56 ചാവിലെ വിശമുൾ പാപം; പാപത്തിലെ ചക്കിതിയെന്നത് നായപുറമാണം.
ഏശു പിന്നേം അവറകാക്ക്, “ഏൻ നിങ്കളെ വുട്ടു മണ്ടിനെ; നിങ്കെ എന്നെ തേടും; ഒണ്ണാ നിങ്കെ ഉടവൻ പാപത്തിലേ ചാകും. ഏൻ പോനാനുക്ക് നിങ്കാക്ക് വരുകേക്ക് മുടിയാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കെ പാപത്തിലേ നിങ്കെ ചാകുമൊൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; ഏൻ താൻ ഒൺ നിങ്കെ നമ്പാതെ ഇരുന്താ നിങ്കെ പാപത്തിലെ നിങ്കെ ചാകുമൊൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നായപുറമാണം നാപ്പോയതായപ്പെ പാപത്തുക്ക് അറത്തമുമില്ലെ; അകനയായപ്പെ തെയ്വത്തിലെ തണ്ടനേം നാപ്പോവനായെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ മുതെ മനിശനാനെ ആതാം തെയ്വത്തിലെ നീമമെ പാലിയാതെ ഇരുന്തനാലെ എല്ലാരും ചാകവേണ്ടി വന്തെ. അതുവോലെ ചാവിൽ നുണ്ണും നങ്കാക്ക് വുടുതലെ തരുവചൂട്ടി ഇരണ്ടാം മനിശനാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ തെയ്വം മനശോടെ തന്തെ.
എന്തൊണ്ണാ ഒരു മനിശനിലെ പാപംനാലെ ചാവ് എല്ലാ മനിശെ മാനടവനാം അതികാരമെ നടത്തിനെ. ഇത് ചത്തിയമൊണ്ണാ തെയ്വം ബൊകുമാനമായ് തന്തെ നീതിമാനാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ ഒരാളോടെ എല്ലാരും ചാവെ വെറ്റി നേടി എണ്ണണ്ണേക്കും പിശപ്പേക്ക് മുടിയും ഒണ്ണത് എത്തിനെ ചരി.
അതുമട്ടുമില്ലെ നായപുറമാണം കിടച്ചവോളെ ചൊല്ലെ പാലിയാത്തെ നിലമേം പാപമും നങ്കളിൽ പെരികി പെരികി വന്തെ; ഒണ്ണിരുന്താലും തെയ്വം കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ നങ്കകാൽ അവനിലെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ഇരക്കമാം കാട്ടിയെ.
എന്തൊണ്ണാ പാപത്തിലെ കൂലി ചാവുതാൻ; ഒണ്ണാ കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ ഉടയാ രാശാവായ് ഏത്തെടുക്കിനവനുക്ക് തെയ്വം തരിനെ ബൊകുമാനം എണ്ണണ്ണേക്കുമൊള്ളെ പിശപ്പുതാൻ.
ഒരുനാ ചാവും പിന്നെ തെയ്വത്താലെ നായവിതീം മനിശെ മാനടവനുക്ക് നീമിച്ചിരുക്കിനനാലെ