6 ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, ഏൻ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി എന്തൊണ്ണാലും വെളിവാടോ, അറിവോ, പലകപ്പാട്ടോ, ഉവതേശമോ താരാതെ നിങ്കകാൽ വന്ത് അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനതൊണ്ണാ എന്നക്കൊണ്ട് നിങ്കാക്ക് എന്തൻ കുണം?
അം നേരത്തിലെ ഏശു ചൊല്ലിയത് എകനയൊണ്ണാ, “‘മേലോകത്തുക്കും പൂമീക്കും കരുത്താവാനെ എൻ തകപ്പനേ, നീ അറിവാളികേക്കും പടിപ്പൊള്ളവേരാക്കും ഇം കാരിയങ്കാടെ മറച്ച് വയ്ക്കുകേം കുഞ്ചിക്കാട്ടുക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേം ചെയ്യനാലെ ഏൻ നിനക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “അന്താൻ, ഓനായ് മകനാനെ ശീമോനേ, നീ ഓകമൊള്ളാ; എന്തൊണ്ണാ ഇം ചത്തിയം നിനക്ക് വെളിപ്പട്ടത് മനിശെ മാൻചാതീൽ നുൺ നാത്തെ, മേലോകത്തിലെ എൻ തകപ്പൻതാൻ നിനക്ക് ഇതെ തിരിത്തിരമായ്ക്കി തന്തത്.
ഒരു മനിശൻ ഉലകമെ ബൂറാ നേടിയാലെ ഉടയാ ഉശിരെ നട്ടമായ്ക്കാ അവനുക്ക് എന്തൻ കുണം? ഇല്ലെ, ഉടയാ ഉശിരെ വീണ്ടെടുപ്പേക്ക് മറുവിലയായ് മനിശനുക്ക് എന്തനേത്തെ കൊടുപ്പേക്കാകും?
അവറെ അപ്പോശ്ത്തലര് ചൊല്ലി കൊടുത്തെ പുത്തിയെ കേട്ടും കൂട്ടായ്മെ കൂടീം അപ്പമെ പയ്ങ്കി തുണ്ണും വായാതിയിരുന്തെ.
കിരിശ്ത്തുവിൽ എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, നിങ്കെ നല്ലെ കുണമുള്ളവേരാളും അക്കുമിക്കും ഉവതേശിക്കേക്ക് അറിവു നുറഞ്ചവേരാളും താൻ ഒൺ ഏൻ നമ്പുനെ.
ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ എനക്ക് പുടിച്ചെ എൻ അണ്ണൻ തമ്പിയേരേ, നിങ്കെ ഇതുവരേക്ക് കേട്ടെ ഉവതേശത്തിൽ വളറുകേക്ക് തിക്കിമുട്ടലാക്കുകേം നിങ്കാക്ക് തടങ്കലൊണ്ടാക്കുകേം ചെയ്യിനെ ആളുകേൽ നുൺ അകന്ത് നില്ലിൻ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് കെഞ്ചിനെ.
ഒണ്ണിരുന്താലും ഒരു കാലത്തിൽ നിങ്കെ പാപെ കുണത്തിൽ പിശയ്ക്കുകേം ചാവിൽ അകപ്പടുകേം ചെയ്യെ; ഒണ്ണാ തെയ്വം ഉടയാ മകൻനാലെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെ നിങ്കെ നമ്പിയവോളെ അത്തിൽ നുണ്ണും നിങ്കാക്ക് വുടുതൽ കിടച്ചെ. അത്തുക്ക് തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
ഏൻ എല്ലാ റീതീലും എല്ലാരാം പിരിയമേത്തുകേക്കുചൂട്ടി നോക്കിനെ. എന്തൊണ്ണാ ഏൻ എൻ കുണമെ നാത്തെ കനേമാളുകെ രച്ചിക്കപ്പടുകേക്ക് അവറെ നൽമയതാൻ തേടിനത്.
നിങ്കെ ഉന്നം ആത്തിരമാകട്ടെ. ആത്തുമീകെ വരത്തുക്കുചൂട്ടി, മൊത്തപ്പൊതുവാ പലകപ്പാട്ട് വരത്തുക്കുചൂട്ടി ചരിയാനത്തിൽ ആശേ വയ്യിൻ.
കുശൽ, വീണെ ഇകത്തെ ഉശിരെ നാത്തെ ഏനത്തിൽ കൂടി പലപലെ ഈണം കോളാതവോയേ എന്തനേത്തെ മീട്ടിയെ ഒൺ എകനെ തിക്കിലൊണ്ടാളെ?
ഏൻ പേച്ച് വാത്തേൽ തകിതി നാത്തവനൊണ്ണാലും അറിവിൽ ഒരിത്തിനേം കുറഞ്ചവനില്ലെ; എങ്കെ അതെ നിങ്കാക്ക് എപ്പണും എല്ലാ നിലമേലും തിട്ടപ്പടുത്തിയിരുക്കിനതാനെ?
പെരുമപ്പടിനതുനാലെ ഒരു കാരിയമുമില്ലെ ഒണ്ണാലും അത് തേവയായ് വന്തിരുക്കിനെ. ഏൻ കരുത്താവിലെ തറുശനങ്കാടപ്പത്തീം വെളിപ്പാടപ്പത്തീം ചൊൽവെ തലവയ്ക്കിനെ.
ഏൻ കണ്ടെ അരിശുകമാനെ കനേം തറുശനത്താലെ പൊങ്കാരപ്പട്ട് നാശമാകാതിരുപ്പേക്ക് അവൻ എൻ ഉടമ്പിൽ ഒരു മുള്ളുവോലെ തന്തിരുക്കിനെ; ഇത് എന്നെ നോക വയ്ക്കേക്കൊള്ളെ പിശാശിലെ ഒരു തൂതൻ താൻ.
കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ തെയ്വമും മകത്തവാനുമാനെ തകപ്പൻ അവനെ നന്തി തിക്കിനൊണ്ടാളത്തുക്കൊള്ളെ അറിവാം വെളിപ്പാടാം തരിനെ തെയ്വ ആത്തുമാവെ നിങ്കാക്ക് തരട്ടെ ഒൺ ഏൻ വായാതിനെ.
അതെ നിങ്കെ വാശിച്ചാ കിരിശ്ത്തുവെചൊല്ലിയാനെ മറുമത്തിൽ എനക്കൊള്ളെ അറിവ് എപ്പേരുപ്പട്ടെ നിലമേൽ ഒണ്ടൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകേക്കാകും.
നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ തെയ്വ കാരിയത്തിൽ വളന്തു വന്തവേരാക്ക് ഇകത്തെ നിനവ് ഒണ്ടാകോണും; ഇത്തിൽ ഏളതൊണ്ണാലും കാരിയത്തിൽ നിങ്കാക്ക് വൊവ്വോറേ പേച്ച് വാത്തെ ഇരുന്താ തെയ്വം അതെ നിങ്കാക്ക് വെളിവായ്ക്കി തരും.
നീ ഇം കാരിയമെ എല്ലാം അവറാത്തുക്ക് എപ്പണും നിനയ്ക്കെ വയ്ക്കോണും; കോക്കിനവനെ നാശമെ ചെയ്യതും ഒരു കുണമും നാത്തതെ ചൊല്ലി ഏയിലെ കെട്ടിനവനുക്ക് തെയ്വ പാതപീടത്തിൽ താക്കലെ കൊടുക്കോണും.
മണേ തിമോത്തിയോശേ, എൻ ഉവതേശം, ഏൻ ഇരുന്ത് നടന്തത്, ഏൻ ചെയ്കേക്ക് നിനച്ചെ കാരിയം, എൻ നമ്പിക്കെ, ഏൻ മന്നിച്ച് വന്തെ രീതി, ആത്തിരം, കറുമമെ ഏത്തെടുക്കേക്കൊള്ളെ തകിതി ഒണ്ണതുകാടാം
എല്ലാ വശനമും തെയ്വം വുട്ടെ മൂച്ചിലിരുന്ത് വന്തതുനാലെ തെയ്വ വേലേ ചെയ്യിനവൻ എല്ലാ നല്ലെ കാരിയത്തുക്കും ഒരുക്കപ്പട്ടാളും തികഞ്ചാളുമാളത്തുക്ക്
വശനമെ വുളിച്ച് ചൊൽ; നല്ലെ കാലത്തിലും കെട്ടെ കാലത്തിലും ഒരിയ്ങ്കി ഇരുന്തോകോണും; പൊറുപ്പോടേം കെവുനമായും ചെയ്യിനത് കുത്തം താനൊണ്ണും അതുകാടെ വീയൊറിഞ്ച് നല്ലെ നടപ്പിൽ ഇരുന്ത് നടക്കോണുമൊണ്ണെ ഉവതേശമാം ചൊല്ലി അവറളെ ഉശാരേത്തുകേം ചെയ്യോണും.
ഇം വശനം ഉറപ്പാ കണ്ണടച്ച് നമ്പുളതാൻ; തെയ്വമെ നമ്പിയവേരാ ഉടവുറളമേ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്വെ ഒപ്പണയ്ക്കേക്കുചൂട്ടി നീ ഇം കാരിയമെല്ലാം കണ്ടിപ്പാ ചൊല്ലോണുമൊൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ. ഇം വശനമെല്ലാം എപ്പേരുപ്പട്ടതും എല്ലാരുക്കും ഉതവിയാനതും താൻ.
പലപലെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കനാലെ ആരും നിങ്കളെ ഏമാത്തുവാനില്ലെ; തീനെ തിന്നതെചൊല്ലിയൊള്ളെ ചട്ടങ്കാട്ടിൽ അരുവണയാതെ തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ ചക്കിതി പടിനത് നല്ലത്; അം ചട്ടങ്കാടെ പാലിക്കിനവേരാക്ക് അത് ഒരു നിലേലും ഉതവുനതില്ലെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ നമ്പിക്കയോടെ നല്ലെ മനശും നല്ലെ മനശോടെ അറിവും
നങ്കെ കരുത്താവും രച്ചകനുമാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു ഇരക്കത്തിലും അറിവിലും വളന്തു വരിൻ. അവനുക്ക് ഇപ്പണും എപ്പണും എണ്ണണ്ണേക്കും മകത്തംതാൻ. ആമേൻ.
കിരിശ്ത്തു ഉവതേശത്തിൽ നിലെ നില്ലാതെ അതെ മീരി പോനവനിൽ തെയ്വം ഇല്ലെ; ഒണ്ണാ ഉവതേശത്തിൽ നിലെ നിൽക്കിനവനിൽ തകപ്പനും മകനും ഒണ്ട്.