13 ചത്ത് മൺ മറഞ്ചവേരാ ഉശിരോറി വാരാത്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തുവും ഉശിരോറി എന്തിയിരുക്കിനതില്ലെ.
ചത്തോഞ്ച് എന്തിവരുമൊണ്ണും തൂതനോ ആത്തുമാവോ നാത്തെ ഒണ്ണും ചൊന്നവേരാതാൻ ശതൂക്കിയര്; പരീശരൊണ്ണാ ഇതെല്ലാം ഒള്ളതൊൺ നമ്പിനവേരാതാൻ.
അത് എകനയൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ നുണ്ണും ഉശിരേത്തിയെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ചാവാലെ നാശമാവപ്പോനെ ഉടമ്പുകാടെ പിശയ്ക്കെ വയ്ക്കും.
അതുമട്ടുമില്ലെ തെയ്വ മക്കെ ഒണ്ണെ പതവിയോടെ ഒരു പുതുവൻ പിശപ്പെ തുടങ്കിനെ നാമും മകത്തമാനെ ഉടമ്പോടെ പിശയ്ക്കിനെ അം നാത്തേക്കായ് കാത്ത് ഇരുക്കിനെ.
തെയ്വം കിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയാച്ചെ ഒൺ എങ്കെ വുളിച്ച് ചൊന്നപ്പണും ചത്തവേരാ ഉശിരോറി വാരാത്ത് ഒൺ നിങ്കളിൽ ചിലവേരാ ചൊന്നത് എകനെ?
കിരിശ്ത്തു ഉശിരോറി വന്തതില്ലയൊണ്ണാ എങ്കെ വുളിച്ച് ചൊന്നെ കാരിയങ്കാടും വുറുതാവുതാൻ; നിങ്കെ നമ്പിക്കേം വുറുതാവുതാൻ.
ചത്തവേരാ ഉശിരോറി എന്തിവരും ഒണ്ണത്തുക്കൊള്ളെ ഒരു ഉറപ്പായ് തെയ്വം കിരിശ്ത്തുവെ മുതെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരേത്തിയെ ഒണ്ണതുതാൻ ചത്തിയം.
ഏശു ചാവുകേം അവൻ ചാവിലിരുന്ത് ഉശിരോറി എന്തി വരുകേം ചെയ്യെ ഒൺ നങ്കെ നമ്പുനെ; അതുനാലെ ചത്ത് മാണ്ടെ നമ്പിക്കയാനവേരാളെ ഏശു വരിനവോളെ അവനും മത്തും തെയ്വം തിരുപ്പി കൂട്ടി കുടക്കും ഒണ്ണും നങ്കെ നമ്പുനെ.
ഇനി എനക്ക് നീതീലെ കിരികിടം ഒരിക്കി വച്ചിരുക്കിനെ; അത് നീതിയോടെ നായമിടിനവനാനെ കരുത്താവ് അണ്ണേക്ക് എനക്ക് തരും; എനക്ക് മട്ടും നാത്തെ അവൻ വെളിപ്പടിനതെ ആശയോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനെ എല്ലാരുക്കും താൻ.
എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തത്തിൽ ആടുകാട്ടിലെ വലിയെ ഇടയനാനെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവെ ചത്തവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് തിരുപ്പി കുടത്തെ നിമതീലെ തെയ്വം
മക്കെ ഉടമ്പും ഇലത്തമും ഒള്ളവേരാനാലെ അവനും ഉടമ്പും ഇലത്തമുമൊള്ളവനായ് ചാവുക്ക് അതികാരിയാനെ പിശാശെ ഉടയാ ചാവാലെ നീയ്ക്കെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് മകത്തമൊണ്ടാകട്ടെ. എന്തൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ ഇരുന്ത് തെയ്വം ഉശിരേത്തി ഉടയാ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തിൽ നങ്കാക്ക് പുതുവൻ പിശപ്പ് തന്തിരുക്കിനതാനേ? അം ആശേൽ താനേ നങ്കെ പിശയ്ക്കിനത്.
ഉശിരോടിരുക്കിനാളും താൻ. ഏൻ ചത്താതാൻ; ഒണ്ണാ ഇതി, എണ്ണേക്കുമായ് ഉശിരോടിരുക്കിനെ; ചാവിലേം പാതാളത്തിലേം ചാവി എൻ കയ്യിൽ ഒണ്ട്.