13 ചൂതാനമാ ഇരിൻ; നമ്പിക്കേൽ നില നില്ലിൻ; ചുണെ കാട്ടിൻ; ചക്കിതിപടിൻ.
അതുനാലെ നാളും നേരമും നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ ഉശാരാ ഇരിൻ” ഒൺ ചൊല്ലി ഏശു നുറുത്തിയെ.
നിങ്കെ ചോതനേൽ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തിരുന്ത് വായാതിൻ; ആത്തുമാവ് ഒരുക്കമൊള്ളത് താൻ ഒണ്ണാ ഉടമ്പോ പിലം നാത്തത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ വരുകേക്കിരുക്കിനെ ഇം കാരിയങ്കാട്ടിൽ നുണ്ണും തപ്പിച്ചോകേക്കും മനിശനായ് വന്തെ തെയ്വ മകനുക്ക് മില്ലോട് നിക്കേക്കൊള്ളെ തിരാണി കിടപ്പേക്കുചൂട്ടി വായാതികിട്ട് എപ്പണും കെവുനമാ ഇരിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, പുത്തി പോതത്തിൽ കുഞ്ചിക്കാടുവോലെ ആവാനില്ലെ; ഒണ്ണാ തിൻമെ ചെയ്യിനത്തിൽ കുഞ്ചിക്കാടുവോലേം പുത്തി പോതത്തിൽ വലിയോരുകാടുവോലേം ആകോണും.
അതുനാലെ ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ ഉറപ്പൊള്ളവേരാളും കുലുങ്കാത്തവേരാളും ആകോണും; നിങ്കെ കരുത്താവിൽ ചെയ്യിനെ ഒവ്വൊരു കാരിയമും വുറുതാവില്ലെ ഒൺ അറിഞ്ചിരുക്കിനനാലെ കരുത്താവിലെ വേലേൽ എപ്പണും പെരികി വരിനവേരാളുമാനിൻ.
നിങ്കെ നമ്പിക്കേൽ അതികാരമെ നടത്തുകേക്ക് നാത്തെ, നിങ്കളെ പിരിയപ്പടുത്തുകേക്കുചൂട്ടിതാൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ എങ്കെ വേലെ ചെയ്യിനത്; എന്തൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലൊള്ളെ നമ്പിക്കേൽതാൻ നിങ്കെ എപ്പണും ഉറപ്പോടെ നിക്കിനത്.
ഒണ്ണുക്കും അടിമയാകാതിരുപ്പേക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്ക് നായപുറമാണത്തിൽ നുണ്ണും വുടുതലെ തന്തിരുക്കിനെ; അതുനാലെ അത്തിൽ ഉറപ്പാ നില്ലിൻ; അടിമകാട് നുകത്തിൽ എമ്പട്ടിരുക്കിനവോലെ ഇനീം നിങ്കെ നായപുറമാണത്തിൽ അകപ്പട്ടോവാനില്ലെ.
തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവുനാലെ നിങ്കെ ഉള്ളത്തിലെ മനിശൻ ചക്കിതിയോടെ പിലപ്പടിളത്തുക്കും
കടശീക്ക് ഏൻ ചൊന്നത് എന്തനേത്തൊണ്ണാ കരുത്താവിലെ ചക്കതീൽ നിങ്കെ പിലപ്പടിൻ. അവൻ നിങ്കളെ അവനിലെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ചക്കിതീൽ പിലപ്പടുത്തട്ടെ.
എന്തു വന്താലും കിരിശ്ത്തുവു നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പുനവേരാളവോലെ നിങ്കളും പിശേൻ. അകനയൊണ്ണാ ഏൻ നിങ്കളെ വന്ത് കാൺകയോ നിങ്കളെ ചൊല്ലി കോക്കയോ ചെയ്യിനവോളെ ഒരേ ആത്തുമാവിൽ നിലെ നിക്കിനെ ഒണ്ണും നല്ലെ ചേതീലെ നമ്പിക്കേക്കുചൂട്ടി ചരിയാനത്തിൽ കറുമമടേനെ ഒണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകും.
അതുനാലെ എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, ഏൻ കാൺബേക്ക് നോയ്ക്കി ഇരുക്കിനവേരാളേ, എനക്ക് നിമതി തരിനവേരാളേ, എനക്കാകെ മാനത്തോടിരുക്കിനവേരാളേ, എനക്ക് അരുമയാനവേരാളേ, ഏൻ നിങ്കളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചതുവോലയേ കരുത്താവിലെ നമ്പിക്കേൽ ഉറപ്പോടെ നിങ്കെ നിലെ നിൽക്കോണും.
എനക്ക് ചക്കിതിയെ തരിനെ കിരിശ്ത്തുനാലെ ഏളെ നിലമയാം താണ്ടി പോകേക്ക് എനക്കാകും.
നിങ്കെ നല്ലെ ചേതിയെ കേട്ടവോളെ നിങ്കെ ഏത്തെടുത്തെ ആശേൽ നുൺ ചോന്ത് പോകാതെ ഉറപ്പൊള്ളതും നിലെ നിൽക്കിനതുമാനെ നമ്പിക്കേൽ നിലെ നുണ്ണോകോണും. പവുലോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ ഇം നല്ലെ ചേതിനാലതാൻ തെയ്വ വേലക്കാറൻ ആയത്. ഇം നല്ലെ ചേതി ഉലകത്തിലൊള്ളെ എല്ലാ തിട്ടിക്കലുകാക്കും വുളിച്ച് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
നിങ്കളിൽ ഒരാളും കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ വേലക്കാറനുമാനെ എപ്പപിറോശ് നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ; തെയ്വ പിരിയത്തിൽ പിശയ്ക്കിനവേരാളും ചൊൽപ്പടീക്ക് പക്കുവമാനവേരാളും നിച്ചമാനെ ഉറപ്പൊള്ളെ നമ്പിക്കെ ഒള്ളവേരായായ് നില നിൽപ്പേക്കുചൂട്ടി അവൻ എപ്പണും തകിതിയാ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി വായാതികിട്ടേ ഇരുക്കിനെ.
എപ്പണും വായാതിൻ; വായാതിനവോളെ ചോന്ത് പോകാതെ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നവേരാളായും ഇരിൻ.
എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ കരുത്താവിൽ ഉറപ്പാ നിക്കിനനാലെ ഇപ്പതാൻ എങ്കാക്ക് ഉശിര് ബൂന്തത്.
അതുനാലെ നങ്കെ ഇനിയൊള്ളവേരാവോലെ ഉറങ്കാതെ അയന്ത് പോതമൊള്ളവേരായായും ഇരുക്കോണും.
അതുനാലെ എങ്കെ ഇണങ്കരേ, എങ്കളിലെ പേച്ച് വാത്തേലിരുന്തും എളുത്തിലിരുന്തും എങ്കെ നിങ്കാക്ക് ചൊല്ലി തന്തെ ഉവതേശത്തിൽ ഉറച്ച് ഉറപ്പോടെ നുണ്ണോകോണും.
നമ്പിക്കേൽ നല്ലെ പോരാട്ടമെ നടത്തിയോകോണും; കനേകം ശാച്ചികേക്ക് മില്ലോട് നിൻ പാപമെ ഏത്തു ചൊല്ലിയവോളെ തെയ്വം നിനക്ക് തന്തെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ള ഉശിരെ കുറിപ്പാ പുടിച്ചോകോണും.
മകനേ തിമോത്തിയോശേ, കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ ഇരക്കത്തിൽ ഉറപ്പായിരിൻ.
നീ എപ്പണും എല്ലാത്തുക്കും കെവുനമാ ഇരുന്തോകോണും; കറുമമെ അടേവേക്കൊണ്ണാ അടയോണും; നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊന്നാ വേലേ ചെയ്യോകോണും; നീ ചെയ് വരിനെ തെയ്വ വേലേ ചെയ് മുടിക്കോണും.
ഏൻ തെയ്വത്തുക്കുചൂട്ടി നല്ലെ പോരാട്ടമെ പോരാടിയെ, നല്ലെ പിശപ്പാം തികച്ചാച്ചെ, തെയ്വത്തുകാലൊള്ളെ എൻ നമ്പിക്കയാം കാത്തെ.
എല്ലാത്തുക്കും കടശി കാലം വന്തിരുക്കിനെ; അതുനാലെ നിങ്കെ വായാതിനവോളെ നിങ്കെ തെളിഞ്ചെ മനശുകാറായായും ഉടവനുടവൻ പിരിയമെ അടക്കി വയ്ക്കിനവേരായായും ഇരിൻ.
നിങ്കെ അയന്ത് കെവുനമാ ഇരിൻ; നിങ്കെ എതിരാളിയാനെ പിശാശ് കതറിനെ ശിങ്കം വോലെ ആരെ പുടിച്ച് വുശുങ്കും ഒൺ നോക്കി ചുത്തി നടക്കിനെ.
“നോക്കിൻ, ഏൻ കളവാണി വരിനതുവോലെ വരും; വെക്കം കെടാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തും അങ്കിയെ ഇട്ടും ഇരുക്കിനവൻ ഓകമൊള്ളാ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.