൂടി ഇരുക്കുമെ.
എകനയൊണ്ണാലും വെന്തക്കോശ് ഉലുശോകത്തുക്ക് മിന്നേ എരുശലേമുക്ക് പോകോണും ഒൺ പവുലോശ് പയണമിട്ടെ; അതുനാലെ ആശിയാവിലേ ഇരുന്ത് നേരമോറാതിരപ്പച്ചൂട്ടിതാൻ എപശോശിൽ ഉറങ്കാതെ കപ്പലോട്ടി പോകേക്ക് നിനച്ചത്.
എപശോശിലെ മാനടവൻകാട് എന്നെ ചെയ്യാത്തെ ചിക്കെ ചെയ് അലക്കശിച്ചവോളെ ഏൻ അവറകാൽ മല്ലിട്ടത് ഇം ഉലകത്തിലെ എന്തൊണ്ണാലും നേട്ടത്തുക്കുചൂട്ടിയീ? ചത്തവേരാ ഉശിരോറി വാരാതവോയാ, “തിന്നിൻ, കുടീനിൻ, നാളെ ചാകുമില്ലെ.”