50 ഏശുവിൽ നമ്പുനവേരാളേ, കറി, ഇലത്തം ഇത്തുകാട്ടുക്കൊണ്ണും മേലോകമെ അവകാശമാക്കേക്ക് കൂടാത്ത്; ഒണ്ണാ നാശമാനത് നാശമാകാത്തതെ അവകാശമാക്കാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചൊന്നെ.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “അന്താൻ, ഓനായ് മകനാനെ ശീമോനേ, നീ ഓകമൊള്ളാ; എന്തൊണ്ണാ ഇം ചത്തിയം നിനക്ക് വെളിപ്പട്ടത് മനിശെ മാൻചാതീൽ നുൺ നാത്തെ, മേലോകത്തിലെ എൻ തകപ്പൻതാൻ നിനക്ക് ഇതെ തിരിത്തിരമായ്ക്കി തന്തത്.
പിന്നെ രാശാവ് ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോടൊള്ളവേരാകാക്ക് ചൊല്ലും, “എൻ തകപ്പൻനാലെ നൽ വരം കിടച്ചവേരാളേ, വരിൻ; ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനതും തെയ്വം അതികാരമെ നടത്തിനതുമാനെ രാച്ചമെ അവകാശമാക്കിൻ.
മാനമും മകത്തമുമൊള്ളെ നാശമാകാത്തെ പിശപ്പ് കിടയ്പ്പച്ചൂട്ടി നല്ലതെ ചെയ് പൊറുപ്പോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനവേരാക്ക് തെയ്വം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കും.
എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ ഒവ്വൊരാളും ഏൻ പവുലോശ് കൂട്ടക്കാറൻ ഒണ്ണും ചിലവേരാ എങ്കെ അപ്പല്ലോശ് കൂട്ടക്കാറൻ ഒണ്ണും വോറെ ഒള്ളവേരാ കേപ്പാവ് കൂട്ടക്കാറൻ ഒണ്ണും വോറേ ചിലവേരാ എങ്കെ കിരിശ്ത്തു കൂട്ടക്കാറൻ ഒണ്ണും ചൊന്നെ.
ചത്തവേരാ ഉശിരോറി എന്തിനതും ഇകനതാൻ. നാശമാ പോനെ ഉടമ്പതാൻ വിതയ്ക്കിനത്; ഒണ്ണാ തെയ്വം ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിനത് നാശമായ് പോകാത്തതതാൻ.
ചതയൊള്ളെ ഉടമ്പ് വിതയ്ക്കിനെ; ആത്തുമീകമാനെ ഉടമ്പ് ഉശിരോറിനെ; ചതെ നാത്തെ ഉടമ്പൊണ്ടൊണ്ണാ ആത്തുമീകമൊള്ളെ ഉടമ്പുമൊണ്ട്.
കളവാണികെ, പഞ്ചതൂതരുകാട്, കുടികാറാ, തിശകെട്ടെ കാരിയമെ ചൊല്ലി നടക്കിനവേരാ, പുടിയ്ങ്ക് എടുക്കിനവേരാ ഇകത്തവേരായെല്ലാം തെയ്വ രാച്ചത്തുക്ക് അവകാശികെ ആകാത്ത്.
“തീൻ വകുത്തുക്കും വകുറ് തീനുക്കും” ഒൺ ചിലവേരാ ചൊന്നെ; ഒണ്ണാ തെയ്വം ഇതുകാടെ ഇരണ്ടാം നാതയായ്ക്കാകും. ഉടമ്പ് തിശകെട്ടെ കിടത്തേക്ക് ഒള്ളതില്ലെ; ഉടമ്പ് കരുത്താവിലെ വേലേക്കൊള്ളതാൻ. കരുത്താവ് നങ്കെ ഉടമ്പുക്ക് തേവയാനതയെല്ലാം തരിനെ.
കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ് നടക്കിനവൻ തെയ്വ രാച്ചത്തിൽ പോകാത്ത് ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? നിങ്കളമേ ചതിവെ ചെയ്യാതേൻ; മുറേ വുട്ടു നടക്കിനവേരാ, ചിലേ കുമുടിനവേരാ, എടാൺ എടുപെൺ കിടന്ത് നടക്കിനവേരാ, ആണാ ആണാകാലും മത്തും പെണ്ണാ പെണ്ണാളും മത്തും കിടക്കിനെ കെട്ടെ പളക്കക്കാറാ,
ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, ഇനി കൊഞ്ചകാലം മട്ടുംതാൻ ഇരുക്കിനത് ഒൺ കണ്ട് ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, പെണ്ണാകാട് ഒള്ളവേരാ ഇനിയിരുന്ത് നാത്തവൻവോലെ പിശയ്ക്കോണും.
ഇപ്പെ കാണെ നങ്കെ ഉടമ്പുകാട് നാശമടഞ്ച് പോയാലും മനിശൻ കയ്യാരെ ചെയ്യാത്തതും എണ്ണെണ്ണേക്കുമാനതുമാനെ ഒരു ഉടമ്പെ തെയ്വം നങ്കാക്ക് മേലോകത്തിൽ തരും ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
ഇതെ നിനച്ചോനിൻ, ഒരുത്തിനേ വിതയ്ക്കിനവൻ ഒരുത്തിനേ താൻ അറുക്കും; കനേകം വിതയ്ക്കിനവൻ അറുക്കും.
ഏൻ ചൊന്നത്തിലെ പൊരുൾ ഇന്താൻ, തെയ്വം അബുറാകാമും മത്തും ഒരു ഉടമ്പടി വച്ച് അവനുക്ക് വാക്കുകാടാം കൊടുത്തെ. അതോഞ്ച് 430 വരിയമോഞ്ച് നായപുറമാണം കൊടുത്തെ. ഒണ്ണാ ഇം നായപുറമാണത്തുക്ക് തെയ്വം വച്ചെ കലാറെ മാത്തുകേക്കോ തെയ്വം കൊടുത്തെ വാക്കെ മാത്തുകേക്കോ മുടിയാത്ത്.
തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കളെ നടത്തട്ടെ; അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ പാപത്തിലെ പുത്തീക്കൊത്തെ ആശെ ചെയ് നടകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചൊന്നെ.
അതുനാലെ ഏശുവെ നമ്പാത്തെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഉടവുറാത്തുക്ക് തേവനാത്തെ ചിന്തനേൽ നടക്കിനവോലെ നിങ്കെ ഇനി നടപ്പാനില്ലെ ഒൺ കരുത്താവു ശാച്ചിയായ് ഏൻ നിങ്കകാൽ താക്കലെ തരിനെ.
വാക്കുകാട്ടിൽ കോളാരെ ചൊല്ലി ആരും നിങ്കളെ ചതിയാതെ ഇരുപ്പേക്കുതാൻ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നത്.
കരുത്താവ് എനക്ക് എല്ലാ തിശനാത്തെ കാരിയങ്കാട്ടിലിരുന്തും വുടുതലെ തന്ത് ഉടയാ രാച്ചത്തുക്കുചൂട്ടി പാതുകാപ്പാ വച്ചിരുക്കും; അവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കും മാനമും മകിമേം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.