27 അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനതൊണ്ണാ ഇരണ്ടോ, വേണുമൊണ്ണാ മൂണോ ആളുക്ക് കുരവുടാം; അവറെ ഒവ്വൊരാളായ് കുരവുടുകേം ഒരാ തിരിത്തിരമാക്കുകേം വേണും.
ഇനിയൊരാക്ക് അരിശുകത്തിലെ നൽവരമും വോറൊരാക്ക് പലകേൽ പാടുകേക്കൊള്ളെ വരമും ഇനിയൊരാക്ക് ആത്തുമാവുകാടെ തെളിവാ പുറിച്ച് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കൊള്ളെ വരമും വോറൊരാക്ക് കനേകം പാശകാട് വരമും ഇനിയൊരാക്ക് പാശകാടെ വിളക്കമാക്കേക്കൊള്ളെ വരമും കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടനവൻ ഉടയാ ചൊന്നതെ തിരിത്തിരമാക്കേക്കൊള്ളെ വരം കിടയ്പ്പേക്ക് വായാതോണും.
അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനവൻ മനിശരുകാട്ടുകാക്ക് നാത്തെ തെയ്വത്തുകാക്ക് താൻ കുരവുടിനത്; അവ്വാൾ ചൊന്നത് ആരുക്കും തിരിത്തിരമാകാത്ത്; അവ്വാൾ ആത്തുമാവാലെ മറഞ്ചിരുക്കിനെ കാരിയങ്കാടതാൻ കുരവുടിനത്.
ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, അതുനാലെ എന്തെ ചൊൽവിളെ നിങ്കെ കൂടി വരിനവോളെ ഒവ്വൊരാക്കും പാട്ടൊണ്ട്, ഉവതേശമൊണ്ട്, വെളിപ്പാടൊണ്ട്, അന്നിയെ പാശയൊണ്ട്, തിരിത്തിരമാക്കൽ വരമൊണ്ട്. ഇതുകാടെല്ലാം ശവയെ വളത്തുകേക്ക് ഉതകോണും.
തിരിത്തിരമായ്ക്കി കൊടുക്കേക്ക് ആളില്ലെ ഒണ്ണാ കുരവുടിനാ ശവേൽ ബുറീനെ ഇരുന്ത് തൻകാക്കും തെയ്വത്തുകാക്കും കുരവുടട്ടെ.
നിങ്കെ എല്ലാരും അന്നിയെ പാശകാട്ടിൽ കുരവുടോണും ഒൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ. അതക്കാട്ടി നിങ്കെ എല്ലാരും പലകേൽ പാടോണും ഒൺ താൻ എൻ ആശെ. ശവയെ വളത്തുകേക്കുചൂട്ടി പൊരുളെ തിരിത്തിരമായ്ക്കി കൊടാതവോയേ അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനാളക്കാട്ടി പലകേൽ പാടിനാ താൻ മികന്താ.