44 ചതയൊള്ളെ ഉടമ്പ് വിതയ്ക്കിനെ; ആത്തുമീകമാനെ ഉടമ്പ് ഉശിരോറിനെ; ചതെ നാത്തെ ഉടമ്പൊണ്ടൊണ്ണാ ആത്തുമീകമൊള്ളെ ഉടമ്പുമൊണ്ട്.
പുടീയൊൺ അവറെ കൺ തുറന്ത് അവൻ ആരൊൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായെ. അപ്പണേ അവൻ അവറെ കണ്ണുക്ക് മില്ലോട് നുൺ മാഞ്ചെ.
വാരത്തിലെ മുതനായാനെ അണ്ണേക്ക് അന്തിയോട് ശിശിയരുകാട് എകൂതരെ പേടിച്ച് വാതലെ അടച്ച് മൊത്തമാ കൂടി ഇരുക്കുമെ. അന്നേരം ഏശു അവറകാൽ വന്ത് നുൺ “നിങ്കാക്ക് നിമതി” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒരു വാരമോഞ്ച് ശിശിയരുകാട് എല്ലാരും പിന്നേം കൂരയകത്തിൽ മൊത്തമാ കൂടി ഇരുക്കുമെ; തോമശും അം കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായെ; വാതലെ അടച്ചിട്ടിരുക്കുമെ; ഏശു അവറാത്തുക്ക് നടുവെ നുൺ “നിങ്കാക്ക് നിമതി” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശുവിൽ നമ്പുനവേരാളേ, കറി, ഇലത്തം ഇത്തുകാട്ടുക്കൊണ്ണും മേലോകമെ അവകാശമാക്കേക്ക് കൂടാത്ത്; ഒണ്ണാ നാശമാനത് നാശമാകാത്തതെ അവകാശമാക്കാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചൊന്നെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവു നാത്തെ മനിശൻ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുൺ വരിനതെ ഒണ്ണാം ഏത്തെടുക്കിനതില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ അത് വന്ത് അവനുക്ക് പുത്തി കെട്ടതുതാൻ; ഇത് ആത്തുമാവിലെ ഉതവീൽ മട്ടും വുളങ്കിളെ കാരിയമായനാലെ അത് അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാനതുമില്ലെ.