43 മാനം നാതെ വിതയ്ക്കിനെ ഒണ്ണാ മകിമേൽ നങ്കളെ തെയ്വം ഉശിരേത്തിനെ; പിലംനാതെ വിതയ്ക്കിനെ പിലത്തിൽ ഉശിരേത്തിനെ.
അണ്ണേക്ക് നീതിമാൻമാരുകാട് തങ്കെ തകപ്പൻ രാച്ചത്തിൽ പെയ്തുവോലെ പളപളക്കും. കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ.”
അത്തുക്ക് ഏശു, “എനക്ക് ചാവർ പുടിച്ചതില്ലെ; ഏൻ എൻ തകപ്പനെ മാനിക്കിനെ; ഒണ്ണാ നിങ്കെ എന്നെ മാനം കെടുത്തിനെ.
തെയ്വം ഉടയാ ചക്കിതീൽ കരുത്താവെ ചത്തവേരാ ഇടേൽനുൺ എത്തിയെ; അതുവോലെ അവൻ നങ്കളാം ചാവിൽ നുൺ എത്തെ വയ്ക്കും.
കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ ഇരക്കമും തെയ്വത്തിലെ ആത്തിരമും തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ കൂട്ടായ്മേം നിങ്കെ എല്ലാരു കൂട്ടത്തിലും ഇരുക്കട്ടെ.
ഏശുവെ ശിലുവേൽ തറച്ചവോളെ അവനുക്ക് ചക്കിതി നാപ്പോയെ; അപ്പണും തെയ്വ ചക്കിതീൽ അവൻ ഇപ്പെ ഉശിരോടിരുക്കിനെ; അവനിലെ ചക്കിതി നാത്തെ നിലേൽ പങ്കുകാറായാനെ എങ്കെ നിങ്കളും മത്തും പളകിനവോളെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയാലെ അവനും മത്തും പിശയ്ക്കിനെ.
എൻ ആശയൊണ്ണത് കിരിശ്ത്തുവാം അവൻ ചത്തോഞ്ച് ഉശിരോടെ എന്തി വന്തത്തിലെ ചക്കിതീം തിക്കിലൊണ്ടാകോണുമൊണ്ണും അവനുക്ക് വന്തെ കറുമത്തിൽ പങ്കാളിയായ് അവൻ ചാവോടെ അവനും മത്തും ചേരോണുമൊണ്ണും താൻ.
നങ്കളിലെ ഉശിരാനെ കിരിശ്ത്തു വെളിപ്പട്ട് വരിനവോളെ അവനുക്കൊള്ളെ മകത്തത്തിൽ നിങ്കളും അവനും മത്തും മകിമേൽ വെളിപ്പടും.