54 ഇകനെ നടമാനവോളെ, “ചാവെ തോൽവി അടയെ വച്ചെ” ഒണ്ണൊള്ളെ തെയ്വ വശനം നടമാനെ.
അവറെ തെയ്വ തൂതരുകാടുവോലയാനതുനാലെ ഇനി ചാവുകേമില്ലെ. അവറെ ചത്തോഞ്ചത്തുക്ക് പുറകോട് ഉശിരോറി പിശയ്ക്കിനെ മക്കനാലെ തെയ്വത്തിലെ മക്കകാടും താൻ.
ഒരുനാളും നാശമായ് പോകാത്തെ തെയ്വത്തിലെ മകത്തമെ തിരിത്തിരമാക്കാതെ നാശമടേനെ മനിശൻ, പയ്ക്കി, ചീവാതികാട്, ഊരുന്തു നടക്കിനെ ചീവാതികാട് ഒണ്ണതുകാടെ തെയ്വമായ് കണ്ട് അതുകാടെ കൊണ്ടാടിയെ.
മാനമും മകത്തമുമൊള്ളെ നാശമാകാത്തെ പിശപ്പ് കിടയ്പ്പച്ചൂട്ടി നല്ലതെ ചെയ് പൊറുപ്പോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനവേരാക്ക് തെയ്വം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കും.
അതുനാലെ ഇനീം നിങ്കെ ഉടമ്പിലെ ആശേക്ക് വശങ്കി കൊടുത്ത് പാപത്തിൽ അകപ്പടുവാനില്ലെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ നുണ്ണും ഉശിരേത്തിയെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ചാവാലെ നാശമാവപ്പോനെ ഉടമ്പുകാടെ പിശയ്ക്കെ വയ്ക്കും.
എങ്കെ ഉടമ്പുകാട്ടിൽ ഏശുവിലെ ഉശിര് വെളിപ്പടിളത്തുക്ക് ഉശിരോടിരുക്കിനവേരായാനെ എങ്കെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുക്കുചൂട്ടി എപ്പണും ചാവെ കണ്ടുകിട്ടേയിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ ഇം ഉടമ്പിൽ ഇരുക്കിനതുവരേക്ക് എങ്കെ പങ്കപ്പട്ട് നരങ്കിനെ; എന്തുനാലയൊണ്ണാ ഇം ഉലകത്തിലെ ഉടമ്പെ ഉരിഞ്ച് വയ്ക്കേക്കില്ലെ മേലോകത്തിലെ ഉടമ്പെ ഇടുകേക്കുതാൻ എങ്കെ ആശിക്കിനത്; അകനെ ചെയ്യിനവോളെ ചാകേക്കൊള്ളതെ ഉശിരാലെ പൊതിഞ്ചെടുക്കും.
അണ്ണേക്ക് അവൻ വരിനവോളെ അവനുക്ക് ഒള്ളെ ചുത്തമാനെ എല്ലാ മാനടവനിൽ നുണ്ണും അവനുക്ക് മകിമേം അവനിൽ നമ്പുനെ എല്ലാരിലും നുൺ ബൊകുമാനമും കിടയ്ക്കും. എങ്കെ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയെ വശനം നിങ്കെ നമ്പിയനാലെ നിങ്കളും അവറളും മത്തും ഒണ്ടാകും.
അതോഞ്ച് ചാവാം പാതാളമാം തീ പൊയ്യനുക്ക് തള്ളി ഇട്ടെ; ഇം തീ പൊയ്യൻതാൻ ഇരണ്ടാമത്തെ ചാവ്.
അവൻ അവറെ കണ്ണിൽ നുൺ കണ്ണീരെ എല്ലാം തുവുത്തൊറീം. അതോഞ്ച് ചാവോ കറുമമോ കോത്തയോ നോകലോ ഇകത്തെ പശേതൊണ്ണും ഒണ്ടാകാത്ത്.”